Ang Batang PO Part 12

Pagpasok ay balik sa normal si Rom, pilit kinalimutan ang nararamdamang pagmamahal na may halong inis sa guro. Pag dating sa klase nito ay sinadyang hindi pumasok para makaiwas.

Ang usual na paghatid dito ay nabago, maging si Caleb na ilang lingo din niyang hindi nakasama ay nagulat kung bakit hindi siya papasok sa last subject.

Nagdahilan nalang siya na may emergency training sa taekwondo kaya need na niyang pumunta ng maaga.

Tumambay nalang siya sa gym kung saan sila may training, nakipagkulitan sa mga batang kasama upang makalimutan ang unang heart broken experience.

Dahil siguro dito ay mas naging intense siya sa pagtuturo maging sa training.

Pagdating sa bahay ay kumain lang at natulog na din kaagad. Ganoon ang naging routine niya sa mga sumunod na araw. Pumapasok na din siya sa klase ni Ms. Eva yun nga lang talaga iwas na siya. Hindi din nag paparticipate sa anumang discusions, maagang lumalabas at minsan ay hindi nga papasok.

Isang buwan ang matuling lumipas. Hindi inaasahan ni Rom ang message galing kay Ms. Eva.

Eva: Pwede ba tayong mag usap?

Eva: Kahit mamaya sana.

Rom:Okay sa tree house nalang sa likod ng primary building.

Alam ni Eva yun, konti lang din ang tao kaya okay na duon sila mag usap. Miss na miss na niya ang binata kaya nag decide na siyang kausapin ito.

Eva: Sige, mga 6pm nalang para wala ng tao. See you!

Hindi na nag reply si Rom, medyo nalungkot dahil parang hindi ito natuwa na siya na ang unang nag message.

5pm after class ay nagpunta na muna siya sa faculty room, nag retouch habang hinihintay na mag ala-sais saka nag-lakad patungo sa lugar kung saan sila magkikita.

Wala ang lalaki ng dumating siya, medyo kinabahan na baka hindi siya siputin. Madilim pa naman sa pwesto buti nalang may ilaw ang tree house kaya maliwanag pa rin.

Naupo na at kinuha ang cp para mag message. Kakasend lang niya saka naman dumating ng binata. Hinubad na nito ang suot ng polo at tanging white shirt nalang na hapit sa katawan ang suot.

Tahimik na naupo ito na me distansya sa kanya, hindi niya alam kung paano sisimulan ang usapan. Nakatitig naman sa mukha niya ang binata, samantalang iwas naman si Eva. Natatakot na ipagkanulo ng tutoong nararamdaman para dito.

“Kumusta ka na?” pagbasag ni Eva sa katahimikan.

Hindi ito sumagot sa halip ay naupong pabalandra, siguro kung wala silang problema ay kumandong na siya sa lalaki at muling nagpapakasarap sa malaking bukol na nakabalandra sa harap niya.

“Na miss kita.”

“Bakit Ma’am nalilibugan ka ba at kailangan mo burat ko kya tayo andito? Wag na nating pahabain to, yun lang din naman ang papupuntahan natin diba?”

Medyo napahiya si Eva sa sinabi ni Rom, gusto niya itong sampalin pero pinigil ang sarili, ayaw niyangpatulan ang binata.

“Ganyan ba ang tinign mo sakin? Sa nangyari satin?”

“Bakit Ma’am, ano ba ang dapat? Di ba ikaw mismo ang nagsabing “nadala ka sa mga nangyari satin?”

Para naman siyang sinampal, oo nga naman. Siya ang nagsabing wag seryosohin ang anumang mayroonsila.

“Sorry Rom, nalilito lang ako kung ano ang tama at kung ano ang gusto ko. Natatakot ako para sa pamilya ko at para sayo.”

“Sana Ma’am hindi mo na lang ako pinatulan sa umpisa palang. Sana noon pa ay inisip mo na yan? Hindi yung pinaglaruan nyo ako dahil napapaligaya ko kayo.”

“Hindi naman sa ganun Rom, mahirap lang ang sitwasyon natin. Sana maintindihan mo Rom, mahalaga ka sakin.”

Ngisi lang ang isinagot sa kanya ng binata. Duon na siya nainis, mabilis na tumayo siya at isang sampalang ibinigay dito. Pero matapos sampalin ay hindi rin niya napigil ang sarili.

Mariing inilapat ni Eva ang mga labi sa labi ni Rom, mapangahas na inangkin.

“Oo aaminin ko na mahal kita, nahihirapan ako dahil mahal kita ng higit sa asawa ko.”

Hinawakan ng binata ang batok ng ginang at mariing ginantihan ng halik, puno nang pagnanasa at pag angkin.

Ang isang buwang pagtitiis ay gustong bigyang laya, walang pakialam kahit na nasa pampubliko silang lugar ang mahalaga lang ay mapagbigyan ang kanilang pagnanasa sa isat isa.

Mabilis na kumilos ang estudyante , itinaas ang uniporme ng guro at hinila pababa ang panloob. Walang namang pagtutul si Eva lalo na ng simulang paglaruan ng daliri nito ang hiyas na kaybilis nabasa. Marahang ipinasok ang gitnang daliri, mariing napapikit si Eva na nuon lang napatunayan kung gaano siya nasabik sa lalaki. Ilang labas masok lang ng daliri nito ay sumabog na ang malapot na katas galing sakanyang pagkababae.

Napadiin siya sa balikat ni Rom ng marating ang sukdulan. Kinapa niya ang zipper ng suot na slacks ng binata upang ibaba, ipinasok ang kamay sa loob ng brief at inilabas ang sandatang galit na galit. Hindi niya alam kung pakiramdam ba o talagang lumaki ng bahagya ang dati ng malaking alaga.

Itinutok sa bukana ng naglalawag hiyas at dahan dahang inupuan ang kalakha ng estudyante. Kalahati palang ang naipapasok niya ay muling karamdam ng kakaibang sarap ang ginang.

Nang tuluyang sumagad ang sandata ni Rom sa kailaliman niya ay daig pa niya ang umabot sa langit. Malalalim na hinga lang ang naging tugon ng binata.

Nagsimula na si Evang magtaas baba, ang bawat pulgada ng burat ng estudyante ay kinakapitan ng kanyang pagkababae.

Kumilos namang muli ang kamay ni Rom upang abutin ang malalaking susong natatakpan ng unipormeng guro, ibinukas ang butones at saka inilabas sa bra.

Habang nakasakay sa kanya ang babae ay malaya namang sinupsop ang namumulang utong, salitang pinaglaruan.

Nang tingnan ni Rom ang pagitan na kanilang katawan kung saan ay magkahugpong ay lalong nalibugan. Kinalas ang butones ng pantalon upang mas maging malaya ang sandatang na inilabas lang sa zipper kanina.

Umuulos na din siya pataas kasabay ng pag indayog ni Eva. Walang ano ano ay tumayo si Rom habang nakasaklang pa din si Eva, ito na ngayun ang nakaupo siya ang bumabayo.

“Ma’am ibuka mo ng todo para mas maisagad ko.”

Naipon na lahat ng skirt ni Eva sa baywang, hinawakan ni Rom ang hita niya at saka ibunuka ng todo.Kung titingnan ang ayos niya ay iisipin mong nahihirapan sa pagka-kabaluktot ng katawan at pagkakabuka ng mga hita.

Pero sa totoo naman ay sarap na sarap dahil mas malalim ang naabot ng ulo ng burat ni Rom. Pulang pula ang paligid ng kanyang pagkababae at bumubula sa tindi ng kiskisan ng kaselanan.

“Rom malapit nako, sabayan mo ko.”

“Sihhgehh Ma’am, ipuputok ko sa loob ahhh ahhh ahhh.”

Hindi nagtagal sabay nilang nakarating sa sukdulan. Ang isang buwang katas na naipon sa burat ni Rom ay pabugso bugsong idineposito sa sinapupunan ni Eva, umapaw at tumulo sa kahoy na upuan. Binitiwan ng binata ang hita ng ginang pero nanatiling nakabaon pa din ang sandata.

Gusto pa sanang umisa ni Rom ng may mga yabag na narinig pababa ng tree house. Mabilis na hinugot niRom ang burat sa hiyas ng guro pinulot ang panting nahulog sa sahig at siyang ipinamunas sa basang kargada bago ipinasok sa brief kasunod ang pagsara ng zipper.

Gamit pa din ang kapirasong tela ay pinunasan ang hiyas ng guro saka ito inaayos ng upo.

“Ma’am tayo na baka may dumating pa dito.”

Nag ayos na rin si Eva kahit na nanghihina pa at medyo nanakit ang pagitan ng mga hita sa matagal napakakabuka. Hindi ata siya nasanay sa laki ng burat ni Rom kahit ilang beses na siyang naangkin ng binata.

Pagbaba sa tree house ay inalalayan siya ni Rom, dumaan sila sa faculty room upang kunin ang gamit niEva. Pag dating ay nagulat pa sila ng makitang may tao pa sa loob. Si Sir Randy, binata at nasa mid 20’s palang. May lahing intsik kaya maputi at makinis, singkit din ang mga mata.

Kung titingnan ay may itsura naman hindi nga lang pansinin, pero si Rom iba ang napansin sa pagkakita sa lalaking guro. Iba ang ngisi nito pati narin ang tingin sa kanila. Lalo na kay Ma’am Eva. Bahagyang naka ramdam ng selos si Rom sa titig ni Randy.

Punong puno ng malisya, parang may iba pa pero di na niya ito matanto. Buti nalang at naalala niya na silahis ito kaya naalis ang selos na nararamdaman.

Kinuha lang ni Ma’am Eva ang bag at ilang gamit saka sila lumabas. Hindi sa hintayan ng tricycle kung hindi sa motor na niya sumakay ang dalawa.

Inihatid niya sa bahay ang guro, alam niyang anduon na ang anak nito kaya hindi na siya bumaba. Hinintay lang niya itong makapasok bago pinaandar ang motor paalis. Pag dating naman sa bahay ay nagmessage sa ginang.

Rom:Ma’am mamaya punta ako jan, diretso nako sa bodega.

Eva: wag na sa bodega at wala naman si Ruth.

Rom: Hintayin ko lang si Nanay para di mag alala.

Eva: Okay.

Nang dumating ang ina ay nagpaalam na may pupuntahan lang, sinabihan din na wag na siyang hintayin at baka masyado siyang gabihin since wala silang pasok kinabukasan.

Sa buong magdamag ay pinagsaluhan ng dalawa ang masarap na kasalanan. Lahat ata ng posisyon ay nagawa na nila, walang parte ng katawan ni Eva ang hindi nasayaran ng labi ng binata. Ganun din naman siya para dito, sinamba ang maskuladong katawan at ang pagkalalakeng simbolo ng pagiging magiting.

Wala din silang kapaguran, hindi tinigilan ng binata ang ginang hanggang sa ito na ang sumuko sa hapding hiyas na pakiramdam niya ay namamaga na.

Madaling araw na lisanin niya ang bahay ng guro, pagod na nahiga sa sariling kama at wala pang limang minuto ay mahimbing na ang tulog.

Kinabukasan ay nag message pa si Eva.

Eva: Rom mawawala ako next week, may aasikasuhin sa Manila.

Rom: Ganun ba? Kailan ka aalis?

Eva: Mamaya na, kasama ko si Ruth.

Rom: Matagal pala tayong di magkikita.

Eva: 1 week lang, halos 1 month nga tayong di nag usap.

Rom: Iba naman yun, tiis na naman si Junior.

Eva: Naku, baka nga sa loob ng 1 month na yun me sideline ka na eh.

Rom: Wala ah, ikaw lang gusto ni Junior.

Eva: Talaga? Sige any proof?

Matagal hindi nagreply si Rom.

Eva: Nawala ka na.

Instead na text Message ay picture message ang natanggap niya.

Nagulat pa siya ng bumulaga sa screen ang burat nitong galit na galit at namumula. Pati ang ugat ay labas lahat. Kahit na magdamag halos silang nagtalik ay parang biglang nag init na naman ang pakiramdam ng guro sa pagkakakita ng burat ni Rom.

Rom:Ayan miss na miss ka na.

Eva: loko loko ka, asan ang nanay mo baka makita ka?

Rom: hehehe, wala nasa grocery na kanina pa.

Eva: Buti wala akong katabi dito kundi baka kung ano isipin nila.

Rom: oks lang yun, ikaw ano ba ang iniisip mo?

Eva: Siempre ikaw, miss ko tuloy si Junior mo.

Rom:Baka pede tayo magkita now?

Eva: sige, aalis si Ruth ng 2pm. Punta ka nalang dito.

Na excite naman si Rom sa sinabi ng guro. Saktong alas dos ay nasa bahay na ito ng ginang.

Walang inaksayang pagkakataon ang dalawa, hindi na nakuhang hubarin ng maayos ang mga damit sa takot na bumalik agad si Ruth. Sa hagdan lang ay tinira na ni Rom ang guro, ilang beses nagpaputok sa loob ng ginang.

Wala pang isang oras ay nakaalis na siya sa bahay ni Eva sakto namang dumating ang anak.

Nag-ikot muna si Rom bago umuwi ng bahay bandang alas sinko ng hapon. Nabigla pa siya ng madatnan ang ina sa bahay na may kasamang lalaki.

Matagal siyang nakatingin sa ina bago ito ang salita.

“Rom, anak si Mario ang asawa ko.”

Alam niya na hindi ito ang kanyang ama at alam din niya na hiniwalayan nito ang ina ng malamang nagdadalang tao sa kanya.

“Nay?”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *