Michaela’s Confession Part 8

Dahil nga wala si tito ay nag-commute na lang ako papunta sa school. Mabuti na lang at hindi traffic kaya dire-diretso ang pagmamaneho ng driver.

Kanina pa ako naiinis nang mapansing titig nang titig sa akin ang driver. Pinagnanasaan pa yata ako ng mokong.

Nang hindi ko na matiis pa ay kinausap ko na ito.

“Excuse me, kuya? Bakit po?”

“Wala lang, miss. Ganda niyo po kasi eh hehe.”

Napairap na lang ako sa narinig. Pinagmasdan ko ang mukha niya. Mukha siyang nasa mid 30s na, sakto ang katawan at sakto lang din ang mukha. Gusto ko sanang bumaba agad nang makaisip ng isang kalokohan. Tinignan ko yung dinadaanan namin, medyo malayo pa naman kami sa university. Medyo maaga pa rin naman.

Tumikhim ako at binuksan ang butones ng pinakataas ng aking blouse. “Ang init dito, ano?” sabi ko.

Napasulyap ako sa mukha niya. Kumpara kanina ay mas naging malagkit pa ang mga titig nito sa akin. Tiyak na kakagat talaga ito sa bitag ko.

“Teka, ang init talaga,” wika ko. Tinanggal ko na ang lahat ng butones ng aking pantaas. Napalaki ang tingin ng driver nang makita ang aking mga malulusog na suso na nakatago sa bra.

Salit-salit ang tingin ng driver sa daanan at sa akin. Alam kong gustong-gusto na niya akong matikman ngunit parang may bumabagabag sa kanya.

“Sarap mo, ma’am! Akala ko talaga inosente ka hehe.”

“Ganyan din sinasabi nila.”

“Pwede ba kitang makantot, ma’am?”

Napataas ang kanang kilay ko sa narinig. Gusto kong masubukan, pero weekdays ngayon. Ayoko namang ma-late sa first subject.

“Pasensya na, kuya. May pasok pa ako eh hihi!”

Bakas ang dismaya sa kanyang mukha. Nakonsensya naman ako nang malungkot ito kaya nama’y may naisip akong pakulo.

“Picture-an mo na lang ako, kung okay na ba yon haha.”

Lumiwanag muli ang mukha ni kuya. Nang abutin kami ng stoplight ay agad niyang binuksan ang camera ng kanyang phone at agad akong kinuhanan ng litrato.

“Okey na to, ma’am! Pagjajakulan ko to araw-araw hehe! Salamat ulit ma’am!”

Ngumiti na lamang ako at sinimulan ko nang ayusin ang aking pananamit. Pilit kong hindi pansinin ang aking nag-uumapaw na libog para makapasok agad sa university.

Pagdating ko sa aming classroom ay pabagsak akong umupo sa aking upuan. Si Mary pa lamang ang nandoon. Siniko ako nito.

“Sis, ano esksena mo? Bakit ka naman matamlay?”

“Wala ito, sis. Wala lang sa mood,” sagot ko naman.

Kinuha ko ang compact mirror sa aking handbag at inayos na ang sarili. “Si Sir Timothy iyong first subject natin, ano?”

Tumango siya. “Yep. Kaso he announced kanina na hindi raw siya makaka-attend ng class niya sa atin. Idk why.”

Napatingin ako sa kanya. “Totoo?”

Muli siyang tumango. “Why?”

Nagsimulang kumulo ang dugo ko. Sayang. Edi sana may nangyari sa amin ng driver kanina. But, whatever. Nangyari na ang dapat mangyari.

“About doon sa pagpunta mo ng office, tuloy raw yon. Anytime ka raw pwede pumunta,” sabi naman niya sa akin.

Napangit naman ako sa narinig, bakas pa rin ang selos sa boses niya. “Pwede ka namang sumama if you want…”

Umiling si Mary. “Ayoko nga. Hindi ko naman kailangang matutuhan ulit yung lessons no.”

“Ouch. Sorry na hindi ako matalino,” pabiro kong sabi.

“Buang.”

Nagtawanan kaming magkaibigan.

“Bakit ka nga pala umuwi agad nung saturday? Sayang naman hindi mo naabutan yung ending ng movie.”

Hindi ako naka-react agad sa tanong niya. Omg.

“Ahh, wala yon. Sumakit lang kasi ulo ko kaya nagpasundo na lang ako agad. Hehe.”

“Dapat sinabihan mo kami ni ate Reign, para nabigyan ka namin ng gamot.”

“Okay na yun, nakakahiya naman.”

“Sige, sabi mo eh.”

Pagkatapos ko mag-ayos ay tumayo na ako.

“Saan ka pupunta?” tanong ni Mary.

“Kay Sir Timothy, ngayon na lang ako punta para diretso uwi na lang ako later.”

“Sige, good luck sis!”

Ngumiti na lang ako at lumabas na ng classroom. Nang maglakad na ako ay napansin kong walang katao-tao sa hallway. Siguro’y busy na ang lahat sa upcoming end ng first semester. Naghahanda na rin kasi kami para sa finals.

Inakyat ko ang hagdan patungo sa third floor. Ang mga rooms na nandito ay puro mga school officials lang ang may access. Kaya na rin siguro sobrang tahimik.

Naglakad-lakad ako habang hinahanap ang room ni Sir Timothy. Chineck ko rin ang wrist watch ko. 10:37 am na.

Nang makarating ako sa bandang dulo ay nakita ko na rin ang room ni sir. Kakatok na sana ako nang makarinig ng mga kaluskos sa loob. Idinikit ko ang aking tenga sa pinto at nagulat sa naririnig na impit na ungol.

“Hnggggggh!”

“Ohhhhhh!”

Nanlaki ang mga mata ko at tumalikod na sa pinto para bumalik sa classroom. Makakatakas sana ako nang tahimik nang tawagin ako ng isang school staff.

“Miss, bakit ka nandito? May pass ka ba?”

Napatigil ako sa narinig. Wala nga pala akong pass. Tiyak na malilintikan ako neto.

Naglakad na palapit sa akin ang staff. “Naririnig mo ba ako? Bawal kayong students sa floor na ito, ah?”

Nakatingin lamang ako sa baba. Nahihiya akong tumingin sa kanya dahil na rin sa kaba.

“Miss, halika sumama ka sa—”

Natigilan sa pagsasalita ang staff nang bumukas ang pinto ng room ni Sir Timothy. “Excuse me. Do we have a problem here?”

Napalingon ako sa kanya. Pawisan ang mukha niya at tila ba may pinagkakaabalahang ginagawa. Nakasalamin pa rin ito at nakangiti pa rin kung kumausap sa mga tao.

“Wala ito, sir. May estudyante lang na gumagala sa officials floor,” tugon ng staff.

“Oh. No, no. Estudyante ko po yan, sir. Inutusan ko siya na pumunta rito kasi may pinapagawa ako.”

Lumipat ang tingin ko sa staff at tumango-tango. “Totoo po yung sabi ni sir.”

Nang mapalingon ako sa staff ay nalaman ko na kung sino siya agad. Assistant principal ng university, si Sir Hans!

Tumango naman si sir Hans nang marahan. “Okay, I’ll let this go.”

Tumalikod na sa amin si sir Hans at nakahinga na ako nang maluwag. Pinapasok naman ako ni sir Timothy sa room niya para hindi na rin ako mahuli ulit.

Pagpasok ko sa kwarto ay bahagya akong nainitan, kahit pa dalawang aircon ang gumagana sa kwarto ni sir. Nakaupo naman sa isa sa mga sofa ang isang babae na nakatingin sa akin nang matalim. Co-teacher ata ni sir.

Bumalik sa aking isip ang mga narinig na ungol kanina. Umiling ako nang mabilis para ipagsawalang-bahala na lamang ang mga narinig.

Sinenyasan ako ni sir na lumapit sa table niya. Sinunod ko naman ito at umupo na sa tapat ng babae. Naglakad si sir Timothy palapit sa babae at binulungan ito. Napasimangot ang babae sa narinig at padabog na lumabas ng room.

“Okay, so sigurado naman akong alam mo kung bakit kita pinapatawag?” bumalik si sir sa kanyang upuan at nagpunas na ng mukha gamit ang mga tissues.

Tumango ako nang marahan. “Sir, wag niyo po akong ibabagsak please.”

“Isang quiz pa lang naman ang nababagsak mo, hija,” sagot niya. “Gusto ko lang na bigyan ka ng additional lessons para maintindihan mo sila lalo.”

“Thank you, sir.”

“Every session will start everyday, bago mag-finals. I’ll meet you here by 5pm, lagi na iyon ha?”

Muli ay tumango ako.

Pagkatapos ng maiksing usapan ay naglakad na si sir Timothy para buksan ang pinto. Nang buksan niya ito ay humarap na siya sa aking muli.

“You may go na. I’ll meet you later.”

Tumayo na ako at naglakad na palabas ng room. Huminto ako sa harap niya at yumuko. “Thank you po ulit, sir.”

Habang nakayuko ay bahagya kong iniangat ang aking ulo nang mapansing nakabukas ang zipper ni sir. Hindi ko na namalayan ang aking kamay na kasalukuyan nang sinasara ang kanyang zipper.

Nanlaki ang aking mga mata at agarang napaatras. “Sorry, sir!”

Namula na ako sa kahihiyan. Napangiti lamang si sir na tila dinedma ang aking tinuran. “It’s okay.”

Yumuko na ako at naglakad na nang mabilis palabas ng room. Anong mukha ang ihaharap ko mamaya sa kanya? Geez.

Mabilis na sumapit ang 5pm, saktong uwian namin. Kasalukuyan ko nang binabagtas ang hagdan habang hawak-hawak ang pass.

Kumatok na ako sa kwarto ni sir. Binuksan ko na ang pinto at nakita siyang nakaupo sa swivel chair at naghihintay sa akin. Ang gwapo niya talaga pag naka-office suit.

“Hello po, sir.”

“Come in.”

Umupo na ako sa sofa at humarap sa kanya. Inayos kong muli ang aking uniform.

Iniabot na ni sir ang lesson papers sa akin. Nang makuha ko na ang ballpen ko sa bag ay tumayo na si sir Timothy at naglakad patungo sa likod ko.

“Okay, so let’s see kung hanggang saan yung mga natutunan mo sa subject ko.”

Hindi ako makahinga sa lapit ni sir sa akin. Siguro kung ako si Mary ngayon ay kanina pa ako nahimatay. Napakabango rin ng pabango nito.

Huminga na ako nang malalim at sinagutan na ang papel. Kalahati lamang sa mga problems ang sure ako. Hindi pa rin umaalis si sir sa pwesto niya.

Kinuha ko ang calculator sa bag para sa last set of problems. Dito ako pinaka-nahihirapan.

Habang nagko-compute ay nagulat ako nang makaramdam ng kamay na lumalapit para abutin ang aking kanang dibdib. Nanlaki ang mga mata ko sa napansin at agad na napatayo.

“Sir—”

Hindi na ako nakapagsalita nang takpan ni sir Timothy ang aking bibig.

“Just let me fuck you, Michaela. After that, I’ll surely pass you on my subject.”

A/N: Hello, FSS readers! So I decided to change my dialogue styles na lang. Itutuloy ko na ba ito, or ibalik ko na lang sa dati? t_t

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *