Ang Batang PO Part 17
GINAGAWA KO YUNG PART 4: Batang P. O. Pero tinatamad ako hahaha..
Enjoy this part…
Sabado ng madaan sila ng mga kaibigan sa isang tindahan sakto naman na anduon din si Mario kasama ang isang lalaki.
Paglapit nila ay magalang na binati ito, tinanguan naman siya kaya hindi na siya nagsalita pa at bumili nalang ng meryenda nila.
Napansin niya na iba ang tingin ng lalaking kasama ni Mario sa kanya, narinig pa niyang tinanong kung kaano ano siya nito. Nagulat pa siya ng biglang tawagin ni Mario.
“Rom halika nga dito.”
“Yes po Tito?”
“Si Ariel pala kaibigan ko.”
“Good afternoon po Mang Ariel!”
“Magalang na bata!”
“Sige bumalik na na dun sa mga kasama mo!”
“Sige po mang Ariel nice to meet you!”
Tumalikod na siya dahil kinikilabutan sa titig na ibinibigay ng lalaki. Kung bat naman kasi hinubad pa niya ang sandong suot na puno ng pawis kaya malaya tuloy ang lalaking tingnan ang katawan niya. Kitang kita din ni Ariel ang malaking bakat ng burat sa pang basketball shorts na suot.
Hindi siya magaling kumilatis ng bading kaya nga di nya napansin si Caleb at naging nave din sa Sir Randy niya pero dito alam na niya kaya gusto na niyang umiwas.
Na mukhang mahirap gawin.
Pagdating sa bahay ay dinatnan ang ina na nanonood ng TV, tumabi siya dito at humalik sa pisngi.
“Nay sino po si Mang Ariel?”
“Ah kaibigan ng Tito Mario mo na nag finance ng tindahan natin. Malaki ang utang na loob ni Mario sakanya.”
“Ah, nakita ko kasi sila sa tindahan. Ipinakilala naman ako.”
“Buti naman kung ganun anak, parang may improvement na sa inyo ng Tito mo ah.”
Gusto sanang tutulan ni Rom ang sinabi ni Mye pero hinayaan nalang niya dahil mukhang masaya ang ina.
Mabilis lumipas ang mga araw, isang biyernes ay nagpaalam ang ina na uuwi muna ng Cabanatuan para ayusin ang ilang gamit nilang naiwan. Gusto sana niyang sumama kaya lang wala namang tatao satindahan kaya naiwan nadin siya. Sabado ng umaga ay umalis na ito kasabay ng pag punta niya sa palengke. Alas diyes palang ay halos ubos na ang tinda nilang karne kaya maaga din siyang nakauwi para magpahinga.
May iniwan naman na ang inang pagkain para hindi na niya isipin pa. Mga alas dos ng umalis siya para makipaglaro ng basketball sa mga kaibigan. Bandang alas sinko na bumalik sa bahay na pawisan, nabigla siya ng makita ang Tito Mario kasama si Mang Ariel.
Didiretso na sana sa kwarto para kumuha ng damit ng tawagin ni Mario ang binata.
“Rom shot ka muna.”
“Tito di po ako umiinom ng alak.” Pagsisinungaling niya.
“Ipapahiya mo pa ata ako sa kumpare ko.”
Wala ng nagawa si Rom kundi abutin ang isang basong beer na ibinibigay. Matapos mainom ay nagpaalam na din siya na maliligo dahil pawisan.
Pagpasok sa bahay para maligo sa banyo ay nagulat pa siya kung bakit naka lock kaya lumabas ulit siya para tanungin si Mario.
“Tito me susi po ba kayo ng banyo? Naka lock po kasi.”
“Wala, nasa nanay mo ang susi.”
Halata naman na nagsisinungaling ito pero wala naman siyang magagawa. Wala din siyang pagpipilian kung hindi ang maligo sa gripong malapit lang sa iniinuman ng dalawa.
Balak sana niyang hintaying matapos ang mga ito pero mukhang matatagalan pa sa dami ng alak na nasa mesa. Inis man ay hindi nalang niya ipinakita. Kinuha ang personal na mga gamit pampaligo sa kwarto dahil nasa loob ng banyo ang mga ginagamit niya at tinungo na ang gripo.
Kung dati ay hubot hubad siyang naliligo ngayun ay naka boxers shorts siya. Madalas ay nakatalikod sa dalawa upang hindi bumuyangyang ang katawan lalo na kay Mang Ariel.
Patapos na siyang maligo ng tawagin siya ni Mario.
“Rom halika nga sandali.”
Kahit na naiilang ay lumapit pa din, kitang kita niya na halos lumuwa ang mga mata ni Mang Ariel sa pag titig sa halos hubad na katawan ilang beses din itong lumunok ng makita ang hulma ng burat niya na hindi maitago kahit na nga nakatakip ang mga kamay.
“Bakit po Tito?”
“Ilang taon ka na?”
“Mag 18 na po.”
Nagulat pa ito sa sagot niya, malamang ay iniisip nito na nasa bente na siya o higitp pa.
“Bata ka pa pala!” si Mang Ariel.
“Ayus lang pre, wag kang mag alala.” Pagbibigay assurance naman ni Mario.
“Bakit po Tito?”
“Ah eh, balak ka kasi niyang bigyan ng trabaho pero menor de edad ka pa pala.”
“Ganun po ba, okay naman po ako sa pagtulong sa tindahan.”
“Mababa pala ang pangarap ng tarantadong ito!”
“Hindi naman po Tito pero gusto ko po munang makatapos ng pag aaral.”
“Sige umalis ka na sa harap ko at nabubuwisit ako sayo.”
Napahiya man at gusto pang sumagot ay pinigil nalang ang sarili para sa ina. Tinapos ang paliligo at tuluyan ng nagbihis. Kumain na din saka naghanda para matulog at maaga pa siya sa palengke kinabukasan, nag message ang nanay niya na madaling araw aalis ng Cabanatuan.
Bandang alas onse ng may aninong pumasok sa kwarto ni Rom, mahimbing na ang tulog ng binata kaya hindi nito napansin. Maliwanag ang kwarto galing sa ilaw na nagmumula sa loob ng bahay.
Dahil mainit ang panahon ay tangin boxers lang ang suot ni Rom, ang hubad na katawan ay malayang tinititigan ng taong nakatayo ngayun sa gilid ng kamang kinahihigaan ng binata.
Halos tumulo ang laway sa nakahaing katawan ni Rom. Hindi na napigil ang sarili, umupo sa tabi ng lalaki at lumapat ang kamay sa hubad na katawan.
Hindi makapaniwala na nasa harapan ang binatang pinagpapantasyahan. Buhat ng makita niya si Rom ay hindi na ito naalis sa isipan ni Ariel, ginamit na niya ang utang na loob sa kanya ni Mario upang umabotsa ganito. Alam niya ang istorya nito at ng asawa kaya hindi siya nag atubiling hinging kapalit ang binata para sa utang na matagal ng sinisingil.
Nagulat ito nung una dahil hindi naman halata na kahit sino na silahis siya, ngayun lang siya nagladlad sa isang kilala bukod sa mga lalaking nagdaan na din sa buhay niya. Sa tindahan pa lang ay hindi na mapigilan ang sariling hangaan ang pinaka guwapong lalaking nakita niya.
Hinintay lang nila ang pagkakataon para maisagawa ang plano. At heto na nga siya nakaupo sa kama habang ang binata ay mahimbing na natutulog.
Gumapang ang kamay niya sa maskuladong dibdib ni Rom bago nanulay patungo sa impis na tiyan. Sarap na sarap siyang hinimas ang pinong balahibo ni Rom habang ang mga mata ay titig na titig sa malaking umbok sa boxer shorts.
Mabilis na dumapo ang kamay sa malaking burat ni Rom na natutulog pa, pilit sinusukat kung gaano ito kalaki ng hindi masiyahan ay hinawakan ang garter ng boxer briefs at hinila pababa.
Napanganga siya ng makita ang burat ng binata nakahimlay sa puson, wala sa loob na kinulong ng kamay at banayad na piniga piga. Walang reaksyon sa lalaking natutulog ganun din ang sandata nito kaya naman yumuko na si Ariel upang tikman ang masarap na pagkaing nakahain.
Sinimulang isubo ang malambot na ulo ng burat ni Rom bago buong ingat na dinidila-dilaan. Ilang ulit din niya itong ginawa hanggang sa unti unting lumobo sa loob ng bibig ang malaking ugat na pilit ginagalit.
Manghang iniluwa ni Ariel ang burat ni Rom upang pagmasdan. Gulat kung gaano katikas at kalaki ang itinatagong alaga ng binata, pati ang hugis ay nagpahanga sa kanya. Pagahamang isinubo muli ni Ariel ang burat at pilit isinagad ngunit higit kalahati lang ang kinaya nito.
Nasa aktong ibabaon muli ng matanda ang ugat ni Rom ng maramdaman niya ang kamay nito humawak sa buhok niya. Madiin ang paghiklas nito sa kanya dahilan para iluwa ang sandatang galit. Isang solidong suntok ang ibinigay ni Rom sa matanda bago tumayo at sunod sunod na binigyan ng malalakas na suntok.
Halos magsara na ang mata ni Ariel at sabog na ang nguso ng tigilan ni Rom. Nuon naman pumasok si Mario sa kwarto upang pigilan ang binata sa ginagawang pag suntok kay Ariel.
“Tama na! Ano ba tama na Rom!”
Binuksan nila ang ilaw at tumambad ang duguang mukha ni Ariel, samantalang nanginginig naman sa galit si Rom. Matiim lang na nakatingin si Mario parang nagulat sa pangyayari. Hindi nito sukat akalaing ganito ang mangyayari.
Inakay nito palabas ng kwarto si Ariel, parang nahapo naman si Rom na nakaupo sa kama. Hindi alam kung ano ang gagawin.
Hirap na hirap sa sitwasyon niya, takot at galit ang magkahalong nararamdaman. Takot dahil alam niyang hindi simple ang ginawa niya kay Mang Ariel at galit dahil sa sunod sunod na pangyayari sa buhay niya. Hiniling niya na sana ay nandito ang ina upang makakampi pero nagpapasalamat na din para hindi na ito madamay sa nangyari.
Ilang sandali pa ay bumalik na si Mario, galit ang nakita sa mukha nito.
“Tarantado ka, ano ginawa mo kay Ariel!”
“Tito baboy ang hayop na matandang yun!”
“Alam mo ba kung ano ang posibleng gawin nya ngayun ha!”
Tahimik lang siya dahil feeling niya ay siya pa ang sinisisi nito sa nangyari.
“Buti nalang napaki usapan ko kung hindi mawawala satin ang tindahan!”
Napayuko nalang si Rom na feeling niya ay siya ang maykasalanan.
“Binabalaan kita, wag na wag makakarating ito sa ina mo kung hindi pareho kayong sasamain sakin.”
Sabay angat ng suot na shirt upang ipakita ang baril na nakasukbit sa baywang.
“At wag na wag mo subukang ilayo ang inay mo sa akin dahil alam ko kung saan kayo pupuntahan!”
Gustong gusto niyang labanan ito pero iniisip ang ina, kaya ng umalis sa unan nalang ibinunton ang lahat ng galit. Walang magawa, walang makapitan.
Hindi na niya alam kung ano ang nangyari kay Ariel, kumalat nalang ang balitang naaksidente daw ito. Hindi na pinalabas ang tunay na pangyayari na nakabawas sa isipin niya. Ayaw niyang mag alala ang ina sa sitwasyon nila.
Akala niya ay hindi na ito mauulit, pero isang lingo ng gabi patulog na siya ng may kumatok sa kwartoniya. Akala niya ay ang kanyang ina.