Carla The Cheating Wife Part 6

”Ang Hardin”

Nakaraan: Napansin ni Carla ang isang lalaki sa kanilang hardin na hubo’t hubad at nakamaskara sa hardin ng pamilya Garcia.

Kanya itong nilapitan……

***Perverted Masked Man***
Nilalakasan ni Carla ang kanyang loob para lapitan ang lalaking ito, Nais niya sana itong paalisin na lang ng maayos para wala na lang gulo, Pero natatakot siya dahil baka baliw ito at baka manganib ang kanilang mga buhay.

Nakanighties lamang si Carla suot ang isang manipis na Robe, Habang siya’y palapit sa lalaking ito, Tila napapansin niya na pamilyar ang katawan ng lalaking ito, Matipuno, Matangkad at Makinis.

Para itong si Rafael, Ang kanyang bayaw.Kanya itong nilapitan at tama nga ang kanyang hinala, Si Rafael nga ito. Nainis si Carla dahil kinabahan siya sa ayos ng kanyang bayaw. Nakatalikod lamang ito sa kanya, Pansin niya ang Kalmot sa likod nito na nakita din niya nung una ng naaksidente niyang nabosohan ito sa shower room.

Nagkatitigan ang dalawa ng humarap sa kanya si Rafael. Nabigla at tila na-bato balani si Carla sa nakatambad na hubad na katawan ni Rafael. Hindi siya makapagsalita, tila na pipi si Carla, Si Rafael naman ay parang wala lang bahid ng pagkabigla o kahihiyan bagkus lumapit pa ito kay Carla.

Ilang hakbang na lamang at malapit na malapit na sila sa isa’t isa. Tahimik pa din ang dalawa. Napatigil si Carla, Nais na niyang bumalik sa mansion pero di niya magawa dahil napadako ang kanyang paningin sa natutulog na alaga ni Rafael.

Kahit tulog pa ang tarugo ni Rafael, Mataba pa din ito at mahaba, Hindi maalis ni Carla ang kanyang mga mata dito, Di niya maiwasang ikumpara ang tarugo ni Rafael sa uten ng kanyang mister na si Ryan.

Tahimik pa din ang paligid, maging ang dalawang ito, Maririnig mo lamang ang mga huni ng ibon na palipat lipat ng pwesto.

di nagtagal, nagsalita si Rafael at ito ang tilang nagpabalik sa katinuan o wisyo ni Carla.

Rafael: Oh bakit Carla? Bakit ganyan kang makatingin ha?

Carla: Wala naman Rafael, akala ko kase ibang tao ka. Ano ba naman kase yang trip mo? Nakahubad at mask ka pa?!

Rafael: aaah, eto ba? Nako, pasensya ka na Carla, galing kase akong Costume party kagabi at alam mo na, nakainom ako ng kaunti, ayun di ko na lamang alam kung nasaan ang costume kong tuxedo eh. Hehehe

Carla: Grabe naman yan Rafael, para lang tanga yang dahilan mo! Buti na lang walang nakakita sayong ganyan ka. Hhhhmmmp!

Aktong hinubad ni Carla ang kanyang robe at inabot ito kay Rafael, Ngayon, Makikita na lamang ang nighties ni Carla na kulay pink, Napapamalas lalo ang kanyang hubog at magandang pigura.

Carla: Oh eto robe ko, suotin mo nga ng matakpan mo ang dapat takpan!

Rafael: Wow. Thanks. Sweet mo naman Carla. Ayan, suot ko na. Pasensya ka na sa nakita mo.

Carla: okay lang rafael, oh maiwan na kita diyan ha! Makita ka pa ni Manang na nakaganyan ka, Malibugan pa yun. Hehehe

Rafael: ganon ba carla? So nalibugan ka ba sa nakita mo kanina? Hehe

Carla: Aaaaay. Kadiri ka. Ayoko nga yung nakita ko eh.

Rafael: Talaga? Kaya pala matagal mo itong tinitigan? (sabay labas ng kanyang matigas na tarugo)

Carla: Ano ba yan! Itago mo nga yan!

Rafael: Sagutin mo tanong ko muna, Carla.

Carla: Ayoko nga, Tama na ngang lokohan na ito, alis na ko!

Tumalikod na si Carla sa kanyang inis sa kapilyuhan ni Rafael, Alam niya kaseng parang tinutukso lamang siya ni Rafael.

Nang siya ay humakbang na para bumalik sa mansyon, Hinila ni Rafael ang kanyang kamay at ito ang dahilan kung bakit siya napatigil. Mahigpit ang hawak nito sa kamay ni Carla.

Rafael: Sabe ng sagutin mo muna yung tanong ko eh! (tonong medyo inis)

Carla: BITIWAN mo nga kamay ko!!!

Rafael: HINDEEEE! talaga bang di mo sasagutin tanong ko? O baka naman kaya di mo masagot ay sa dahil di mo pa nahahawakan ito?

(Akmang pinahawak ni Rafael ang kanyang alaga sa kanang kamay ni Carla, ngunit hawak pa din niya ang wrist nito)

Carla: Aaaaaay. Ano ba yan Rafael, di na to nakakatawa ha! Bitiwan mo na kamay ko!

Rafael: Huwag ka sumigaw Carla, ang pangit naman na gigisingin mo ang mga tao dito na ganyan ang ginagawa mo sa tarugo ko? (sabay ngisi)

Carla: hmmm. Please naman oh…

Rafael: ano? Sagutin mo ang tanong ko Carla, ano? Nalibugan ka ba sa nakita at nahahawakan mo ngayon?! Sagot!

Naging dominante si Rafael at tila isa itong diktador na di pwedeng kontrahin ni Carla.

Sa loob loob ni Carla, May boses na nagsasabi na ienjoy niya ang nangyayari lalo na’t totoo naman si Rafael na nalibugan siya sa ayos ni Rafael, lalo na’t kanyang nahawakan ngayon ang tarugo nito.

Isa namang boses sa kanyang loob ay nagsasabing, Tumakbo na siya at pilit na lamang kalimutan ang nangyayaring ito para sa kanyang asawa na si Ryan.

Carla: Sasagutin ko na tanong mo, basta after nito, wala ng mauulit na ganitong usapan sa ating dalawa!

Rafael: Sure carla, Dont worry, ano na sagot mo?

Carla: Oo na rafael, nalibugan ako sa nakita ko sayo. (nahihiyang pag-amin ni Carla)

Rafael: Pansin ko nga Carla. Hehe. Kasi kanina ko pa binitiwan yung kamay mo pero yung kamay mo naman di pa makabitaw bitaw sa tarugo ko.

Isa pa, halatang halata yung pamamasa ng puke mo sa nighties mo

(sabay tawa ng tila nang-aasar)

Nagulat si Carla at tama nga si Rafael, di niya nga binibitawan ang tarugo ni Rafael kahit malaya na niya itong bitawan kanina pa at basang basa na nga puke niya. Sa di malamang dahilan, tila nasasarapan si Carla sa paghawak ng tarugo ni Rafael at Nalilibugan siya sa pagiging dominante ni Rafael ngunit pilit niya itong nilalabanan sa isipan niya.

Napalitan lalo ng hiya ang kaninang inis na kanyang nararamdaman. Pakiramdam niya na siya ay nag-eenjoy sa ganitong tagpo.

Carla: Sorry! Di ko napansin, ayan na oh. Binitawan ko na. Aalis na ko ha. Yung pinagusapan natin ha. First and Last na to, Last na ang ganitong usapan ha!

Rafael: Oh ganon ba? Nagbago ako ng isip eh, ppano ba yan? Gusto ko eto na lang gawin natin lagi. Haha

Carla: Eh GAGO ka pala eh! Basta! Nangako ka na kanina diba.

Rafael: Ahh ganoon ba? Sige mangangako ako na di na natin to pag-uusapan kahit kelan. Basta ba gagawen mo ang sasabihin ko sayo? Ano? Game?

Carla: alam mo, ginagago mo na ko. Ayaw ko nga!

Rafael: Take it or Leave it! Sundan mo ko sa kwarto ko mamayang 12:30 ng tanghali. Huwag kang mag-alala, may pag-uusapan lang tayo ha. Sa tingin ko naman, di ka tanga para suwayin yun diba?

Carla: Ulol ka! Ayoko nga!

Rafael: Ikaw bahala Carla, Pwede naman nating ipagpatuloy ang ganitong usapan palagi diba? Sige, forget it.

Carla: gago ka talaga. Bahala ka!

Rafael: Sige na, Una na ko ha. Thanks sa robe, Carla.

Umalis na sa hardin si Rafael at imbes na ito ay magalit sa di pagpayag ni Carla, Nakangiti pa itong naglakad pabalik sa mansion. Tila bang nakangiti ito dahil sa may nagawa siyang tama.

Samantala, Si Carla naman ay sobra ang inis at naglakad na din papuntang mansion, pinauna lang nito si Rafael. Naiinis siya sa kanyang ginawa. Umamin na siya sa kanyang pagkalibog sa katawan ni Rafael, Nahawakan pa nito ang tarugo nito na kanyang nagustuhan din, kaya siya nainis lalo ngayon. Isa pang kinaiinisan niya ay tila para bang lalo lang niyang pinahamak ang kanyang sarili.

Pagkabalik niya sa mansion, Naisip ni Carla na kanya na lamang itatago ang pagkainis at pilit na lamang niyang kakalimutan ang naganap sa hardin kanina. Tutal, 2 araw na lang at uuwi na sila ni Ryan sa Pilipinas.

Bumalik sa kwarto si Carla at andun pa din si Ryan na natutulog. Nag-ayos lang ng kaunti si Carla para tulungan si manang sa kusina.

Pero biglang nakaramdam ng pananakit ng ulo si Carla at naisip na lamang muna niyang uminom ng gamot para dito.

Inantok si Carla pagkainom ng gamot bilang isa ito sa side effects ng gamot, Yumakap ito kay Ryan at natulog na muna.

***After 2 hours***

Ryan: honey, honey, gising….

Carla: Hmmm…. Oh bakit honey? Sorry, sakit kase ng ulo ko eh.

Ryan: Pansin ko nga kase nakita ko itong gamot mo sa migraine, ok ka lang ba?

Carla: hmmm, medyo umokay na pero may sakit pa din po. Kumain ka na ba?

Ryan: Oo hon, tapos na po. Gusto mo dalhan kita ng pagkain?

Carla: honey, wag na. kaya ko na mamaya. Konting rest lang ito. Teka, bakit nakapang-alis ka ata? Aalis ba tayo honey?

Ryan: ah eh, oo sana kaso nga lang may sakit ka. Di na ko sasama sa kanila. Alagaan na lang kita dito muna.

Carla: Bakit naman? Kaya ko na. Bibihis na ko kung gusto mo.

Ryan: wag na hon. Alam kong pinipilit mo lang sarili mo. Yaan mo na, tawagan ko na lang sila tita at mga pinsan ko, sabihin ko na sila mom at dad na lang tutuloy dun.

Carla: ano ka ba hon. Wag mo na icancel. Kayang kaya ko naman na eh. Sayang naman at di mo pa sila makikita. Pauwi na tayo in 2 days. Tara na kina tita mo.

Ryan: Honey. Oo nga eh. Pero malamang di mo kakayanin ang biyahe. Ayokong lumala pa yang migraine mo, stay at home na lang tayo.

Sa mga oras na yun, nakarama ng pagkaguilty si Carla dahil sa di sila makakatuloy ni Ryan sa mini reunion ni Ryan at ng kanyang mga pinsan na matagal na niyang di nakikita. Hindi naman kase magimik si Ryan at alam ni Carla na matino ang kanyang mister kahit wala siya sa tabi nito.

Carla: alam ko namang you care for me, pero sayang yung mini reunion niyo ng mga pinsan mo. Miss mo na sila diba?

Ryan: oo naman hon pero mas mahalaga ka! Hmmm. What if, Kami na lang nila mom at dad pumunta dun. Saglit lang kami? Ok ba sayo?

Carla: Oo naman honey. Yun nga isasuggest ko dapat. Andyan naman si Manang to take care of me for awhile.

Ryan: are you sure? Sige, Ibibilin muna kita kay manang and kuya. Pero aalis din si kuya mamayang hapon for work.

Carla: Wala naman ako pake sa kuya mo. Okay lang kahit umalis siya. Kaya ko sarili ko.

Ryan: grabe ka hon, talagang ayaw mo kay kuya? Hehehe. Palabiro lang yun talaga. O sige, Ayos lang ako ha? Love u!

Carla: okay honey. Love you too.

***Alis nila Ryan at Parents niya***

Pasado alas onse ng tanghali at handa na ang kotse nila Ryan at ang mga magulang nito para pumunta sa kabilang siyudad na di gaano kalayuan para sa mini-reunion

Ryan: oh pano honey? Alis na muna kami. Dont worry, uwi kami before mga 7pm para maalagaan kita. Call me if there’s something wrong sa pakiramdam mo ha?

Carla: honey naman! Para naman akong bata. Sige na, dito naman si Manang para alalayan ako. Enjoy kayo dun ha.

Manang: tama si senyorita carla, wala kayong dapat ikabahala. Kaya ko alagaan itong asawa mo.

Rafael: Pasingit na din, Doctor ako ryan kaya wala dapat ikabahala si Carla. Alagaan namin siya dito. Enjoy lang kayo. Ikamusta mo na din ako sa mga pinsan natin.

Ryan: Yun naman pala. Syempre ayoko lang mag-alala sa honey ko. so, alis na kami ha? Love u honey!

Carla: Love u too honey. Ingat kayo ha. Enjoy!

Sa totoo lang, talagang masakit pa din ulo ni Carla kaya naman alam niyang puro tulog lang ang gagawin niya ngayong araw. Besides, andyan naman si Manang na laging on-call.

Ang kinainis lang ni Carla ay ang pagiging epal ni Rafael kanina sa kanila. Dahil sa kanya, Sumakit ang kanyang ulo naman talaga.

Pagkaalis ng kotse nila ryan. Agad namang bumalik sa kusina si Manang para ituloy ang niluluto para sa tanghalian.

Si Rafael naman ay agad lumapit kay Carla at may binulong sa tenga nito….

”Carla, yung usapan natin ha? 12:30 sa kwarto ko. Maghihintay ako dun ha? May pag-uusapan lang naman tayo”

Umalis agad si Rafael at tumuloy na sa kwarto niya. Si Carla naman ay natigilan at lalong namula ang mukha sa halong inis at galit, talagang makulit itong si Rafael at hindi pa rin siya tinantanan sa pakiusap nito.

Isang oras na lamang at 12;30 na, Oras para siya ay pumunta sa kwarto ni Rafael.
Nagdadalawang-isip si Carla. Ngunit nasa isip niya ay pagbigyan na lamang ito at duon niya na lamang kakausapin ng masinsinan si Rafael. Para naman maklaro ang lahat. Ayaw din niya kaseng umuwi ng pinas na may dalang sama ng loob ika nga.

Handa na nga ba si Carla para kausapin si Rafael?

ano naman kaya pag-uusapan nila?

Ito na kaya ang makakapagpatigil sa mga gumagambala sa isip ni Carla?

Kasunduan, Kasalanan at Kalayaan – Next Chapter

Itutuloy….

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *