The Enslave Story Part 4
“Baby, masama pa rin ba pakiramdam mo?” nag-aalalang tanong ni Raffy nang bisitahin siya nito kinagabihan.
“Okay na `ko, babe,” sagot niya. May pilit na ngiti sa mga labi. Pilit na pinasigla ang boses.
Yumakap sa kanya si Raffy. Na siya namang nagpapitlag sa kanya. Parang nag-flashback sa kanyang isipan kung paano siya hinawakan at hinalikan ni Michael.
“Are you sure you’re alright?” Kunot-noong tanong nito.
“Yes, babe.” Niyakap niya ito ng dahan dahan hanggang sa natagpuan niya nalang ang sarili na tila umaamot ng lakas sa mga bisig nito. Unti unti na siyang napaiyak.
“`Nique?” Naalarma naman si Raffy nang mapagtanto nitong umiiyak siya.
“Hey, what’s wrong, baby?” Masuyong pinunasan nito ang kanyang luha. Pinaupo siya nito sa gilid ng kama. Tumabi naman ito sa kanya.
“Babe, what’s wrong? Tell me.” He coaxed her as he cupped her face.
Napabuntong hininga siya. Kinamumuhian niya ang sarili sapagkat alam niya na magsisinungaling na naman siya rito.
“It’s nothing, babe. I guess, the reason why I’m a bit emotional is because I’m gonna have my period any time soon…”
He stared at her intently. Tila inaarok kung nagsasabi nga ba siya ng totoo. Kaya naman niyakap niya ito at pinaliguan ng halik sa mukha.
“Babe!” Tila kinikilig na sambit ng kanyang nobyo. Kapagkuwa’y kiniliti siya nito ng kiniliti.
“Raffy, stop!” natatawang sambit niya. But he just intensified his tickles. Napatili siya.
“Raffyyyyyyy, stop it!” Halos hindi na siya makahinga. Sa wakas ay tumigil naman ito.
Humanap lang siya nang tiyempo. Hindi siya makakapayag na hindi makaganti rito. Umakto siyang hihiga na sa kama para magpahinga.
“Pagod na ang baby ko?” nakangiting tanong nito sa kanya. Nagpapa-cute na tumango siya.
Akmang hahalikan na siya nito nang sunggaban niya ito at walang humpay na kiniliti.
“Akala mo ha? `Etong sa’yo…!” hindi lang kiliti ang inabot nito sa kanya kundi pati na rin kurot at kagat.
“Enough na, enough na baby!” Habol habol ni Raff ang kanyang hininga. Niyakap siya nito at hinalikan sa noo.
“`Love you, `Nique.”
“`Love you too, Raf.”
Tumayo na ito at tinungo ang pinto.
“See you later for dinner.” Anito saka tuluyan nang umalis.
Nakapikit na sumandal siya sa nakasarang pintuan.
Mahal niya si Raffy. Sigurado siya roon. Nagkabikig sa kanyang lalamunan. Bakit ba nangyayari sa kanya ang lahat ng ito?
Binulabog siya ng mahihinang katok sa pinto. Agad niya naman iyong binuksan. Baka may nakalimutan lang sabihin sa kanya si Raffy.
Laking gulat niya ng mabungaran si Michael.
“Michael, ano’ng ginagawa mo rito?!”
He entered the room.
“Get out! Are you insane nasa kabila lang si Raffy!”
“Don’t worry, maingat ako.”
“He will kill us!”
He pinned her against the door.
“Stop denying it, Monique. I know how you feel.”
She looked downward as she bit her lip.
“Alam ko kung ano ang gusto mo.”
“Ayoko na, Michael. Parang awa mo na. Maawa ka sa akin, sa amin ni Raffy. Ayoko na—” naputol ang iba pang sasabihin niya nang halikan siya nito sa labi.
Banayad noong simula pero nang magtagal ay naging mapusok ang paghalik ni Michael sa kanya. Nang dumako sa leeg niya ang halik nito ay bigla siyang napakislot sapagkat naramdaman niya rin ang isang kamay nito sa dibdib niya.
“Michael! Uhmmmm…”
Narinig niyang ang pagbuntung-hininga nito bago bumulong sa kanya.
“Tell me to stop now, Monique. Dahil kung hindi, hindi na ako magpapasaway kahit na anong mangyari.
Ninerbiyos siya sa sinabing iyon ni Michael kaya umiling siya. Parang ayaw niyang huminto ito sa ginagawa. Ayaw niyang umalis ito.
“N-no, Michael. Don’t stop.”
Tumitig ito sa mga mata niya.
“I don’t want you to stop, M-Michael…”
May munting tinig na bumubulong sa kanya na mali ang kanyang ginagawa.
“Paano kung dumating si Raffy?” Tanong ni Michael na tila sinusubukan ang kanyang katatagan
“He won’t come here.” She started pressing her body against his. She’s in desperate need to feel his warmth.
“Uhhhh, shit.” She cursed as she caressed his abs and inhaled his manly scent.
“May isang oras pa bago kami magdinner, so hurry, Michael…”
Napangiti ng maluwang si Michael.
Monique felt nervous. Pero nang mga sandaling iyon, mas nanaig ang tawag ng laman.
“Gusto kong marinig kung ano ang gusto mo, Monique.”
“I-ikaw, Michael. Ikaw ang gusto ko.”
Napangisi si Michael.
Nang i-angat nito ang nighties niya hanggang sa may leeg niya’y napapikit siya.
Maya-maya’y ang dibdib naman niya ang binalingan ni Michael. His tongue teased her upturned nipples alternately.
His hand was on her thigh, stroking, moving upwards until it found the spot it was seeking.
She gasped.
“Gusto mo talaga ako, ha, Monique?”
“Uhmmmmn… Oo, Michael.”
“Do you want me to fuck you? Hmmm? Fuck you hard?”
“Yes! Aaahhhh! Fuck me now please… There’s no more time!” She begged as she wrapped her legs around his waist.
Ibinaba siya nito sa kama.
“If you really want me, Monique, then you have to work hard for it.”
“What?”
“I will invite you and Raffy to have dinner tonight at my place. Get him drunk and go to my room. I will wait for you.”
“Pero—”
“No buts, Monique. You said you want me. Now, prove it. Hindi ‘yung ako nalang palagi ang naghahabol sa’yo.”
Pagkasabi niyon ay umalis na si Michael.
She was dumbfounded. Gusto niyang habulin si Michael. She wanted to beg for him to fuck her right there and then. Pero nasaan na ba ang hiya niya?
Napaiyak siya.
Mistula siyang lulong sa droga at si Michael ang bawal na gamot.
ITUTULOY…