Tukso kay Dan Season 2 Part 15

Chapter 15

Habang nakatingin sa mukha ni Brandon ay tuksong bumalik sa kanya ang isang tagpong magkasama sila ni Dan, “Kapag dumating ang sandali na nais mo ng gawin ang sinabi mo sa akin na ayaw ng puso’t isipan mo. Tanungin mo sana ang sarili mo kung tunay ka bang magiging masaya pagkatapos?” ang huling paalala sa kanya ni Dan.

“Are you okay Christine?” ang tanong ni Brandon habang pinapahid ng kanyang daliri ang nabasang pisngi ng dalaga.

Kiming ngumiti si Christine, pagkatapos niyang gawin ang nais niyang paglalaro ay alam na niya ang sagot sa tanong sa kanya ni Dan. Labis na ligaya ang dulot sa kanyang katawan ng paglalarong katatapos lamang niyang lasapin sa piling ni Brandon. Ngunit ang katotohanang may hapdi itong kasama sa kanyang puso ay hindi niya maitatanggi. “I-Im fine…”

Hindi naman lingid kay Brandon ang nagbagong sitwasyon ngayon ni Christine. Dahil ang luha ng dalaga ay alam niyang hindi para sa kanya. Sumumpa sa kanya si Christine kahit na ibang lalake ang nasa puso nito na alam niyang naging dahilan ng pagdurusa sa damdamin ng dalaga.

“I think we should get down Christine.” ang sabi ng binata na pilit na ngumiti. Hindi pa niya nais na tumigil sila ni Christine lalo’t ramdam niyang muling pagkagalit ng kanyang pagkalalakeng nakabaon pa din sa isang napakasarap na lagusan. Ngunit kailangang pigilan niya ang kanyang sarili. Ayaw niyang angkinin si Christine sa kalagayang alam niyang hindi katulad ng nagsimula sila kanina. Sa kanya pa din naman ang darating na magdamag mamaya at wala siyang kaagaw na sinuman.

“We can go on Brandon, my parents will surely not gonna wait for us to have dinner with them.” ang tugon ni Christine dahil ramdan niya sa kaniyang pagkababae ang muling pagtigas ng malaking pagkalalake ng binata. Ayaw niyang biguin si Brandon lalo’t alam niyang napakatagal nitong naghintay na angkinin siya ng paulit-ulit. Kapwa mainit pa ang kanilang katawan at nais niyang muli pang pagbigyan ang binata. Nagawa na niya ang makasalanan niyang laro. Masaktan man ang kanyang damdamin ay wala na ding kaibahan magpatuloy man siya sa kanyang masarap na pagpapakalunod sa sarap sa piling ni Brandon.

Nakangiting hinaplos ni Brandon ang ulunan ng dalaga, “I can wait Christine, please don’t worry about me.”

Nakaramdam naman ng kasiyahan si Christine sa kanyang dibdib, dahil simula noon hanggang ngayon ay ang damdamin niya ang laging unang inaalala ni Brandon. “You don’t have to wait naman, because I know how you feels right now, it’s still hard inside me afterall.” ang sabi ni Christine na nilaro din ang buhok ng binata habang nakatingin sa mga mata nito.

Huminga ng malalim si Brandon at saka hinalikan sa labi si Christine, “But I’m not selfish, so we’ll stop for now…, but, you’re mine again sa buong magdamag, okay.”

“Okay.” ang kiming sagot ni Christine, wala namang kaibahan ang ngayon at mamaya sa kanya. Dahil magsisinungaling siya sa kanyang sarili kung sasabihin niyang hindi siya naligayahan sa mainit na sandali na pinagsaluhan nilang dalawa. Masarap na sandali na tiyak muli na naman nilang pagsasaluhan ni Brandon mamaya sa buong magdamag. Kailangan niya ang mainit na katawan ni Brandon upang saglit na makalimutan ang kirot na nasa kanyang dibdib.

Minsan pang hinalikan ni Brandon si Christine sa labi at saka niya dahan-dahan na hinugot na mula sa lagusan ni Christine ang kanyang galit na pagkalalake.

Hindi naman napigilan ni Christine ang sarili na hindi tingnan ang galit na pagkalalakeng unti-unting nakakalaya mula sa kanya. Sadyang matikas ito at hindi din naman padadaig sa malaking alaga ni Dan.

“Christine..” ang nakangiting sabi ng binata ng mapansin ang dalagang nakatitig sa kanyang naghuhumindig na pagkalalake.

Inilipat naman ni Christine ang paningin kay Brandon na parang dalagang biglang nakaramdam ng pagkapahiya.

“Didn’t I told you earlier? That you will be a slave to it, now look at you Christine, starting to crave for it already.” ang nagmamalaking sabi ni Brandon habang nakahawak na nilalaro sa harap ng dalaga ang kanyang matikas na sandata.

Namungay naman ang mga matang umirap si Christine, “Yes na po Master.” ang nagbibiro namang sagot ng dalaga. Totoo naman ang sinabi nito, dahil naging alipin siya ng binata sa sandaling nagtatalik silang dalawa. Pagkaalipin na alam niyang hindi siya basta makakatakas lalo’t nasa ilalim ng kapangyarihan ng binata ang masaganang buhay na tinatamasa ngayon ng kanyang pamilya.

Muling tiningnan ni Brandon ang kaakit-akit na kahubadan ni Christine sa ibabaw ng kama, minsan pang huminga ng malalim at saka nagpaalam sa dalaga, “I’ll go take my shower first.” at saka nagtungo si Brandon sa loob ng banyo upang maligo. Matinding pagpipigil ang kanyang ginawa upang manatiling karapat-dapat sa dalagang minamahal niya. Ayaw niyang magkaroon ng alaala si Christine na sapilitan niya itong aangkinin kahit hindi nito gusto. Ang nais niya ay sa bawat sandaling magniniig silang dalawa ay kapwa buong puso ang pagpapaubaya nila tulad ng ginawa nila kanina. Hindi niya gusto na may ibang lalakeng nasa isipan si Christine sa bawat sandaling nagkakasarilinan sila.

Naiwan naman si Christine na nakahiga sa kama na malalim na nag-iisip. Hindi naman lingid sa kanya na nagpipigil si Brandon alang-alang sa kanya. Nasa mga mata ni Brandon ang masidhing pagnanasa na muli siyang alipinin. Ngunit dahil inaalala nito ang damdamin niya ay pinigilan nito ang sarili. Iba talagang magmahal si Brandon, laging siya ang una at mahalaga at hindi kailanman magiging pangalawa. Pilit niyang inalis sa kanyang isipan muna si Dan upang muling buong pusong maibigay kay Brandon ang tanging kayamanan na kaya niyang ialay sa ngayon.

Basa na ang katawan ni Brandon dahil sa maligamgam na tubig na lumalabas sa shower. Hindi pa din mawala sa isipan niya si Christine at ang katawan ng dalagang nakakabaliw talaga. Napatingin siya sa direksyon ng pinto ng marahan iyong bumukas. Naroon ngayong nakatayo ang nang-aakit na kahubaran ni Christine.

Nagtama ang kanilang mga mata at minsan pang nabuhay ang init sa kanyang katawan. Muling nagalit ang kanyang malaking pagkalalake na ngayon ay nakatayong tumatakam sa dalagang nakatitig din sa kanya. Hindi na niya kailangan pang magpigil dahil nasa magandang mukha ni Christine ang pagkasabik din nito sa kanya. Lumapit siya sa may bungad ng pinto at inilahad ang palad sa dalaga na humawak naman sa kanya. Ipinasok niya sa loob ng banyo si Christine at saka isinara ni Brandon ang pinto.

Marahang isinandal ni Brandon sa pader ang dalaga at nakatingin pa din sila sa isa’t-isa. Hinaplos niya ang pisngi ni Christine habang magkahawak-kamay pa din silang dalawa.

“I want to give you some time alone Christine because I know that you need it. But here you are and you keep driving me mad so I can’t let you go now. I will make you mine again and I won’t stop even if you beg me to.” ang malamyos na sabi ni Brandon habang nakatingin sa mga mata ng dalaga.

Inalis ni Christine ang kamay mula sa pagkakahawak ni Brandon upang ikulong sa kanyang palad ang matigas at mainit na pagkalalake ng binata, “I’m fine now Brandon, ayaw kong mag-isa at kailangan din kita ngayon, so I wouldn’t dare to stop you…, because you know how badly I want it too.” at saka niya banayad na pinisil ang nagbabagang pagkalalake ni Brandon.

“Ahmm.” ang masarap na daing ni Brandon dahil sa pagpisil na ginawa ni Christine.

At naghinang ang kanilang labi habang nagtataas-baba ang kamay ni Christine sa pagkalalake ni Brandon. Masarap nilang muling nilasahan ang laway na nagmumula sa kanilang naglalarong dila. Bumaba ang kamay ni Brandon at banayad na nilamas ang isang malusog na dibdib ng dalaga.

“I am only fantasizing about this Christine before, I still can’t believe na it’s mine. Na kaya ko ng gawin lahat ng nais kong gawin sayo.” ang sabi ni Brandon ng maghiwalay ang kanilang labi ni Christine habang patuloy na nilalamas ang dibdib na nasa kanyang kamay.

“Now it’s real Brandon, magagawa mo ang lahat ng gusto mo. Whatever gives you pleasure, just do it.” ang malambing na sabi ni Christine. Ngayong nakuha na siya ng binata ay wala na din naman siyang maipagmamalaki pa. Ang nais na lang niya ay masuklian sa pamamagitan ng kanyang katawan ang mga kabutihan nito sa kanya.

Minsan pang hinalikan ni Brandon si Christine at saka niya pinagapang ang kanyang halik pababa sa may leeg ng dalaga. Hanggang sa dumako ang kanyang mainit na halik sa malusog na dibdib na nilalalamas niya ngayon.

“Hmm.. ahh…” ang masarap na daing naman ni Christine na nakahawak na sa balikat ng binata. Sa bawat dampi ng labi at dila ng binata sa kanyang dibdib ay masarap na kiliti ang kanyang nararamdaman.

Kaysarap pakinggan para kay Brandon ang masasarap na daing ni Christine. Matagal din siyang naghintay na marinig ang mga iyon mula sa labi ng dalaga habang pinaliligaya niya ang napakagandang hubog nitong katawan. Lalo iyong nagpapainit sa kanyang damdamin at ayaw niyang mapatid ang masasarap na pag-ungol ng Christine na siya ang dahilan. Lumipat ang bibig ni Brandon sa kabilang dibdib ni Christine at iyon naman ang dinilaan at nilawayan ng husto. Habang sinusupsop niya iyon inilagay niya ang isang kamay sa ibabaw ng pagkababae ng dalaga.

“B-Brandonnn…” ang malambing at puno ng sarap na pagtawag ni Christine sa pangalan ng binata ng magsimula itong hagurin ang hiwa sa kanyang kalbong pagkababae.

Mula sa masarap na paghagod ay ipinasok na ni Brandon ang isang daliri sa loob ng basang lagusan ni Christine.

“Ahmm… Ahnmp…”

At muling umakyat ang mainit na halik ng binata upang hanapin ang labi ni Christine. Muling naghinang ang kanilang labi habang mabilis ng dinadaliri ni Brandon ang basang-basa ng pagkababae ni Christine.

Hindi naman hinayaan ni Christine na siya lamang ang makaramdam ng sarap, kaya habang magkahalikan sila ng binata ay muli niyang hinawakan ang matigas na pagkalalake ni Brandon at muling nilaro iyon. Marami ng mainit na dagta ang nasa ulo niyon na kanyang ikinakalat sa palibot.

“Brandonn.., I want it now…” ang sabi ng darang na darang na dalaga.

Itinigil ni Brandon ang pagdaliri kay Christine at tumigin ng buong pagnanasa sa magandang mukha ng kaharap.

“Then beg for it Christine…” ang mainit na utos ng binata.

Tumitig din ng buong pananabik si Christine kay Brandon na may nagpapaawang ekspresyon, “P-Please…, make me yours again Brandon…,”

“Are you my slave now Christine?” ang madiin na tanong ng binata, nais na tiyakin ang katayuan ng dalaga kapag magkasama silang dalawa.

“Am I not from the moment we’ve met?” ang buong pagsukong ganting tanong ng dalaga dahil sa simula pa lang nag magkita silang dalawa ay wala siyang alam na pag-aari na ni Brandon ang lahat ng nasa kanila.

“Just answer the question Christine.” ang malamyos na sabi ng binata.

“Yess…, I’m your slave now…, so please do whatever you want to this slave of yours.” ang malambing na tugon naman ni Christine.

Hinaplos ni Brandon ang mukha ng dalaga at tinitigan ito sa mga mata, “Always keep that in mind Christine.”

Tumango naman si Christine at hinayaang muling supilin ng binata ang kanyang nakaawang na labi.

Itinaas ni Brandon ang isang hita ng dalaga at saka niya itinutok ang kanyang lalong nagalit na pagkalalake sa nagmamakaawang basang lagusan ni Christine. At saka niya dahan-dahan na ibinaon ang kanyang pagkalalake na buong sarap namang tinanggap ng pagkababae ni Christine. At hindi naman naglaon ay muling lumapat ng husto ang kanyang bulbol sa kalbong katambukan ng dalaga.

“Does it feels good?” ang tanong ni Brandon sa nakapikit na si Christine.

Nagmulat naman ng mga mata si Christine, “It’s way better than good Brandon.” at saka niya ipinulupot ang kanyang magkabilang kamay sa may batok ng binata at hinila ito palapit upang muling matikman ang mainit na labi ni Brandon.

Magkahinang ang kanilang labi na sinabayan ng banayad na pag-ulos ni ng binata. Muling napaawang ang bibig ni Christine dahil sa matinding sarap ngunit hindi hinayaan ni Brandon na malayo sa kanya ng matagal ang mapulang labi ng dalaga. Hinawakan niya sa likod ng ulo si Christine upang muling paghinangin ang kanilang labi. Nakayakap na din si Christine ng mahigpit sa katawan ni Brandon habang hindi sila tumitigil sa kanilang mainit na halikan. Sa bawat paglalaro ng kanilang dila ay naroon din ang bawat pagbayo ng binata sa lagusan ni Christine.

Matagal din silang nagpakasawa sa labi at dila ng isat-isa habang buong sarap silang nagniniig. Inilayo na ni Brandon ng bahagya ang katawan ni Christine mula sa kanya ngunit hindi siya tumigil sa kanyang pag-ulos na ngayon ay mabilis na kumpara kanina. Nakapikit na ngayon si Christine na mahigpit na nakahawak sa kanyang bisig at balikat. Napakasarap pagmasdan ng naliligayahang ekspresyon ng dalaga. Kaya lalo pang binilisan ni Brandon ang kanyang pagbayo na nagpasayaw sa balakang ni Christine na hawak-hawak niya.

“Ahh… Ahmm…. Ahhhh….”

“Hahh.. Hah…”

“Do you want more Christine?”

“Please…, give me more…”

Maingay na ang kanilang pagtatalik at kung saan-saan ng parte ng katawan ng binata napahawak si Christine. Si Brandon naman ay hindi din tumitigil sa paglalaro sa katawan ng dalaga habang umuulos siya. Ilang ulit niyang napiga ang magkabilang malusog na didbdib ng dalaga habang sinusupsop ng masarap ang magkabilang utong ni Christine.

At saka niya muling babalikan ang labi ni Christine na alam niyang uhaw ding naghihintay sa laway at halik niya.

“Faster Brandon… Ahhh….”

Niyakap ng mahigpit ni Brandon si Christine habang ang isang kamay niya ay nanatiling nasa isang hita ng dalaga. At saka siya ubod lakas ang buong bilis na patuloy na umulos.

“Like this Christine.. Hahh.. hah…”

“Y-Yes, fuck me like that… Ahhmm, Make me more crazy with your cock…”

“I will Christine…” ang madiin na sabi ni Brandon.

At lalo pang lumakas ang ingay sa bawat nilang salpukan dahil sa ginagawang pag-ulos ng binata. Mahigpit ng nakayakap si Christine sa kanya na para bang ayaw na nitong mawalay pa sa binatang umaangkin sa kanya.

“I’m cumming Brandon…, Ahhh… Fasteerrrr…, Harderrr….”

“I love you Christine…” ang buong damdamin na sabi ni Brandon habang patuloy na mabilis na naglalabas-pasok ang kanyang matigas na pagkalalake sa lagusan ni Christine upang ibigay kay Christine ang masarap na sukdulan na mas lalong magpapabaliw sa dalaga.

“Ahh…, ahh…”

Kumapit ng mahigpit si Christine sa balikat ni Brandon ng muli niyang narating ang sunod-sunod niyang orgasmo.

“Ahhhnmpp… Ahmmp… ahhh…”

At saka pa lang siya nagmulat ng kanyang mga mata. Tumingin sa mga mata ng binata at saka sinabi ang mga salitang alam niyang gusto nitong marinig. “I love you too Brandon.”

At muling siniil ng masarap na halik ni Brandon ang muling pumikit na si Christine. Hindi siya tumigil sa kanyang pag-ulos na parang wala siyang kapaguran. Napakasarap pakinggan ng salitang nanggaling sa labi ng dalagang iniibig niya. Hindi na niya kailangan pang sabihin kay Christine na magsinungaling ito ulit sa kanya. Alam naman niya ang katotohanan, ngunit ang katotohanan na iyon ay hindi na mahalaga dahil siya lang ang may karapang umangkin at umalipin ng paulit-ulit ngayon kay Christine.

“Aghh.. Nghh…”

Ang mga naiungol ni Brandon ng siya naman ang muling nakarating sa sukdulan. Napakasarap punlaan sa sinapupunan si Christine. Dahil ang semilya niya iyong iyon ang magbibigay buhay sa mas masarap pang pagsasama nilang dalawa. Dahil walang ibang babaeng nais na niyang maging ina ng kanyang mga anak kung hindi si Christine lamang. Si Christine lang ang may kakayahang magpaligaya sa kanya ng ganito. Ang natatanging babae na nagiging dahilan ng patuloy na pag-ikot ng kanyang mundo.

*****

Alas syete ng gabi sa marangyang tahanan nina Leandro at Katrina. Marami ng bisita ang dumating at abala ang mga tagasilbi sa paglilingkod sa bawat panauhin. Kasama ni Leandro ang mga magulang at nakikipag-usap sa mga kakilala at kaibigan ng kanyang ama. Ibat-ibang tao ang nakilala ni Leandro, mga kilala sa lipunan at mayayaman ding tulad nila. May ngiti sa kanyang labi kahit hindi siya ganap na masaya. Dahil hindi siya sanay ng ganito ngunit alam niyang kailangan niya itong gawin. Muli siyang tumingin sa kanyang orasang pambisig at saka idinako ang paningin sa direksyon ng pasukan ng mga bisita. Wala pa si Angela na siyang tanging pinakahihintay niya.

“Wala pa ba ang special guest ng panganay namin?” ang mahinang bulong ng nakangiti niyang ina.

“She will come Mom.” ang tugon niya na bahagyang ngumiti.

Nagpaalam na sila sa kanilang mga kasalukuyang kausap upang harapin naman ang iba pa nilang bisita. Dito na lumapit sa kanila si Samantha upang makausap muna si Leandro.

“Tito, Tita, can I have Lean for a moment?” ang nakangiting pakiusap ng dalaga sa mga magulang ng binata.

“Sure Sam, by all means.” ang pagsang-ayon ng kanyang ina na gumanti ng ngiti sa dalaga.

“Thanks Tita.”

“Lean, doon muna kami sa iba pa nating guest. Follow us after you have your moment with Sam, duties and responsibilities is part of your life now.” ang habilin ng kanyang ama.

“Yes Dad, just give us a minute.”

Pagkaalis ng kanyang mga magulang ay saka sila nag-usap ni Samantha.

“So, how was it Lean? Are you enjoying the night that we prepared just for you?” ang masayang tanong ng dalaga na nakaayos ng mabuti at nakasuot ng napakagandang bestida.

“It’s great Sam, thank you for helping Mom to arrange all these.” ang nakangiting tugon ng binata upang pasayahin ang kaibigang dalaga.

“Good.” at saka inilagay ni Samantha ang kanyang palad sa dibdib ni Leandro. “All I ask in return is something na kayang-kaya mong ibigay sa akin mamaya.”

“As long as it is within my means, consider it granted.”

“Thank you Lean.” at saka siya humalik sa pisngi ng binata.

Ayaw man ni Leandro sa ginawa ni Samantha ay hinayaan na lang niya. Lalo’t alam niyang nakatingin sa kanila ang mga magulang ng dalaga maging ang ilan nilang mga kaibigan na dumalo sa gabi ng pagdiriwang na ito.

“I have to go to my parents Sam to see the other guest.” ang paalam ni Leandro sa dalaga.

“Of course, duties and responsibilities, like what your Dad says, but you have to add something to that, and it’s a must. A very capable partner that will support and provide all of your needs.” at saka matamis na ngumiti ang dalaga kay Leandro. Marahang tumalikod at masayang bumalik sa kanilang mga kaibigan na nakangiting naghihintay sa paglapit niya.

Isang malalim na buntunghininga ang pinakawalan ng binata. Tama naman si Samantha na kailangan niya ang isang makakasamang makakatulong sa kanya ng malaki. Ngunit iisang dalaga lamang ang nais niyang nasa kanyang tabi upang umalalay at dumamay sa kanya. Na siya ding nais niyang maging kabiyak upang makasama sa lahat ng araw na ibibigay sa kanya.

Masayang kasama naman ni Katrina ang ilang kaibigan na kanyang inimbita sa kaarawan ng kanyang kapatid.

“Khate, parang ikaw ang may birthday.” ang nagbibirong sabi ni Myles.

“And why is that?” ang asar kunwaring tanong ni Katrina, kahit may ideya na siya kung bakit iyon naitanong ng kaibigan.

“Clarisse, ikaw na nga sumagot kay Khate.” ang natatawang sabi ni Myles.

“Well, look at you, you bested all the gown here except to the woman na kasama kanina ng Kuya mo. Saka iba ang ayos ng hair at face mo ngayon, it’s so fabulous at di namin sure kung ano ang dahilan. Because sa last birthday mo naman at ng Kuya mo ay simple lang ang ayos mo.” ang paliwanag ni Clarisse.

“Stop na guys, why not we ask her directly, since iisa naman tayo ng totoong nais na itanong kay Khate.” ang sabad naman ni Michelle.

“Agree.” ang natatawang halos na magkasabay na sabi nina Myles at Clarisse.

“Khate, may ininvite ka bang crush dito or may kaibigan ang Kuya mo na crush mo na andito ngayon?” ang tanong ni Michelle na naging dahilan para mapatingin sa kanya ang dalawa ding kaibigan na katabi nito.

“No.” ang mabilis na sagot ni Katrina.

“What? We don’t believe you Khate ha.” ang sabi ni Michelle na ayaw maniwala.

Napangiti naman si Katrina dahil sa nakitang reksyong ng kanyang mga kaibigan. Saka siya nagseryoso ng tingin, idinako ang mga mata sa langit at saka muling tiningnan ang mga kaibigan na ngayon ay nakatingin din sa kanya, “I said no…, because, it is not someone who I have a crush with…, I can feel na it’s deeper than that…”

“It is someone I love, and it’s real and genuine. So I have to make an effort for him to noticed me, dahil kung hindi, he will always see me as a helpless kid.” at saka siya malungkot na ngumiti.

Natigilan naman sina Myles, Clarisse at Michelle dahil sa nakita nila sa kaibigan. Para itong nagsasalita sa hangin na hindi para sa kanila. Na para bang ang pag-amin ni Katrina ay mas nais nitong sabihin sa lalakeng hinihintay nitong dumating. Na para bang sa kauna-unahang pagkakataon, ay nakakita sila ng isang pag-amin ng pag-ibig ng buong wagas at katapatan.

“D-Dyan muna kayo ha, I need to talk to someone muna.” at saka mabilis na tumalikod ang dalagita at pumasok sa loob ng kanilang bahay. Naghanap ng tissue upang pahirin ang namuong luha sa kanyang mga mata. Mahirap pala ang umibig ng totoo, nakakakabang maghintay sa inaasahan mong tao na maaring hindi dumating upang makita ang ginawa niyang pag-aabala sa sarili. Na hindi para makita at mapuri siya ng iba kung hindi para lang masilayan siya Dan, na mabatid ng binata na maganda din naman siya at may parang dalaga na ding katawan sa kabila ng bata pa niyang edad.

*****

Pagkatapos na ihanda ang bilang ng order na ide-deliver ay nagpunta na si Alex sa opisina ni Arcelle.

(“tok” “tok”)

Dahil hindi naman nakasara ang blinds ay nakita na agad ni Arcelle si Alex mula sa labas ng pinto. Sumenyas siya sa empleyado na pumasok ito sa loob.

Ganun nga ang ginawa ni Alex at ngayon ay nasa loob na siya ng opisina. Saglit na pinagmasdan ang maganda nilang manager habang iniisip na napakaswerte talaga ni Dan dahil nagagawa nito ang lahat ng gusto nito kay Mam Arcelle.

“Okay na ba lahat Alex?”

“Yes Mam, dumating na din po yung last batch kaya po kumpleto na.”

“How about the ribbons? Nakatali na ba sa bawat box?”

“Hindi pa po Mam, dito na pa bo lalasuhan o doon na po sa pagdadalhan?”

Saglit na nag-isip si Arcelle.

“They said na the event starts at seven, it’s already seven-thirty, so kanina ka pa dapat naroon, pero dahil sa kulang ang ating stock, hindi mo yun kasalanan. Tinawagan ko na sila na made-delay ka ng dating pero since it’s a gift para sa mga dumalo, okay lang daw kahit dumating ka na ng eight.”

“Aalis na po ba ako Mam?”

“Yes, pumunta ka na at dalhin mo yung van. Doon ka na maglagay ng laso, ang mahalaga ay alam nilang naroon ka na.”

“Opo Mam.” at saka siya bahagyang yumukod at nagtungo na sa pinto.

“Alex.” ang pagtawag ni Arcelle bago pa mabuksan ng empleyado ang pinto.

“Gusto mo bang isama si Dan?”

“Hindi na po Mam, kaya ko na po itong mag-isa.”

Napangiti naman si Arcelle, “Alex, ang tanong ko ay kung gusto mo bang isama si Dan?”

Napakamot naman sa ulo si Alex, “Eh, kung pwede po Mam, para may kasama po ako sa byahe at maturuan ko siyang magdrive kahit papano. Mas madali din po kaming makakabalik kung sakali.”

“Okay, then isama mo si Dan. Pagkatapos ninyo, bumalik kayo agad dito sa bar.”

“Opo Mam, thank you po.” ang masayang tugon ni Alex, dahil kaya naman niyang mag-isa ang gagawin ngunit mas gusto niya kapag kasama niya ang kaibigan. Bukod sa hindi siya maiilang sa pupuntahang lugar ay mayroon pa siyang makakausap doon at sa daan.

“Go ahead na Alex, at mag-ingat ka sa daan, kailan ka lang nagka-lisensya.”

“Yes Mam, mag-iingat po ako.” ang nakangiting sagot ni Alex at saka siya tuluyan ng lumabas.

Naiwan si Arcelle na nakangiting ibinalik ang kanyang atensyon sa trabaho. Simula ngayong gabi ay mag-isa na ulit siya dahil kaninang tanghali ay lumuwas na si Arman at Edward para sa bagong project ng mga ito sa Bulacan. Lingguhan na ulit kung magkita silang mag-asawa kaya malaya na ulit siya. Malayang magagawa ang bawat naisin niya kay Dan. Muli na naman niyang matitkman ang masarap na romansa ng binata maging ang malaki nitong alaga. Mababaliw na naman siya sa sarap na gustong-gusto niya.

Nakangiting nilapitan ni Alex si Dan na nagpupunas sa lamesa.

“Dan.”

Itinigil ni Dan ang kanyang ginagawa at tiningnan ang kaibigan.

“May lakad tayo.” ang masayang sabi ni Alex.

Napangiti naman si Dan dahil sa nakikitang ekspresyon ng kaibigan, “Kailan?”

Tumawa naman ng bahagya si Alex, “Anong kailan? Syempre ngayon na, samahan mo daw ako sabi ni Mam.”

“Saan.”

“Magde-deliver lang kaya madali lang tayo.”

Dito na natigilan si Dan, naalala ang papel na ibinigay niya kay Khate.

“Bakit Dan, ayaw mo ba?”

Ngumiti naman si Dan, “Sira, sinong aayaw dyan eh mas gusto kong gawin yan kesa dito sa loob. Alam mo namang noon ko pa gustong matutong magmaneho ng sasakyan.”

“Wag kang mag-aalala Dan, paunti-unti kitang tuturuan hanggang sa matuto ka. Ready ka na?”

“Tara, lakad na tayo.”

“Dan, baka pwedeng ikaw na magpaalam kay Mika para sa ating dalawa.” ang nakangiting pakiusap ni Alex sa kaibigan.

“Okay, ikaw talaga Alex.”

At saka lumakad si Dan sa direksyon ng kaha kung saan naroon si Mika.

Palapit pa lang si Dan ay nagtatalo na ang isipan ni Mika kung sasabihin na ba sa binata ang nais ng kanyang kapatid. Matagal na niyang gustong makausap ulit si Dan ngunit umiiwas na ito sa kanya. Ang balak sana niya ay mamayang pag-awas na niya kakausapin si Dan upang baka sakaling makausap niya ito at makasama ng mas matagal pa.

“Mika.” si Dan na nakatingin sa malungkot na mukha ni Mika. Nakaramdam siya ng guilt dahil madali siyang nakasuot sa isang bagong relasyon kay Jessica ngunit naritong naghihirap na mag-isa si Mika.

“M-May kailangan ka ba Dan?”

“Aalis kami ni Alex, magde-deliver lang. Balik din kami agad pagkatapos.”

Pilit na ngumiti si Mika, “Sige Dan , ingat kayo ha.”

Tatalikod na sana si Dan ng muling magsalita si Mika, “D-Dan…,”

“Hm?”

“Ku-Kung pwede ka daw makausap ni Ate sa Martes, panggabi na naman siya sa susunod na Linggo, dumaan ka daw sana sa amin bago ka pumasok sa trabaho.”

“Okay Mika, noon pa sinabi sa akin ng Ate Ella mo na may nais nga siyang hinging tulong. Sige dadaan ako sa susunod na Martes.”

“Salamat Dan, sasabihin ko kay Ate.”

Hindi na nagsalita pa si Mika at tiningnan na lang si Dan, dahil sa ngayon ay hanggang dito na lang ang kanyang karapatan.

Hindi na din nakayanan ang nakikita sa dalaga, hanggang kailan masasaktan si Mika gayung madali sa kanya ang makipagrelasyon sa iba na hindi din naman iba sa nais ng dalaga.

“Mika.., sa panggabi ng Ate Ella mo, gusto mo bang ihatid kita sa inyo?

Lumakas ang pagtibok sa dibdib ni Mika, narinig niyang mabuti ang sinabi ni Dan ngunit kailangan niyang tiyakin kung ano ang nais nitong mangyari sa paghatid nito sa kanya. Muling umasa ang kanyang puso sa isang bagong simula na noon pa siya lihim na nagmamakaawa.

Kinakabahang nagtanong si Mika, “I-Ihahatid mo lang ba ako?”

“Kung yun lang ang gusto mo Mika.”

Mabilis na umiling si Mika, nag-uumapaw ang kanyang saya at nais niya yakapin sana si Dan.

“Alis na kami Mika.” ang nakangiting paalam ni Dan sa masayang dalagang nagpupunas ng luha sa mga mata.

“Ingat kayo Dan.” ang masiglang tugon ni Mika, nakangiti siya ng masaya na ngayon lang niya ginawa simula ng umalis si Dan sa dati nitong tirahan.

Mula naman sa kinaroroonan ni Alex ay masaya siyang nakatingin sa dalawa. Sa nakita niyang ngiti kay Mika ay alam niyang hindi lang paalam ang sinabi ni Dan sa dalaga. Nakahanda naman siyang magtiis alang-alang sa dalawa. Hindi na din nila kailangan pang umalis ni Mika sa pinapasukang bar at mananatiling magkakasama na ulit silang tatlo.

*****

Lampas alas syete y media na ng gabi ng makarating si Angela sa bahay nina Leandro. Nagpaalam siya kay Mang Lando at bumaba na ng sasakyan na dala ang nakabalot na regalo niya para sa binata. Lumapit siya sa may gate at ibinigay ang imbitasyon sa nagbabantay na itinuro naman sa kanya ang papasok sa loob maging ang daan kung saan naroon ang pagtitipon na dadaluhan. Malawak ang hardin sa harap ng bahay nina Leandro na may nakalagay na ibat-ibang ilaw dahil sa ginaganap na okasyon. Sa likod ginaganap ang pagdiriwang sa kaarawan ng binata ngunit nagpasya si Angela na manatili muna saglit sa magandang hardin na kinaroroonan niya.

Mula naman sa likod ay napaalam muna si Leandro sa mga magulang. Kanina pa dapat narito si Angela ngunit hanggang ngayon ay wala pa din ang espesyal na panauhin niya. Pagkalabas niya sa salas ay nanatili na lamang siya sa may tapat ng pinto. Mula sa kanyang kinatatayuan ay pinagmamasdan niya si Angela na nakangiting naglalakad sa kanilang maliwanag na hardin. Nakasuot ang dalaga ng puting blouse na may disenyo at kulay itim na slacks na may sandals na gayunding kulay. Parang isang pantasya ang nakikita ng binata na nais niyang mangyari sa tunay niyang buhay. Na sa bawat araw-gabi na darating ay narito si Angela na lagi niyang kasama.

“Do you like it?”

Lumingon naman si Angela sa pinanggalingan ng tinig at saka siya kiming ngumiti.

“Yeah, this garden is very beautiful.”

“My Mom loves to tend to this garden.”

“I see, same as my Mom, she likes gardening too.” ang nakangiting sabi ni Angela dahil may hilig din naman sa pag-aalaga ng mga bulaklak ang kanyang ina na isa sa libangan nito.

“You can give it to me now.” ang masayang sabi ng binata na itinuro ang dalang regalo ni Angela.

“I’m sorry, here, my present for your birthday.”

Nakangiting inabot ni Leandro ang regalo mula kay Angela.

“Happy birthday Lean.” ang nakangiting bati ni Angela.

“Thank you.” nais sanang ilapit ni Leandro ang kanyang pisngi kay Angela ngunit nag-aalangan siya.

“Let me guess? A book?”

Nakangiting tumango si Angela, “I hope you like it Lean.”

“I know I will Angela.”

Mula naman sa may salas ay nakatingin sa dalawa ang mga magulang ni Leandro. Kailangan pa nila ang anak kaya hinanap nila ito. Ngunit ngayong alam na nilang kasama nito ang espesyal na dalagang kanina pa nito hinihintay ay hinayaan na nila ang anak. Dahil ang kasama nitong dalaga ngayon ang siyang dahilan ng nakikita nilang kakaibang sigla at saya kay Leandro.

“Let’s get inside Angela.” ang excited na yakag ng binata, nais na niyang ipakilala ang dalaga sa kanyang mga magulang.

Magkatabi silang lumakad papasok sa may salas kung saan naroong naghihintay ang mga magulang ni Leandro.

Nasa bungad pa lang pinto ay kapwa humanga na agad ang mag-asawa sa kasama ng anak. Dahil nakakahalinang pagmasdan ang napakaamo at magandang mukha ng dalaga. Bagaman hindi ito nakasuot ng gown ay presentable ang pagkakadala nito sa sarili.

“Mom, Dad, this is Angela. Angela , my Mom and Dad.”

“N-Nice meeting both of you po.” ang nahihiyang sabi ni Angela at saka siya muling kiming ngumiti.

“Oh my, please come here.” ang sabi ni Susan sa dalaga, ngayon niya ganap na naunawaan kung bakit nagustuhan ni Leandro ang dalaga. Dahil kahit siya ay magaan na agad ang loob kay Angela.

Napilitan namang lumapit si Angela sa ina ni Leandro na agad naman siyang niyakap.

“Welcome Angela.” ang masayang sabi ni Susan habang nakayakap sa dalaga. Lalong nakagaan sa kanyang pakiramdam ang mabangong samyo na nagmumula kay Angela.

“Mom.” si Leandro na parang nagprotesta ngunit lihim namang natuwa sa ginawa ng kanyang ina.

“I can’t blame your Mom Lean, Angela is like a precious treasure to keep. Good for you Son.”ang nakangiting sabi ni Rodrigo na nakatingin kina Susan at Angela. Ngayong nakilala na niya si Angela ay botong-boto na siya agad sa dalaga para sa anak. Dahil sa nakikita niya kay Angela ay galing din ito sa pamilyang tulad ng sa kanila. Isang napakahusay na pagpili ang ginawa ng anak.

Kumalas na si Susan kay Angela at muling bumalik sa tabi ng asawa.

“Lean, take care of Angela, okay? Since you are with her, your father and I have no complaints anymore.” ang nakangiting sabi ni Susan.

“Angela, enjoy your stay and make yourself feel at home.” si Rodrigo na nakatingin kay Angela.

“Thanks po.” si Angela.

“Thanks Mom, Dad.” si Leandro.

Tumalikod na ang kanyang mga magulang at muling bumalik sa pinagdarausan ng kasiyahan. Mamaya na lamang siya muling makikihalubilo sa mga ito dahil mas nais niyang makasama ng matagal pa si Angela. Tinawag ni Leandro ang isa sa kanilang tagasilbi at sinabing dalhan sila ng pagkain at inumin ni Angela. Sa isa sa kanilang veranda niya dinala si Angela at dito sila nag-usap habang hinihintay na dumating ang mga sinabi niya . Masaya si Leandro sa nakikitang pagtanggap ng kanyang mga magulang kay Angela. Kaya hindi niya palilipasin ang gabi na hindi naipagtatapat kay Angela ang tunay niyang nararamdaman. Ngayong gabi kailangang masagot ang tanong na matagal na niyang nais na palayin sa kanyang labi.

*****

Nasa balcony sina Brandon at Christine na umiinom ng wine na galing sa ama ng dalaga. Kung datirati ay magkaharap ang upuan nilang dalawa ay hindi na sa ngayon. Magkatabi silang nainom habang nakahilig ang ulo ni Christine sa balikat ni Brandon.

“Are enjoying my company Brandon?” ang malambing na tanong ni Christine.

“Every moment of it Christine.” ang tugon ni Brandon, binitawan ang basong hawak at saka mainit na hinalikan sa labi ang dalagang nakahilig sa kanya.

“Are you?” ang tanong ni Brandon habang banayad na nilalaro ang alon-alon na buhok ni Christine.

“Every moment of it too.” at siya naman ang kusang humalik sa labi ng binata.

“I hope this moment never ends Christine, if this is a dream, please never wakes me up.” at saka ipinikit ni Brandon ang kanyang mga mata at pinagdikit ang kanilang noo ni Christine.

Hinaplos naman ni Christine ang buhok ni Brandon, “I promise you I won’t, because I’m afraid that the moment you wakes up from your long dream and you realize that I’m not really worth it. Then my world will surely crumbles to the ground.”

Nagmulat ng mga mata si Brandon at hinawakan ang magkabilang pisngi ni Christine, “That will never happen Christine, because I will shield you from any harm, I’ll never allow to see you touch the ground. I’ll bring you to a higher places Christine, where you will be safe forever with me by your side.”

“I wish your words will last forever Brandon, so that no matter what happen, no matter where I am. I’ll be happy to know that there is someone out there who loves me this much.”

“You’ll never go away from me Christine, because I won’t allow you to.”

Tinitigan ni Christine ang mga mata ng binata. “If you’re father force you to leave me Brandon, like what your father wants, maalala mo pa kaya ang mga salitang sinabi mo sa akin?”

“Always Christine.”

“Then who would you choose between me and your family?”

“I will choose you Christine, I will never ever betray you. I would rather loose my family and everything but not you.”

“Then I hope that burden never comes to you Brandon, so that I’ll always remember you as the man you are now.”

At saka sila naghawak-kamay na dalawa, at muling pinaghinang ang kanilang labi habang nasa ilalim ng madilim na kalagitan, At tanging ang buwan at mga bituin ang mga saksi nilang tanglaw. Sa puso at isipan ni Brandon ay naroon ang pag-asam na sana ay mailayo na niya si Christine upang matapos na ang lahat ng alalahanin ng dalaga. Sa puso at isipan naman ni Christine ay naroon ang pag-asam na makapiling pa niya si Dan sa huling sandali at masabi pa niya ang lahat ng dapat nitong malaman. Sa huling sandali na papipiliin niya si Dan kahit ang nakakatakot na katotohahan ay kanya ng nalalaman. Saka niya haharapin ang kanyang bagong simula na may baon sa kanyang puso na iiwan sa kanya ni Dan.

*****

Pagdating nila ni Alex sa lugar ay huminto muna ang sasakyan nila sa gate. Habang kinakausap ni Alex ang tagabantay sa gate ay iginala naman ni Dan ang paningin sa marangyang tahanan na kanilang pinuntuhan. Nakaayos ang labas ng bahay at maraming ilaw ang nakalagay na sadyang pinaghandaan.

“Sa loob na daw tayo.” ang sabi ni Alex at saka ipinasok ang sasakyan na nagtuloy sa may parteng tabihan ng malaking bahay.

Itinuro sa kanila ng katiwala kung saan nila dapat na ilagay ang mga dala nila. At pagkatapos silang bilinan ng mga hindi nila dapat gawin ay iniwan na din sila nito. May nakahanda ng lamesa malapit sa may pinto kung saan nila ilalagay ang mga kahon ng bote ng alak na dala nila. Ngunit kailangan muna nila itong lagyan ng laso bago ilagay doon. May isa ng naka-uniformeng tagasilbi ang nakatayo sa tabi ng lamesa na siyang magbibigay ng isang karton sa bawat panauhing pauwi na.

Pagkatapos manghiram ng isang maliit na lamesa at dalawang upuan ay nagsimula na sina Dan at Alex na tapusin ng mabilis ang kanilang mga dapat na gawin.

“Nagugutom ka na ba Dan?” ang tanong ni Alex habang nagtatali ng laso sa bawat isang lagayan ng isang bote ng alak.

“Hindi naman, ikaw ba?” ang sagot ni Dan na abala din sa kanyang ginagawa.

“Medyo, bigla akong nakaramdam ng gutom eh. Kita mo naman yung mga nakahain doon. Kahit nasa malayo talagang matatakam ka eh.”

Mahinang tumawa si Dan, “Wag kang mag-alala, kapag hindi tayo pinakain dito, pakakainin na lang natin ang mga sarili natin mamaya. Daan muna tayo sa isang kainan na alam kong bukas pa sa gabi, libre ko na.”

“Baka magalit sa atin si Mam kapag nalamang na-late tayo ng balik.” ang nag-aalang sabi ni Alex.

“Alex.” ang nakangiting si Dan.

Napailing na lang si Alex, saglit niyang nakalimutan kung gaano ka-espesyal ang kasama niya ngayon para sa kanilang manager.

“Okay, sagot mo ha.” ang masayang sabi ni Alex at saka nila ipinagpatuloy ang kanilang ginagawa.

Habang kasama ni Katrina ang kanyang mga kaibigan ay lumapit sa kanila ang katiwala sa kanilang bahay.

“Mam Khate.”

Kinakabahang tumayo ang dalagita at lumapit sa matanda.

“Dumating na po yung hinihintay ninyo.”

“Salamat po.”

At iniwan na si Katrina ng matanda na nakatingin sa direksyon ng kanilang bahay. Kinakabahan siya, maaaring magkita sila ulit ni Dan ngunit masakit ang umaasa upang mabigo lang. Nagsimula na siyang maglakad papunta sa kanilang bahay ng marinig niya pagtawag ng isa sa kanyang mga kaibigan.

“Khate..?”

Tiningnan ni Katrina ang mga kaibigan at ngumiti sa mga ito, “I’ll be right back, and I’ll ask someone to bring you more snacks.” ang nakangiti niyang sabi na ikinatuwa naman ng mga ito. At saka siya nagtuloy na sa bahay at agad na gumawi palabas upang tingnan ang mga dumating na nagdala ng mga sinabi ng kanyang kapatid.

Nasa may pinto pa lang si Katrina ay kinakabahan na siya. Ngunit napawi ang kanyang pag-aalala ng makita niya si Dan. Dahan-dahan siyang lumapit sa dalawang abala sa ginagawa nila.

Nawala ang atensyon ni Alex sa kanyang ginagawa ng mapansin ang isang magandang dalagitang palapit sa kanila.

“Dan.” ang pagtawag ni Alex na nakatingin sa dalagitang palapit sa kanila.

Tumingin naman si Dan sa direksyong tinitingnan ni Alex. Nangyari nga ang sinabi ng dalagita at ngayon ay magkaharap na ulit silang dalawa.

“Hi Dan.” ang nakangiting bati ng dalagita na inilagay sa likuran ang kanyang dalawang kamay upang lalong ipamalas sa binata ang kanyang pag-aayos na ginawa. Gayundin namang nais niyang makita ni Dan na sa kabila ng kanyang murang edad ay masasabi na ding para na siyang ganap na dalaga kung titingnan.

“Khate.” ang nasabi na lang ni Dan habang nakatingin sa dalagitang parang sadyang inaakit siya ng matamis nitong ngiti at malambing na pananalita.

Si Alex naman ay napatingin na lang kay Dan dahil may kakilala pala itong ganito kaganda sa lugar na pinuntahan.

“See, my wish do come true diba, nagkita ulit tayo ngayong gabi.” ang sabi ni Katrina na nakatingin pa din kay Dan, hindi na inalala na may kasama ang binata na iba.

Hindi na nais ni Dan na lumalim pa ang usapan na sinimulan ng dalagita. Kailangan niyang umiwas para na din sa kapakanan nito. Ayaw niyang matulad si Khate kay Diane, na nasaktan lang niya ng labis dahil sa batang pag-ibig na hindi niya kayang suklian. Lalo’t ayaw man niyang aminin sa sarili ay nakakaramdam din siya ng iba sa dalagitang nasa harap niya. Hindi na bata ang katawan nito na ganap ng hinog na parang katulad din ng kay Diane.

“Khate si Alex…, kaibigan at kasama ko sa trabaho.” ang pakilala ni Dan sa kaibigan sa halip na sagutin ang sinabi ng dalagita.

“It’s a pleasure meeting you Alex.” ang sabi ni Katrina na saglit na tumingin kay Alex bago muling ibinaling kay Dan ang kanyang paningin. Hindi naman lingid sa kanya ang parang nais na mangyari ni Dan. Umiiwas ito sa kanya tulad ng sinabi nito na masyado pa siyang bata ng huli silang magkitang dalawa. Ngunit huli na para kay Dan ang umiwas sa kanya. Dahil hindi may muwang na siya sa mundo kahit malapit pa lang magdisi-sais ang kanyang edad. Ang tingin na nakita niya kay Dan ay isang klase ng tingin na hindi naman mahirap na unawain.

“G-Ganun din po sa inyo.” ang kinakabahan pa ding si Alex.

“Kumain na ba kayo?” ang malambing na tanong ng dalagita.

“Kanina pa Khate, salamat na la-” si Dan.

“H-Hindi pa po.” ang sabi naman ni Alex.

Napangiti naman si Katrina at umirap ng bahagya kay Dan. “It’s not polite Dan ha, magagalit na ako sa susunod sige ka.” At saka lumapit si Katrina sa isang tagasilbi na malapit sa lamesa. Sinabihan niya itong magdala ng pagkain para kina Dan at Alex. Sinunod naman iyon ng tagasilbi at saka siya muling lumapit sa dalawa.

“May sinabihan akong magdala sa inyo ng pagkain.”

“Thank you Khate.” si Dan.

“T-Thank you po Mam.” si Alex.

“Alex ha, Khate na lang at wala ng po, kaibigan ka ni Dan so dapat na close din tayo.” ang malambing na tugon ng dalagita kay Alex.

Napalunok naman si Alex, hindi biro ang gandang nasa malapit sa kanya kahit alam niyang bata pa ito.

Dumating na ang mga ipinakuha ni Katrina at idinulot iyon kina Dan at Alex. Hindi niya iniwan ang dalawa at sa halip ay nagpakuha pa ng isang upuan na para sa kanya. Masaya siyang nakipag-usap kina Dan at Alex na parang nakalimutan niya ang lugar kung saan siya naroon. Napailing na lang na napatingin ang lalakeng tagasilbi sa direksyon ng dalagita niyang amo.

Sa may veranda kung saan naroon sina Angela at Leandro ay kanina pa silang nag-uusap na dalawa. Mga bagay na gusto nila at ilang ukol din sa eskwela at sa mga plano nila sa buhay. Napansin ni Angela na kalahating oras na pala siyang naroon sa tahanan ng binata. Nais na niyang umuwi gaya ng sinabi niya kay Dan na hindi siya magtatagal.

“Lean, I have to go na.” ang paalam ni Angela.

Bigla namang nalungkot si Leandro, dahil ang kalahating oras na kasama si Angela ay malaking kakulangan pa sa kanya. Hindi niya nais na pigilan ang dalaga ngunit kailangang malaman muna ni Angela ang tunay niyang nararamdaman na ayaw na niyang itago pa.

“Do you believe in magic Angela?” si Leandro na nakatingin sa mga mata ni Angela.

“I do Lean, I do believe in it.” ang tugon ng dalaga sa tinig na puno ng damdamin dahil nasa isipan niya ang sandaling nasa harap sila ng fountain ni Dan habang nakayakap sa isa’t-isa. Isang sandali sa kanyang buhay na hindi niya makakalimutan at laging nagbibigay ng saya sa kanyang puso.

Natigilan naman si Leandro dahil sa nakitang nagbagong ekspresyon ni Angela.

“Then can you please allow me to show you something before you go.” ang pakiusap ng binata.

Tumango naman si Angela. Isang pakiusap lang naman at pagkatapos nito ay makakauwi na din siya. Naglakad sila ni Leandro patungo sa kwarto ng binata.

“L-Lean…,” ang biglang nag-aalalang si Angela, may tiwala naman siya sa binata ngunit ayaw niyang pumasok sa kwarto ng ibang lalake maliban kay Dan.

Huminga ng malalim si Leandro, binuksan ang pinto sa kanyang kwarto at saka tumingin sa nag-aalangang dalaga.

“Please Angela, I can leave this door open naman para hindi ka mag-aalala.”

“Okay Lean, but please leave it open ha. I trust you naman, it’s just that I feel a little uneasy kapag nasa room ako ng iba.”

At saka siya pumasok na din sa loob ng kwarto ng binata. Dito na niya nakita ang dalawang larawan niya nasa nakapatong sa study table ng binata.

“Lean?” ang sabi ni Angela na nakatingin kay Leandro.

“I’m sorry for keeping it a secret Angela. That’s why I want to be honest with you now.” ang simula ni Leandro na nakatingin din sa dalaga. “I don’t believe in love at first sight before, but everything change the moment I saw you. It’s like a magic moment everytime I’m with you. I feel blessed that you exist in the same world as I, but at the same time, I suffered a lot, because I want to be close to you but I cannot, I want to hold you but I cannot, I want to taste your lips but I cannot…, I love you Angela. And it is my wish that you please ease my suffering and be mine.” ang buong katapatan na pahayag ng binatang simula pa lang ay nahihirapan na din naman talaga. Dahil napakahirap sa kanya ang umibig na hindi magawa ang lahat ng kanyang nais sa dalagang iniibig niya.

Malungkot namang tumingin si Angela kay Leandro. “Thank you Lean, I feel honored about your feelings towards me. But my heart already belong to someone and that someone means the world to me. I pray that you find the true love na para sayo talaga Lean. I’ve already found mine, so I hope na makita mo din ang sayo.”

Nanatiling tahimik ang binatang hindi madaling natanggap na may mas higit pa sa kanya na nakilala si Angela.

“Goodbye Lean.” at saka tumalikod na si Angela.

“Is he really that great Angela? The man who claimed your heart.” ang malungkot na tanong ng binatang may sawing pusong sugatan.

Muling hinarap ni Angela si Leandro, “No, he is beneath you in comparison. But I love him regardless of who he is, kaya kong ibigay ang lahat ng sa akin para sa kanya. I can even do things na you can’t imagine I’m capable of doing just to make him happy. Because if I cannot have his love, if he cannot be mine, then my life and everything in this world will be meaningless.”

Lalong bumigat ang pakiramdam ni Leandro dahil sa mga sinabi ni Angela. Hindi niya inaakalang iibig ng ganito ang dalaga sa isang mapalad na lalakeng sinasabi nito sa kanya. “Kilala ko ba siya Angela?” ang muling tanong ng binata na ang laman ng isipan ay si Dan.

Muling ngumiti si Angela, “It doesn’t matter who he is Lean…, I hope that your suffering will fade soon, kasama ng feelings mo para sa akin. I’m truly sorry Lean.”

Pagkatapos kumain nina Dan at Alex ay saka sinabi ni Katrina ang pakiusap ng kanyang kapatid sa kanya.

“Dan, can you come with me? I have someone who is every eager to meet you.” ang naglalambing na pakiusap ng dalagita.

“Sige na Dan, ako ng bahala dito.” ang pagsang-ayon ni Alex.

“Okay Khate.” at saka siya tumayo at sumabay ng paglalakad sa dalagita.

Naiwan namang nakatingin si Alex sa papalayong dalawa. Hindi na niya alam kung paanong gagawin ni Dan sa bawat magandang babaeng nasa palibot nito. Napabuntunghininga na lang siya, kung kahit si Mika lang sana ang mapunta sa kanya ay labis na niyang ligaya.

Dahil sa malapit na ang sandaling hinihintay ni Samantha ay hinanap na niya si Leandro na kanina pa niya hindi nakikita. Pumasok siya sa loob ng bahay ng binata at nagtungo sa salas. Dito siya bahagyang nabigla ng makita ang kasama ni Katrina.

“Khate, do you know him?” ang tanong ni Samantha sa dalagita na hindi na nag-abalang batiin ang binata.

Nakaramdam naman ng inis si Katrina dahil sa inasal ni Samantha. “Yes, is there something wrong with that? Me knowing him.” ang ganting tanong ng dalagita na hindi itinago ang kanyang pagkainis. Bisita niya si Dan at ayaw niyang mapahiya sa binata.

“Khate, please…, kilala ko din siya” ang sabi na lang ni Dan, kahit alam niyang hindi mabuti ang dating niya sa dalaga ay totoong magkakilala naman sila.

Magsasalita pa sana si Samantha ngunit hindi na niya naituloy ng lumabas mula sa kwarto ni Leandro ang binata na may kasamang ibang dalaga.

Napatingin din sina Dan at Katrina sa itaas malapit sa may hagdan. Napangiti si Katrina dahil sa muli niyang nakita si Angela na gusto niya para sa kanyang kapatid. Nagtama naman ang paningin nina Dan at Angela at kapwa sila nagpalitan ng tipid na ngiti. Kahit kasama ni Angela si Leandro at kasama naman ni Dan si Khate ay naroon pa rin ang tiwala nila sa isa’t-isa.

Nakaramdam ng paninibugho si Samantha ngunit ayaw niyang gumawa ng eksena na magiging kahihiyan niya at ng kanyang pamilya. Dahil may naunang dalaga ang nakapasok sa kwarto ni Leandro na noon pa niya hinahangad.

Napabuntunghininga na lang si Leandro pagkakita kay Samantha at kay Dan na nasa ibaba. Magkasabay silang bumaba ni Angela at lumapit sa mga naghihintay sa kanila.

“Khate, Sam, this is Angela…, Angela, Khate is my younger sister, and that’s Sam, a friend of mine at sa school din natin sayo napasok.” si Leandro.

“Hi Angela.” ang masiglang bati ni Katrina sa dalagang parang nakikilala siya.

Hindi naman nagsalita si Samantha na pinagsalikop lang ang kanyang dalawang bisig. Hindi niya gusto ang kanyang nakita ngunit hindi pa niya kokomprontahin ngayon ang babaeng kanina lang ay kasama ni Leandro sa sarili nitong kwarto.

“I think we’ve met before.” ang sabi ni Angela na nakatigin sa dalagita.

“Yes, that’s me.” ang nakangiting si Katrina.

“This is Dan.” ang pakilala naman ng dalagita sa kanyang katabi.

“We know him Khate, and Dan and Angela are acquainted to each other.” ang tugon ng binata sa kanyang kapatid.

Hindi naman makapaniwala si Katrina dahil magkakakilala pala ang mga kasama niya.

“Hm, I do hope that is a good coincidence.” ang sabi ni Katrina dahil sa napansing pananahimik ng bawat isa.

“Lean, it’s about to start, so they need you there. You too Khate, your parents and friends are also looking for you.” ang sabi ni Samantha kahit walang katiyakan ang huling sinabi niya. Dahil ang nais lang niya ay ilayo ang magkapatid sa dalagang hindi niya kilala at sa lalakeng kinaiinisan niya.

“Dan, saglit lang ako ha.” ang paalam ng dalagita.

“Okay Khate.” ang tugon naman ni Dan.

Tiningnan muna ni Leandro sina Dan at Angela at saka siya naglakad ng kasama ng kapatid at ni Samantha papunta sa lugar ng pagdiriwang. Wala na siya sa kondisyon ngunit kailangan niyang ituloy ang gabi gaano man kasakit ang nararamdaman niya.

Ngumiti naman si Angela kay Dan, “Hi.”

“Hello.”

At saka sila nagpalitan ng ngiti. Dahil sila na lamang naman dalawa at ilang tagasilbi ang naroon ay inilahad ni Angela ang kanyang kamay kay Dan. Hinawakan naman iyon ni Dan at sabay silang nagtungo sa direksyon na pinuntahan nina Leandro.

“It looks good on you Dan, that uniforme.” ang nakangiting sabi ni Angela dahil bagay naman talaga sa binata ang itim nitong uniforme.

“Gusto ko din ang suot mo.” ang sagot ni Dan na dahil magandang tingnan talaga kay Angela kapag naka-blouse lang ito at pantalon.

Naupo silang magkatabi sa isang upuan na nasa parteng medyo madilim ngunit tanaw nila ang mga nagsasayaw na magkapareha. Ito pala ang dahilan kung bakit hinahanap ni Samantha si Leandro. Nasa gitna ang dalawa at nagsasayaw na magkadikit ang katawan habang nakapalibot sa kanila ang ibang magkapareha.

“Musta ang gabi mo Angela?”

“It’s fine naman, I’m about to go home na talaga but Lean want to show and tell me something muna.”

“Yun ba dahilan kung bakit ka galing sa loob ng room niya.”

Tumango naman si Angela. “I will tell you all about it later.”

Si Dan naman ang tumango at lalong humigpit ang pagkakahawak nila sa kamay ng isa’t-isa.

Pabalik na si Katrina kay Dan dahil hindi naman pala siya kailangan ng kanyang mga magulang. Saglit lang niyang kinausap ang kanyang mga kaibigan at nagpaalam na din siya ngunit sinabing babalikan niya ulit ang mga ito. Kumuha muna siya ng dalawang matamis na maiinom para sa kanila ni Dan at saka siya naglakad pabalik sa kanilang tahanan. Ngunit bago siya makarating sa may pinto sa likuran ay napansin niyang magkatabi sa upuan sina Dan at Angela. Nakaramdam siya ng kakaibang kaba na hindi niya gusto. Lumapit pa siya ng husto sa dalawa ngunit hindi na niya nagawang humakbang pa ng nakita niyang humilig ang ulo ni Angela sa balikat ni Dan.

Ipinikit niya ang kanyang mga mata at saka siya mabilis na tumalikod. Nagmamadaling pumasok sa kanyang kwarto at nagtungo sa banyo upang doon pakawalan ang mga luhang ayaw niyang pigilan. Ngayon ay nakikita niya sa salamin ang pagdurusa ng kalooban ng isang batang maagang nagmahal. Pagmamahal na alam niyang hindi niya madaling makakalimutan masakit man ang kinahinatnan. “I hate it Kuya Lean, the fact na huli akong ipinanganak.” ang sabi ng lumuluhang dalagita kahit hindi naman naririnig ng kanyang kapatid ang pagtangis niya.

“Angela, kung nagsuot ka ng gown at nakita ka nila, tiyak na marami ang magnanais na isayaw ka.” ang sabi ni Dan na may himig ng pagbibiro.

Nag-angat naman ng paningin si Angela, “Even if I’m wearing a gown naman, hindi pa din ako makikipagsayaw sa kanila.”

Dito na nagtama ang kanilang paningin, “Dahil kung hindi ikaw Dan ang nakahawak at nakayakap sa akin, you’ll never see me dance again.”

“Kiss me Dan…”

At naghinang ang kanilang labi ni Angela habang magkahawak kamay silang dalawa. Hawak sa kanilang puso ang pag-ibig na sana ay hindi na maglaho pa. Na gaano man kabigat ang mga pagsubok na darating pa ay kaya nilang harapin basta magkasama silang dalawa.

*****

Lampas hating-gabi na ay umiinom pa ding mag-isa si Valentin sa loob ng kanyang pribadong silid. Kanina pa nakaalis sina Vivian at ang ama nitong si Conrad pagkatapos siyang kausapin. May hangad ang mag-ama na mabigat ang kapalit sa kanya kung hindi niya gagawin. Muli niyang tiningnan ang mga litratong nasa kanyang lamesa at saka siya malalim na napabuntunghininga. Kailangang pagbigyan niya ang gusto ng mag-ama kahit alam niyang hindi iyon magugustuhan ng kanyang anak na si Brandon. Bagaman may kasunduan sila ni Brandon ay kailangang manaig ang gusto nina Vivian at Conrad. Mabuti naman ang idudulot nito sa kanyang pamilya ngunit hindi para sa pamilya ni Christine.

“Do remember Brandon what I’ve told you, family always comes first.”

(Ipagpapatuloy…)

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *