Tukso kay Dan Season 2 Part 23

Bago pa man mailapat ni Mika ang pinto upang isara iyon ay saglit pa niyang tiningnan ang kanilang manager na nakatingin pa din pala sa kanya. Muling nakaramdam ng pagkailang ang dalaga sa tingin na iyon at mabilis niyang iniiwas ang kanyang paningin. Pagkasara ng pinto ay lutang ang pakiramdam ni Mika habang naglalakad. Hindi niya tiyak ang kasalukuyan niyang nararamdaman. Naroon ang pagmamalalaki dahil siya ang nais ni Sir Arman na makasama ng higit sa tunay nitong asawa. Naroon din ang init na hindi talaga nawawala sa pagitan nilang dalawa. Init na alam niyang hindi maglalaon ay maaaring tuluyan ng susupil sa kanyang katawan. Ngunit hindi din niya maitatanggi sa kanyang sarili na naroon ang kirot sa kanyang puso sa bawat kusang pagpapaubaya niya kay Sir Arman dahil sa pag-ibig na nararamdaman niya kay Dan. Pag-ibig na ngayon ay naghahatid ng ligaya, alinlangan at kalungkutan sa kanya.

Dumaan muna si Mika sa banyo upang ayusin ang kanyang sarili. Malagkit pa ang kanyang pakiramdam at alam niyang nasa bibig pa niya ang amoy ng tamod ni Sir Arman na kusa niyang tinanggap.

Pagpasok sa loob ay kaagad siyang nagtungo sa may kahabaang ding lababo. Pinagmasdan ang sarili sa salamin habang hawak ang suot niyang kuwintas na tanda na ang relasyon nila ni Sir Arman ay hindi pa din natatapos kung hindi nagsisimula pa lamang.

Ipinikit ni Mika ang kanyang mga mata, ibinaba ang katawan malapit sa labasan ng tubig at saka niya binasa ng malamig na tubig ang kanyang mukha. Ngunit ang tubig na nasa kanyang mukha ay hindi na sapat ngayon upang patayin ang init na nasa kanya na namang katawan. Muli siyang tumingin sa salamin at napansing muli ang puting mantsa ng tamod na nasa kanyang damit. Nilinis niya ang ibabang parte ng kuwintas maging ang pendant na naroon, saka niya nilinis ang parte ng kanyang suot na uniform na namantsahan.

At saka siya muling tumingin sa kanyang magandang repleksyon.

“Ano ngayon Mika? Natikman mo na ang ugatang tite niya? Masaya ka na ba?” ang mga sumbat na tanong ng kanyang puso.

Tunay nga ba siyang masaya ngayong nagawa na niya ang isang gusto ng kanyang katawan? O kailangan pa niyang tuluyang maramdaman ang pag-angkin sa kanya ni Sir Arman bago niya masagot ang tanong na laging gumugulo sa kanyang isipan?

“Alam mong kung anong gusto talaga ng katawan mo Mika? Dahil nagmamakaawa na sayo ang puke mo pero pilit mong tinutulan. Hanggang kailan mo titiisin ang sarili mo? Hanggang kailan mo paghihintayin si Sir Arman? Hanggang sa mapagod siya at makahanap ng iba? Ikaw din ang mawawalan Mika kapag nagkataon.” ang mga tanong na nagmumula sa nag-iinit niyang laman na pilit siyang tinutukso.

Napailing siya sa harap ng salamin. Dahil ang sinasabi ng kanyang puso at katawan ay kapwa tama para sa kanya.

“Ano ba talagang gusto mong gawin sa buhay mo Mika? Si Sir Arman ba talaga ang kailangan mo at hindi na si Dan? Natutukso ka lang Mika, nalilito. Pero alam mong ang lahat ng ito ay mali para sayo.”

“Mali?”

“Hindi ba’t ang relasyon mo kay Dan ay isang pagkakamali. Dahil ikaw lang ang nagmamahal habang ginagamit ka lang ni Dan. Sigurado ka bang kapag nabuntis ka ni Dan ay handa kang lumayong mag-isa at magdusa? Yun ba talaga ang buhay na gusto mo?”

Isang katotohanan na ang iniibig pa din niya ay si Dan. Si Dan na kanya namang nalalaman na hindi magiging sa kanya gaano man siya katagal na maghintay. At narito ngayon si Sir Arman na labis na nagpapagulo sa kanyang isipan, dahil sa mga salita nitong may kapalit na pangako ng isang magandang buhay para sa kanya. At kasabay niyon ay ang kaligayahang kapwa nila nais na maramdaman sa piling ng isa’t-isa. Ito ang isa pang katotohanan na tinanggap na din ngayon ni Mika sa kanyang sarili. Nais niyang paunlakan ang paanyaya ni Sir Arman ngunit ang tanikala ng kanyang pag-ibig kay Dan ang tanging pumipigil sa kanya.

“Kapag tuluyan mo ng ibinigay ang sarili mo kay Sir Arman. Hindi mo na basta maitatago pa ang relasyon ninyong dalawa kay Dan. Dahil tiyak na uulit-ulitin ninyo ni Sir Arman ang pagkikita ninyong dalawa habang narito ka. Paano kung gusto ka ng ibahay ni Sir Arman? Makakatanggi ka pa ba? O pagsasabayin mo sila tulad ng ginagawa sayo ni Dan? Ikaw lang ang mahihirapan Mika. Isa lang ang piliin mo at maging totoo ka na sa sarili mo?”

Nalilito na siya sa kanyang dapat na gawin. Noon ay masaya na siya sa piling ni Dan habang naghihintay na magkaroon ng bunga ang lihim nilang relasyon. Dahil ang pangarap niya ay makasama sa kanyang buhay ang iiwan sa kanya ni Dan na tanging alaala. Ngunit ngayon ay may nagbago na sa kanya. Isang pagbabago na tanggap na niya dahil hindi na siya maaaring magsinungaling pa sa kanyang sarili.

“Dan.., may pamilya din akong umaasa sa akin. Mauunawaan mo kaya ako? Masasaktan ka kaya kapag nawala ako sayo?” ang mga tanong ni Mika sa sarili habang kusang bumukal ang butil ng luha sa kanyang mga mata, dahil mahal na mahal niya si Dan. Ngunit wala siyang kinabukasan sa binatang alam niyang parausan lamang siya. At narito ang isang lalakeng handang iwan ang asawa nito para sa kanya, kasama ang pangakong alam niyang ikabubuti ng kanyang pamilya.

Kaya isang malaking alalahanin niya ngayon ang bawat nilang pagkikita ni Sir Arman. Dahil sa muli niyang pagkakulong sa mainit na yakap ni Sir Arman habang magkahinang ang kanilang labi ay wala ng katiyakan kung palagi bang mananaig ang pag-ibig niya kay Dan laban sa nais ng kanyang laman.

Natigil sa pag-iisip si Mika at napatingin sa bumukas na pinto.

“M-Mam.” at saka niya mabilis na sinabuyan ng kaunting tubig ang kanyang mukha.

Lumapit naman si Arcelle sa harap ng salamin malapit kay Mika na ngayon ay tinutuyo ng panyo ang sarili. Muli niyang napagmasdan ang magandang kuwintas na suot ni Mika. Sa disensyo at klase ay alam niyang mamahalin iyon at may katumbas na hindi birong halaga.

“Beautiful necklace Mika.”

Napilitang muling hawakan ni Mika ang pendant ng suot niyang kuwintas na para bang nahihiyang ipakita iyon sa kaharap.

“T-Thank you po Mam.”

“Hindi ka dapat na mahiya sa mga bagay na tulad nan. Lalo’t maganda namang tingnan sayo. Binili mo ba or regalo sayo?” ang tanong ni Arcelle habang nakatingin kay Mika mula sa salamin habang inilalabas niya ang mga personal na gamit mula sa dala niyang pouch.

“Ibinigay lang po sa akin Mam.” ang mainit na pakiramdam ni Mika ay muli na namang naroon habang pilit niyang ginagawang normal ang sarili dahil sa pagkailang. Dahil ang suot niyang gintong kuwintas ay ang mismong asawa ng kaharap ang nagbigay at nagsuot sa kanya. Na ang iginanti naman niyang kapalit ay muling pagpapaubaya ng kanyang katawan at kusang loob ding pagpapaligaya sa asawa nito.

Napangiti na lang ng tipid si Arcelle.

“You should be proud of it Mika, bihira na lang ang mga lalakeng ganyan ngayon.” si Arcelle habang ang nasa isip na ang nobyo ni Mika na si Alex ang nagbigay noon sa dalaga.

Hindi naman agad nakasagot si Mika at napatingin na lang sa kanyang manager. Wala siyang makuhang agad na sabihin o isagot sa huling sinabi nito. Lalo’t nasa kanya na namang isipan si Sir Arman habang kaharap ang mismong asawa ng lalake.

“Why? Hindi ka pa ba sigurado sa kanya?”

“”H-Hindi ko po alam Mam, parang hindi pa po ako handa.”

“Mika, hindi lahat ay nananatili, baka mapagod siya ng paghihintay sayo at ikaw din ang magsisi sa huli. Hindi ka din mananatiling bata Mika, keep that in mind habang naghihintay ka kung kelan ka pa magiging handa. May mga lalakeng napapagod din sa paghihintay.”

Lalong napaisip si Mika dahil sa mga sinabi ni Mam Arcelle. Hanggang kailan maghihintay sa kanya si Sir Arman? Mapapagod din kaya ito ng paghihintay sa kanya?

“Nag-aalala ka na ba Mika?” ang napahiya niyang tanong sa kanyang sarili. “Kung ganun, alam mo na ang dapat mong gawin. Ibigay mo na sa kanya yang sarili mo ng matapos na ang pagtitiis ninyong dalawa.”

“Pag-iisipan ko po munang mabuti Mam.” ang naisagot na lang ni Mika na muling inilantad ang suot na kuwintas. Saglit niyang ikinumpara ang sarili sa katabi. Maganda si Mam Arcelle, mas mataas ito sa kanya ngunit mas malusog naman ang kanyang dibdib. Mas maputi ito sa kanya ngunit mas higit naman siyang bata kumpara dito. Mas bata siya at may taglay na kayamanang sadyang labis na pinagnanasaan ngayon ni Sir Arman. Si Sir Arman na hanggang ngayon ay naghihintay ng kanyang pagpapayag na maging ganap na silang dalawa na magkasama.

“Mika?” si Arcelle na nakatingin na ngayon sa kaharap at hindi na sa salamin. “May gusto ka bang sabihin?”

“W-Wala po Mam…, pasensya na po ulit sa nangyari kagabi. Hindi na po yun mauulit Mam.”

Muli, isang tipid na ngiti mula kay Arcelle.

“Wag mo ng isipin ang tungkol doon Mika, ang isipin mo…, ay ang mga sinabi ko sayo.” si Arcelle na nakatingin sa magandang kuwintas na nasa tapat ng malusog na dibdib ng dalaga.

Dahil sa kanyang mainit na pakiramdam ay nagpasya na si Mika na lumabas upang makaiwas sa paningin ng asawa ng lalakeng kanina lamang ay kasalo niya sa pagtatampisaw sa mainit ngunit bawal na sandali.

“Salamat po Mam, balik na po ako sa loob.” at saka bahagyang yumukod si Mika sa kaharap at humakbang na palabas ng banyo.

“Don’t worry about it Mika, malalaman ko din naman kay Dan ang totoo.” ang nasa isipan ni Arcelle.

Pagkalabas niya ng banyo ay humakbang muna siya ng ilan bago tumigil. Hinawakan ang kuwintas na suot habang nasa isipan ang pinag-usapan nila ni Mam Arcelle.

Pilit ang sarili na hinubad niya ang suot na kuwintas, hindi niya iyon maaari pang ipagmalaki sa iba, hindi pa sa ngayon. Mabuti na lamang at hindi alam ni Alex ang tungkol doon kung hindi ay may malaking tensyon na sana pagitan nilang dalawa. Kilala ni Dan ang kuwintas na nasa kamay niya, kailangan niyang itago kay Dan ang katotohanan habang hindi pa siya ganap na makapagpasya.

“I’m sorry Dan, I’m sorry…, pero wala akong magawa, ayaw ng makinig sa akin ng katawan ko at nalilito na ako. Hindi ko na alam ang gagawin ko Dan?”

Pagkasabi niya niyon sa kanyang sarili ay naisandal niya ng patagilid ang kanyang katawan sa haliging semento. “Nahihirapan na ako Dan…, ang hirap mo namang mahalin.”

*****

Akmang tatayo si Liza ngunit sinenyasan siya ni Arman na manatiling nakaupo.

“Good afternoon Sir.” ang pagbati ni Liza, ang bagong sekretarya ni Arman. Nagtataka ito dahil wala namang abiso ng pagpunta sa opisina ang lalake.

“I’ll not stay long Liz, I just need to get some documents in my office.” ang tugon naman ni Arman.

“Coffee Sir?”

“Okay Liz.”

At tuluyan ng pumasok si Arman sa loob. Naupo sa harap ng kanyang lamesa at agad na dinampot ang telepono.

“Ed.”

“It’s past four na Arman, hindi ka na ba makakabalik? I already used all my alibis, they want you here right now.”

“I’m sorry for the trouble Ed, but nasa office ako ngayon sa Makati. I’m going to stay here in Manila for the night at bukas na lang ako babalik sa Bulacan.”

“Gosh Arman, affected ka na masyado dyan sa bagong dream girl mo. You’re life is not just about Mika, may responsibilities ka din dito.”

“I know that Ed, that’s why I’m counting on you to cover for me. Makakabawi din ako sayo, okay?”

“Okay, basta may kapalit ito ha.”

“Sure Ed…, and Mika is no longer just my fantasy Ed…., she’s not a dream anymore.”

Natigilan saglit si Edward.

“So nakaiskor ka na sa kanya?”

“We’re almost there, soon Ed, very soon I think na maiuuwi ko na siya dyan sa Bulacan. I can feel it.”

“How about you’re wife? Nag-usap na ba kayo ni Arcelle?”

“Not yet, maybe sa Saturday pa. It’s not easy Ed, pero kailangan kong maging honest sa kanya. So that we can both move on with our lives na.., hindi na magkasama.”

Bumukas ang pinto sa opisina ni Arman at pumasok si Liza.

“You’re coffee Sir.” ang nakangiting sabi ng sekretarya na nakatingin kay Arman.

“Thank you.”

Hinawakan ni Liza sa kanyang harapan ang dalang munting tray.

“Anything else Sir.”

“Nothing Liz, thank you.”

Isang ngiti mula sa kanyang sekretraya ang tinanggap ni Arman bago ito tumalikod.

“You know what Arman. Hindi ko alam kung bakit napakaswerete mo sa mga babae. How I wish na si Liza na lang ang naging sekretarya ko.”

“Come on Ed, she’s married.”

“Fuck it Arman, who cares about that?”

“I don’t want another trouble Ed. Besides, she seems nice and the last thing I want ay ang makasira ng isang pamilya, that’s the reason why puro walang sabit ang mga nagiging kalaro ko.”

“That’s more of a reason to do it. Para magkaroon ka ng bagong perspective. I’m not forcing you to do it, it’s up for you to decide. Take it slow and see what happens.”

Saglit na tiningnan ni Arman mula sa dingding na salamin si Liza. Nang napatingin ito sa kanyang direksyon ay muling ngumiti ang babae sa kanya.

“Fuck you Ed. Ang lakas mong makademonyo.”

Bahagyang tumawa lang si Edward sa kabilang linya.

“Just shut up na Ed. Bukas na ulit tayo mag-usap. Just tell them na lang I have some urgent matters that I need to settle here in Manila. Tell them it’s an emergency and I’ll meet them na lang tomorrow.”

“Okay, but make sure na makakabalik ka bukas.”

“I will Ed…, and thank you.”

“Well, para saan pang pagiging magkaibigan natin?” ang nakangiting si Edward.

“I know. Sige na Ed, bukas na lang.”

“Okay.” at saka ibinaba ni Edward ang telepono habang masayang nakangiti. “May mga utang ka na sa akin Arman, at may mga pagpipilian na ako sa bayad na gusto ko.”

Huminga ng malalim si Arman at saka niya sinariwa ang namagitan sa kanila ni Mika kanina lamang. Malapit na sila ni Mika na makarating sa puntong wala ng balikan pa. Muling naglaro sa kanyang isipan ang hubad na puro laway na katawan ni Mika. At kasunod niyon ay ang sandaling pinaliligaya ng dalaga ang pagkalalake niyang laging galit kapag kasama niya si Mika.

Muling tumigas ang kanyang ari sa suot niyang pantalon. Nais sana niyang ilabas iyon ngunit nakabukas ang blinds sa salaming dingding. Hindi naman iyon mapapansin ni Liza ngunit nag-aalangan pa din siya.

“Tang-ina Mika, masisiraan na talaga ako ng ulo kapag hindi mo ipinahindot sa akin yang puke mo sa susunod.”

Mainit ang kanyang pakiramdam ngunit walang siyang magawa. Nasasabik na siyang muli kay Mika at kailangan niya itong makita.

“Fuck Arman, kung gusto mong makita si Mika, puntahan mo at wag kang matakot kay Arcelle at sa mga kasama ni Mika. Arcelle is going to be your past at si Mika naman ang future mo. Wag mong tiisin ang sarili mo, kailangan mo si Mika at alam mong hindi na katulad ng dati ang sitwasyon nyo.”

Kanina lamang sila magkasama ni Mika ay labis na agad ang pagkasabik niya. Kailangan na nilang mag-usap ni Arcelle tungkol sa paghihiwalay nilang dalawa bilang katuparan ng pangako niya kay Mika. Dapat ng matapos ang lahat sa kanila ng asawa upang kapwa sila makapagsimula sa buhay na hindi na nila kasama ang isa’t-isa. “I’m sorry Arcelle, but I just can’t help it. I think this is it for the two of us, because I must have her kahit na anong mangyari. ”

*****

Pagkatapos ng huling klase ay nanatiling naroon sina Dan at Angela sa loob ng silid na kunwang nag-aayos ng kanilang mga gamit. Nang sumara na ang pinto ay nagsimula ng lumakad si Angela palapit kay Dan.

“Dan.”

Nakangiting tiningnan ni Dan ang kasintahan na nasa harap niya.

“Yes po.”

Isang kiming ngiti ang iginanti ni Angela. Dapat ay muli siyang ganap na masaya dahil sila na lamang ni Dan ang magkasama. Ngunit mabigat ang kanyang pakiramdam dahil sa desisyon na nais niyang ipaalala kay Dan na kanyang pinagpasyahan.

“I saw you with Christine kanina. Can you tell me kung tungkol saan ang pinag-usapan ninyo?”

Ayaw na sanang ipaalam ni Dan ang pakikipagkitang gagawin niya kay Christine. Ngunit narito ngayong nasa harap niya ang dalagang pinakaiibig niya. Nasa maganda at napakaamo nitong mukha ang pag-aalang ayaw niyang nakikita. Sadyang nais na ni Angela na maging sila na lamang dalawa sa kabila ng kasunduan na dating ginawa nila.

“Gusto niyang mag-usap kami ngayong hapon. Hindi naman kami magtatagal.” ang malumanay na sabi ni Dan.

“I see.” ang matamlay na tugon naman ng dalaga.

“Maaari ba Angela?”

Pinagmasdan din ni Angela ang binata, nasa maamong mukha din nito ang isang pakiusap. Pakiusap na maaari naman niyang pagbigyan ngunit hindi niya kayang gawin.

Malungkot na ngumiti si Angela. “Dan, do you remember about sa napag-usapan natin kahapon? Na gusto kong ako na lang.”

“Naalala ko Angela.”

“And about dun sa gift na gusto ko mula sayo. I will tell you na.”

“Okay, sabihin mo sa akin Angela.” si Dan na gumanti ng malungkot na ngiti sa dalaga, dahil nasa kanya ng isipan ang hiling na nais ng kasintahan mula sa kanya.

“I…, I don’t want you to meet with Christine…, not now, not tomorrow, and not the day after that, at sa lahat pa ng araw na darating. Because I want you to mine na kasi. C-Can you grant it for me?” ang pakiusap at tanong ni Angela habang nangingislap ang kanyang mga mata. Dahil ang nararamdaman niyang paghihirap ng kalooban ay alam niyang nararanasan din ngayon ni Dan. At mamaya lamang ay mararanasan din ni Christine.

Hinaplos ni Dan ang pisngi ni Angela at saka pinalis ang luhang namuo doon.

“Okay Angela, kung iyon ang gift na gusto mo. Ibibigay ko sayo.”

“Are you angry with me?” ang tanong ni Angela sa mababang tinig.

Niyakap ni Dan ang kasintahan na nagsimulang lumuha sa kanyang dibdib. “Hindi Angela, hindi kailanman…, dahil mahal na mahal kita.”

Hinayaan niyang humikbi si Angela sa kanyang dibdib habang banayad niyang hinahaplos ang mahaba at malambot nitong buhok. Ito na ang simula ng malaking sakripisyo mula sa kanya. Dahil si Christine ay may malaking puwang sa kanyang puso na sadyang para lamang sa dalaga.

Sa puso ni Dan ay naroon ang isang lihim na hiling. Na minsan pa sana niyang mayakap at mahagkan si Christine sa huling pagkakataon bago ang lahat sa kanilang dalawa ay manatili na lamang parte ng kanilang kahapon na hindi nila kapwa malilimutan. Ayaw pa niyang matapos ang kanilang relasyon ni Christine ngunit nakapagpasya na si Angela na siyang dapat na matupad ng higit sa nais ng kanyang sariling damdamin. Alam niyang labis na masasaktan si Christine at ayaw niyang isipin ang banta nito sa kanya sa sandaling maghiwalay silang dalawa.

“Christine…”

*****

Pagkasara ng pinto sa may rooftop ay nagsimulang lumapit si Angela kay Christine na nasa tabi ng haliging alambre. Nakatingin sila sa isa’t-isa na may kanya-kanyang sariling saloobin. Ang kay Christine ay pagtataka sa biglang pagdating ni Angela, kay Angela naman ay lungkot at kaba dahil sa walang katiyakang kahihinatnan ng pag-uusap nilang dalawa.

“So I supposed Dan is not coming to see me?” ang tanong ni Christine ng makalapit na sa kanya si Angela.

“He is not coming Christine.” at saka mahigpit na niyakap ni Angela ang mga dala niyang libro, humakbang pa siya ng isa at saka siya tumingin sa labas.

“Why?” ang sunod na tanong ni Christine na ngayon ay nakatingin pa din kay Angela na sa ibang direksyon naman nakatingin.

“Because I told him not to.” at saka tumingin si Angela sa kaibigang nais niyang saktan, pilit na itinatago ang kanyang sariling damdamin. Ngunit kailangan niyang maging matatag para sa kanilang dalawa. Upang ang paghihirap ng kanilang mga kalooban ay kapwa hindi na magtagal pa at makalaya na rin sila.

“Is this some kind of joke Angela? Dahil hindi ito nakakatuwa.” ang iritadong sabi ni Christine. Nagsisimula na siyang kabahan dahil sa mga naririnig niya.

Matiim na tinitigan ni Angela ang kaibigang alam niyang nagbago na ang timpla.

“Never in my life Christine, na gagawin kong biro ang tungkol sa relationship nating tatlo.”

“Fine Angela.” ang galit na tugon ni Christine, “Then what the fuck is the meaning of this!”

Nasa napakagandang mukha ni Christine ang galit na ekspresyon na ngayon ay pinagmamasdan ni Angela. Kung maaari lamang na kapwa sila makaiwas sa sandaling ito ay gagawin niya. Dahil mahal din niya si Christine, at ang pagmamahal niyang iyon ay hindi na mawawala pa sa kanya kasama ng mga alaalang naging bahagi ng kanyang buhay ang kaibigan.

“We can’t go on like this Christine, and you know that. Hindi tayo dapat manatili sa ganitong situation or we’ll never be truly free. There is no true happiness habang ganito tayo Christine.”

“So, gusto mo ng masolo na siya? Dahil alam mong ikaw ang mas mahal niya.” ang madiin na sabi ni Christine. Nagsisimula ng magalit ang kanyang dibdib dahil sa usapang hindi na niya gusto sa simula pa lang.

“It’s not just about me and Dan being together.” ang may diin na ding sabi ni Angela. “I’m also doing this for your sake. Kailangan mo ding hanapin ang happiness na para sayo Christine…, and it’s not him. It’s not Dan, at kailangan mo iyong tanggapin.” ang malungkot at malumanay na pagpapatuloy ni Angela.

“Easy for you to say dahil alam mong hindi ikaw ang masasaktan.” ang galit na sabi ni Christine, pigil ang kanyang sarili dahil minsan na siyang nakita ni Angela ng labis na lumuha dahil kay Dan. Ayaw na niyang muling masilayan ni Angela ang tagpong iyon na parang isa siyang laruan na kapag wala ng gamit pa ay iiwanan na lang.

“Why? Do you think na it’s easy for me nag-uusap tayo ng ganito. Because I know from the very beginning na you will be hurt, I don’t want this too…, but we need to end this.”

Nasa isipan pa ni Angela ang sinabi ng kanyang ina. Ang kanyang sariling kaligayahan ay nasa kanyang pagpapasya. At hindi na dapat pang magtagal ang maling relasyon na sinimulan nila. Ngayon na ang wakas maging kapalit man niyon ay ang pagkakaibigan nilang dalawa.

“You may not see it right now Christine, but there is someone who deserves to be with you. I think he is a nice person Christine, ngunit hindi siya si Dan.”

Napaismid naman si Christine. “Are you talking about this ring and my engagement to Brandon?”

“He loves you Christine. If only you can give him a chance, I’m certain na…”

“Certain of what Angela? That I’ll love him back? That’s never gonna happen Angela…, dahil isang lalake lang ang mahal ko.” nasa tinig ni Christine ang pagkasuya.

“If hindi mo susubukan Christine, then you’ll never know…”

Napabuntunghininga na lamang si Christine. “Our engagement is over Angela, tapos na kaming dalawa ni Brandon. I’m free now and there is no deeper meaning behind this ring.”

Si Angela naman ang natigilan dahil sa hindi inaasahang pagtatapat ng kaibigan. Dahil hindi pa nagtatagal ng huli silang mag-usap ni Brandon tungkol sa nais nitong lumayo na kasama si Christine. Ngunit nakapagpasya na siya, ayaw na niyang magtagal pa ang ganitong sitwasyon nilang tatlo.

Banayad na hinawakan ni Christine sa magkabilang balikat si Angela.

“What’s wrong Angela? Hindi ka naman ganito, okay naman tayong tatlo nina Dan. Why do this? Please naman Angela, do I really have to beg in my knees para lang matapos na ang pag-uusap na ito.” ang sabi ni Christine. Wala na ang galit sa kanyang tinig at ang naroon ay ang nagsusumamong pakiusap.

Ngunit nakapagpasya na si Angela, kung masasaktan silang dalawa ni Christine ay dapat ngayon na.

“You’re very pretty and nice naman Christine…, I do believe na you’ll meet someone na you will love na katulad ng kay Dan.”

Binitawan ni Christine ang mga balikat ng kaibigan at saka niya ito matalim na tinitigan.

“A-Are you really going to be this selfish Angela?” at nagsimula ng mamasa ang mga mata ni Christine. Parang muli na namang mangyayari ang sandaling ayaw na niyang maulit.

“Someday, you’ll see na tama ako Christine, na may ibang naghihintay sayo.”

Dito na tuluyang naglandas ang mainit na luha sa pisngi ni Christine. Talunan na naman siya.

“Please… Please stop Angela….” ang mahinang pakiusap ni Christine. At saka siya yumakap ng mahigpit sa kaibigang minahal na din naman niya. “Please…, tama na Angela, as if you’re preparing me to live a life na hindi ko kasama si Dan. So please Angela, just stop na… I love him too….”

Ngunit hindi natinag si Angela kahit labis na din siyang nahihirapan talaga. Na para bang ang sandaling ito sa kanila ni Christine ay isang unos na sadyang kay lakas at parang wala ng wakas.

“I’m sorry Christine…., but you need to let go of him na.”

Muling tiningnan ni Christine si Angela at saka siya malungkot na ngumiti.

“Please stop this Angela…, or I’ll die…” ang lumuluhang pakiusap ni Christine. Nawawalan na siya ng pag-asa na mababago pa niya ang nais ni Angela.

“No.” ang madiin na sabi ni Angela na nagsimula na ding lumuha. “You won’t do it Christine, you’ll get past this and move on with your life. A-And then…, when you’re ready, when you get back at your feet. I’ll be there…, get back at me with everything you have for hurting you so much.”

At saka nagsimulang humakbang palayo si Angela patungo sa may pinto. Nais na lapitan ni Angela ang naghihinagpis nyang kaibigan ngunit pigil niya ang sarili habang lumuluha din naman siya.

“I’m truly sorry Christine…. I’m really sorry…. ”

At sa pagsara ng pintong iyon ay kasabay na naglaho ang pagkakaibigang kapwa naging mahalagang bahagi ng buhay ng bawat isa sa kanila.

Kung ang hinaharap lamang ay makakapagsalita sa kanilang dalawa. Na darating ang katiyakan ng salitang binitawan na ngayon ay hindi pa nila nalalaman sa kung paanong paraan.

*****

Habang naglalakad palapit sa bar ay nasa dibdib pa din ni Dan ang pag-aalala para kina Angela at Christine. Isang pakiusap mula kay Angela ang kanyang muli na namang pinagbigyan. Na nais nitong kausapin mag-isa si Christine dahil sa sitwasyong nais ng matapos ng kasintahan. Wala pa siyang magagawa sa ngayon at tiyak na bukas niya haharapin ang naging anumang bunga ng pag-uusap ng dalawa.

Isa lang ang kaya niyang gawin sa ngayon, ang tapusin na ang suliranin ni Mika kay Arman. Kailangang ipagtapat na niya kay Arcelle ang totoo maging dahilan man iyon ng pag-aaway ng mag-asawa o pag-alis nilang tatlo sa pinapasukan.

Pagpasok niya sa loob ng bar ay kaagad iginawi ni Dan ang paningin sa may kaha. Kumaway muna siya kay Alex at saka siya lumapit sa kinaroroonan ni Mika.

“Mika, kinausap ka na ba ni Mam?”

Bahagyang tumango si Mika habang nakatingin sa binatang kanila lamang ay pinagtaksilan na naman niya.

“Wag ka ng mag-aalala Mika, aayusin ko ng lahat ng ito ngayon.”

“O-Okay Dan, ikaw ng bahala.”

“Sige Mika, palit muna ako ng uniform at kakausapin ko pa si Mam.”

Akmang tatalikod na sana ang binata.

“Dann…” ang malungkot na pagtawag ni Mika.

“Bakit Mika?”

“Pagkatapos nyong mag-usap ni Mam, pwede ba tayong mag-usap saglit. Sa may likod na lang.”

“Okay Mika, pagkatapos namin ni Mam, mag-usap tayo.”

At saka tumalikod na si Dan upang siya namang magtungo sa opisina ng kanilang manager. Naiwan si Mika na nakatingin lang sa paglayo ni Dan habang nasa loob ng kanyang bulsa ang kanyang kamay hawak ang kuwintas na ngayon ay pag-aari na niya.

(“tok” “tok”)

Tiningnan ni Arcelle ang nasa may pinto at saka siya ngumiti. Sinenyasan niya si Dan na pumasok ngunit hindi na niya ipinasara ang blinds dahil may isang staff sa opisina ang nasa labas na hindi pa umuuwi.

Hindi naman sila kita ng nasa labas maliban na lang lumapit ito sa may pinto. Lumapit si Dan kay Arcelle at banayad na hinalikan sa labi ang kanilang manager na mainit namang tumugon sa kanya. Hindi naman nagtagal ang pagkakalapat ng kanilang labi dahil alam nilang hindi lang sila ang naroon.

“I want more…, pero alam kong hindi pwede… But it doesn’t mean na hindi ka magtatagal sa opisina ko. Have a seat.” ang malambing na sabi ni Arcelle.

Naupo naman si Dan sa harap ni Arcelle.

“Alam kong may mga tanong ka Arcelle…, at sasabihin ko na sayo ang lahat.”

“Very good, because I know na may kulang sa paliwanag ni Alex kagabi at hindi din nagsasabi sa akin ng totoo si Mika. So I’m hopeful na ikaw Dan ang magiging honest sa akin.”

“Sasabihin ko sayo lahat Arcelle, pero hindi dito.”

“Okay, saan?”

“Remember yung gusto mong gabi nating dalawa?”

Napangiti naman si Arcelle.

“Ngayong gabi Arcelle, sa isang kama tayong dalawa matutulog…, pero sa sarili ninyong bahay gaya ng sinabi ko.”

“Okay, I’ve got no problem with that. Wala naman dito ang asawa ko at nasa Bulacan. So, how are we going play this?”

“Mamayang pag-out mo ng seven, isama mo ako. You’re the Boss kaya ikaw na lang magdahilan sa mga magtatanong. May ipapa-pickup ka sa inyo or sa ibang store, bahala ka na.”

“That’s not a big deal, like you said, I’m the Boss.” ang nakangiting tugon ni Arcelle.

“Doon ko sasabihin sayo ang lahat, lahat ng hindi mo nalalaman. Dahil involved ka din talaga dito.”

“Now I’m so eager to know more. But than can wait naman, we have the whole night para sa ating dalawa. Let’s enjoy ourselves first, okay?”

“Okay.” at saka tumayo si Dan. “Trabaho muna ako, mamayang seven, daanan mo na lang ako.”

“Of course, it’s our first night afterall.”

Tipid na ngumiti si Dan sa kaharap at saka siya gumawi na sa may pinto. Minsan pang tiningnan si Arcelle na nakangiti sa kanya at saka siya tuluyan ng lumabas. Sa may hallway na siya sinalubong ng kaibigan niyang si Alex.

“Ano Dan? Sinabi mo na bang lahat?” ang nag-aalalang tanong ni Alex.

“Hindi pa Alex, mamaya kami mag-uusap ni Mam, pero hindi dito…, dun sa lugar na matutulog kaming magkasama.” at saka tiningnan ng makahulugan ni Dan ang kaibigan.

Napailing na lang si Alex.

“Ibang klase ka talaga Dan.” ang naiiling na si Alex.

“Mamaya Alex, tatapusin ko na tong problema natin.”

Huminga ng malalim si Alex.

“Ikaw ng bahala Dan, si Mam naman yan. Hindi ko din alam ang mga mangyayari…, pero nakahanda naman ako.”

Ngumiti ng tipid si Dan sa nag-aalalang kaibigan.

“Kahit anong mangyari Alex, walang iwanan.”

“Tang-ina naman Dan, syempre wala.”

“Tara na sa loob, mag-uusap pa kami ni Mika.”

At sabay na silang pumasok sa loob ng bar. Pagkakita ni Mika kay Dan na muling pumasok sa loob ng bar mula sa opisina ni Mam Arcelle ay saglit siyang nagpaalam sa kanyang kahilili. Inantay muna niyang tumingin sa kanya ang binata bago siya lumakad sa direksyon ng papunta sa likurang parte ng bar.

Kinakabahan si Mika habang naghihintay, dahil ang kanyang kasalukuyang nararamdaman ay tunay na tumatakot sa kanya. Dahil kahit may lihim siyang relasyon kay Dan at nangako siya sa binata na hindi na muli pang uulitin ang nagawang pagkakamali ay muli na naman siyang nabigo. Dahil sa bawat pagkikita nila ni Sir Arman ay lalong lumalalim ang namamagitan sa kanilang dalawa. Nalilito na siya at hindi na niya alam ang tiyak niyang dapat na gawin.

Napatingin sa Mika sa bumukas na pinto at isang kiming ngiti ang ibinigay niya kay Dan na ngayon ay kaharap na niya.

“Mika…”

Niyakap ni Mika si Dan, nais na maramdaman ang matipuno nitong katawan na nakadikit sa kanya. Dahil isang pangamba ngayon ng dalaga na baka dumating isang araw na hindi na niya mul pang mayayakap ang mainit na katawan ni Dan.

Gumanti naman ng yakap si Dan sa katawan ni Mika.

“May problema ba Mika?”

Ngunit hindi nagsalita si Mika, nanatiling yakap lang ang binatang alam niyang mahal talaga niya.

Inilayo ni Dan ang katawan ni Mika sa kanya.

“Hindi mo ako gustong kausapin dito Mika kung wala kang nais na sabihin?”

Saglit munang pinagmasdan ni Mika ang maamong mukha ng binata. Nais ng umamin ng kanyang puso sa kanyang pagkakamaling muling ginawa ngunit natatakot naman siya. Samantalang sinasabi naman ng kanyang katawan na naging totoo lamang siya sa kanyang sarili.

“Alam na ba ni Mam?”

“Hindi pa Mika, mamaya ko sasabihin sa kanya. Sa labas kami mag-uusap, sasabay ako sa paglabas ni Mam mamaya.”

“Bakit sa labas pa? Makakabalik ka ba agad?” ang nagtatakang si Mika na may halong pag-aalala. Dahil nais sana niyang naritong palagi si Dan na nakikita niya upang tulungan siyang tutulan ang isang tukso na nais na tanggapin ng kanyang katawan.

“Yun ang gusto ni Mam Mika, sumang-ayon na lang ako.” ang pagdadahilan na lang ni Dan.

“Sana mabilis ka lang Dan para may kasama ako dito. Gusto ko din sana na…, ihatid mo ulit ako sa amin.”

“Titingnan ko Mika.” ang nasabi na lang ni Dan kahit alam niyang ang gabing ito ay para kay Arcelle. “Narito naman si Alex Mika, kahit na anong mangyari, wala kang dapat na ikatakot.”

“Pero ikaw ang kailangan ko Dan…”

“Mika…”

Hindi na natiis ni Dan ang sarili, hinalikan niya ang labi ni Mika na kay lapit lang sa kanya.

Habang magkahinang ang kanilang labi ay hindi naman napigilan ni Mika ang sarili na makaramdam ng guilt. Dahil ang labi niyang hinahalikan ngayon ni Dan ay may ibang labing kahinang kanina. At ang mas mabigat pa ay may ibang tamod na naroon kanina sa kanyang labi at bibig na kusang loob niyang tinanggap.

Naramdaman ni Dan ang mainit na luha ni Mika sa kanyang mukha kaya bahagya niyang inilayo ang dalaga mula sa kanya.

“Mika…, alm kong may gusto kang sabihin sa akin.”

Malungkot na ngumiti si Mika.

“Dan, naalala mo pa ba? Nang minsan kitang tinanong kung nasaan ang taong mahal mo. Tumingin ka sa kalangitan at saka sinabi sa akin na nasa malayo siya. Ganun din ang nararamdaman ko, bakit napakalayo sa akin ng taong mahal ko. Na para bang kahit na anong gawin ko, hindi siya kailanman magiging malapit sa akin. Nahihirapan na ako Dan…, mahal na mahal kasi kita talaga.” at saka muling yumakap si Mika sa binata ng mahigpit. “Pero alam kong hindi mo ako pipiliin Dan…, kaya I’m sorry, hindi na dapat ako ganito pero nahihirapan talaga ako. Nalilito na ako Dan sa dapat kong gawin..”

Maaari namang tapusin na ni Dan ang paghihirap ni Mika. Kung palalayain niyang muli at iiwan ang dalaga ay makakalaya na ito ulit sa kanya. Masakit sa kanilang dalawa at mas higit iyon kay Mika ngunit ang isang munting parte ng puso ni Dan na para kay Mika ang pumipigil sa kanya.

“I’m sorry din Mika, ayaw na kitang masaktan pero ganito na talaga ang sitwasyon ko. Hindi na ako makakaalis dito…, kaya kapag hindi mo na talaga kaya. At kapag talagang hirap na hirap ka na, maari mo akong iwan. Ngunit hindi na Mika…, na muli mong maririnig sa akin na maghiwalay tayo.”

Inilapit ni Dan ang labi sa tenga ni Mika.

“Mahal na din kita Mika…” ang mahinang sabi ni Dan, isang pag-amin na matagal na niyang dapat na ginawa.

Lalo namang nagmalibis ang mga luha ni Mika. Mahal na din siya ni Dan, kaytagal niyang nangarap na marinig iyon mula sa binata. Masaya ang kanyang puso ngunit mabigat ang kanyang pakiramdam. Dahil ang pagmamahal ni Dan sa kanya ay nabahiran na niya ng pagtataksil, ilang ulit na pagkadarang sa isang lalakeng may magandang pangako sa kanya.

Iniangat ni Mika ang kanyang mukha.

“Hindi ko man sila kapantay sa pagmamahal mo. Masaya akong nasa puso mo na din ako Dan. Alam kong luluha pa din ako sa huli, pero masaya akong andito na ako.” at saka hinawakan ni Mika ang parte ng dibdib ni Dan kung saan naroon ang puso ng binata.

“Narito ka na Mika…” at saka hinawakan ni Dan ang kamay ni Mika, muling hinalikan sa labi ang dalaga na habang magkahawak-kamay silang dalawa. Kung maaari lamang na hindi na masaktan pa si Mika ay gagawin niya. Ngunit darating ang araw na tiyak ang pagdurusa ng dalaga. Dahil may isang dalagang nakahihigit sa lahat ang nais niyang makasama sa buong buhay niya.

Dapat sa sandaling ito ay walang pagsidlan ang ligaya ni Mika. Ngunit sa kabila ng pagtatapat ni Dan ay naroon ang katotohanan na hindi siya nito pipiliin sa huli magbunga man ang ilang nilang paghuhugpong na dalawa. At ang isa pang dahilan ng paghihirap ng kalooban ngayon ni Mika ay ang isang lalakeng nais na itama ang kanyang magulong buhay. Kung pwede lang niyang ibigay ang sarili sa dalawa ay gagawin niya. Ngunit alam niyang hindi papayag si Sir Arman na may kahati ito sa kanya, at tiyak na magagalit naman sa kanya si Dan sa sandaling malaman naman nito na may relasyon na din sila ni Sir Arman. Lalong naging magulo ang isipan ni Mika, kayakap at kahalikan niya si Dan ay may ibang lalake na naman na laman ang kanyang isipan.

“Parang hindi na talaga ako makakatakas pa Dan sa kanya…”

*****

“It’s almost six na Babe, I think I should go home na.” ang malambing na sabi ni Vivian habang nakayakap ang hubad niyang katawan sa hubad na katawan ni Enrique. May kataasan ang hindi naman kagwapuhang matanda kaya nasa balikat nito ang ulo ni Vivian. Nasa mahigit singkwenta na si Enrique pero dahil alaga ang sarili sa ehersisyo at tamang pagkain ay maganda pa ding tingnan ang pangangatawan.

Isang mainit na halik muna ang ibinigay ni Enrique sa dalagang kapwa niya hubad na nakahiga sa malambot na kama. Hindi na sila nag-abalang magtakip pa ng kumot dahil ilang oras na din namang nakabilad ang kahubaran nila sa isa’t-isa.

“Before that, this Christine, can you tell me more about her? It will be great help for me kung may alam ako sa kanya.”

Napangiti naman si Vivian.

“She seems difficult to get at first pero that’s only her hiding her true self. And because of that, alam kong hindi ka masyadong mahihirapan sa kanya.”

“And why is that?”

“You know, I already did my research about her, and she had this reputation…, of being a campus slut.”

Si Enrique naman ang napangiti. “Then it’s more easier than I thought. Did Brandon knows all these?”

“Yes, dahil ako mismo ang nagsabi sa kanya. But he is bewitched by that bitch, thankfully, their engagement is now over because of me. And I’m so proud of myself because of that. Ending the dream of that bitch to be with my man.”

“I’m beginning to like you more Babe, you’re one hell of a woman.” at saka muling siniil ng halik ni Enrique si Vivian.

“So whose better Babe? Me or Brandon…” ang nakangiging tanong ng matanda.

“Babe, please don’t ask me such question okay? Pumayag na nga akong mag raw ang sex tayo and I even allowed you to cum inside me. When we’re together, let’s not talk something personal about me and Brandon.”

“Okay, I will not press the matter if you don’t want to… Because somehow I already knew the answer that I want. Because you went so wild with my big cock Babe, fucking you is more satisfying than I imagined.”

“I will not argue with that, truth to be told. Nag-enjoy din ako talaga. It’s been a while since I had this very good sex.”

“So, when are we going meet again?”

Saglit na nag-isip si Vivian habang nilalaro ang matigas na namang ari ng matanda.

“I’ll give you a number that you can call to reach me. If you have something good to report, then we’ll discuss it here.”

“Only a discussion.” ang nakangising si Enrique habang muling nilalaro naman ang lagusan ni Vivian na kanina lamang ay nilagyan niya ng mainit na tamod.

“Ahmm…, kailangan ko pa bang sabhin Babee….”

“Of course… I want to hear it…”

“We’re going to disccus it here…, ahh…, while fucking each other for hours…”

Muling naghinang labi nilang dalawa, talagang walang kasawaan sa laway ng isa’t-isa.

“Now I’m so eager to meet this girl Babe, I want to know what she looks like. And more importantly, how does she taste compare to you.”

“I can hardly wait for that moment to happen Babe. A joyous day for me. You fucking Christine while I watch in silent with a glass of wine in my hand.”

Dahil sa kapwa mainit na naman ang kanilang hubad na katawan ay hindi na nagpigil pa si Enrique.

“Babe, how about we go for another round.”

“Well, if you insist, then I’m all yours Babe.” at saka pinaghiwalay ni Vivian ang dalawang hita sa harapan ng matanda na ngayon ay nasa ibabang parte ng kanyang katawan.

At minsan pang pinaglaruan ni Enrique ang malambot at makinis na katawan ni Vivian. Nilamas ng buong sarap ang dalawang malusog nitong dibdib at minsan pang pinaglaruan ang hiwang nasa harapan niya. At saka niya muling inangkin ang dalagang sarap na sarap sa bawat niyang pag-ulos.

“Ahmn.. B-Babeee…”

“You’re pussy is one the finest Babe, I’ll never get tired of fucking this pussy of yours.”

“Ahh… Ahnn… Then do that Babeee… Fuck me more…,”

At matagal din silang muling nagtalik hanggang sa muli naman nilang narating ang sukdulan ng nakakabaliw na sarap. Magkayakap silang nakatingin sa isa’t-isa habang hinahabol ang kanilang hininga.

“I already cum twice inside you Babe. You’re a clever woman, you’ll not allow me to do that if you don’t know that you’ll be fine.” si Enrique habang nasa ibabaw pa din ng dalaga at masuyong hinahaplos ang nagulo nitong buhok.

“I’m on pills Babe, so I’m not worried about it.” ang tugon naman ng nakangiting si Vivian. “But you must not allowed Christine to have a chance for that. Make sure of it?” ang madiin na sabi ni Vivian habang nakatingin sa mga mata ng matanda.

“Worry not Babe, I’ll catch her off guard. And then I’ll fuck her raw relentlessly till she gets crazy with my cock too. Like it did to someone…, who’s not being honest with me..”

Napa-giggle naman si Vivian. “Oh please shut up. Alam ko na ang sasabihin mo you old geezer.., the same thing na nangyari sa akin. Fine, I’ll happily admit it to you now. I love Brandon, I Really do. But I love the feels of your cock more, especially the big head. It gets me everytime I feel it rubbing inside me.”

“That I already know Vivian…, no woman can ever lie to me after they got a taste of my proud and joy.” ang masayang sabi ni Enrique, labis siyang nasisiyahan dahil sa pagkakaroon ng bagong puta. At hindi basta pangkaraniwang puta. Isang bata, maganda at may katawang kanasa-nasa talaga ang ngayon ay alipin na niya.

“Babe, remember your promise, okay?” ang sabi ni Vivian habang nakayakap pa din sa matanada.

“I’ll do that Babe…, for you.., I’m going to impregnate this Christine.”

“Then a very good bonus is waiting for you if you succeed in doing that.”

“And what is that Babe?”

“Hm…, for a start, you’ll spend a week with me in some place na we can enjoy each other’s company in secret. And the second one is something na you can keep for your personal use.”

“Sounds wonderful Babe, I love it.”

“I know you do Babe…. So, how about we take a shower again together. I have to get home na.” ang nakangiting paanyaya ni Vivian kay Enrique.

Habang mainit silang magkayakap sa loob ng banyo ni Enrique ay laman ng isipan ni Vivian ang sandaling inaasam niya.

“Prepare yourself to be a bitch of this old man’s cock Christine. You’re future is ruin once he put a baby in your belly.”

Itinaas ni Enrique ang isang hita ni Vivian na nakasandal sa dinding.

“One last time Babe, okay?”

“Anything you ask Babe…., kapag magkasama tayong dalawa… I’m yours.”

“I know…” at saka minsan pang muling inangkin ni Enrique ang batang katawan ng dalaga.

Pagkatapos ayusin ang sarili ay tiningnan ni Vivian si Enrique na nag-aayos pa din ng damit. Isang matamis na ngiti ang nasa labi ng matanda na ginantihan naman ng dalaga.

“Mr. Galvez…” ang madiin na pagtawag ni Vivian, wala na ang ngiti sa kanyang labi at blanko na ngayon ang kanyang ekspresyon.

Nawala naman ang ngiti sa labi ni Enrique habang nakatingin sa dalaga. Iba na ngayon ang pakiramdam niya at nakaramdam siya ng kaba.

“We fucked and I enjoyed it, so we’re going to fuck again for sure. When we are together, alone or in a private place. I’m your bitch, and I’ll do whatever you want… But there are boundaries that you must never cross. Crossed it, and there’s a heavy price to pay. Is that clear to you Mr. Galvez?”

“Of-Of course Vivian…, I get what you mean.” ang biglang natakot na tugon ng matanda. Dahil ang ama ni Vivian ay isa na pinakamakapangyarihan sa lipunang ginagalawan niya.

“Excellent. Then I’ll go first. Goodnight Mr. Galvez.”

“Goodnight Vivian…”

Naisara na ni Vivian ang pinto ay tulala pa din ang nakatayong matanda. Hindi tiyak kung tama ba ang kanyang ginawang pagpapakawala ng matinding libog kay Vivian. Dahil ngayon ay hindi niya tiyak kung nasilo ba niya si Vivian o siya ang nasilo ng dalaga. Na kung magkakamali siya ng kilos at galaw ay buhay niya at kinabukasan ng kanyang pamilya ang nakataya. Dahil isa lamang siyang empleyado ng pamilya ni Brandon na may mataas na tungkulin. Hindi niya kapantay ang mga ito kahit nasa antas din naman siya na iginagalang ng iba.

Kailangang madaliin na niya ang plano nila kay Christine. Nais pa niyang muling matikman si Vivian ng ilang ulit bago niya tuluyang patirin ang ugnayan nilang dalawa. At isang dalaga ang nais niyang maging kapalit ni Vivian…, ang babaeng nais na pakasalan ni Brandon na ngayon ay alam na niyang wala ng maipagmamalaking pang yaman o kapurian. Tapos na ang relasyon nito kay Brandon at nais ni Valentin na tuluyang sirain ang pamilya ni Christine. Wala sa plano ni Valentin ang nais niyang gawin kay Christine. Ngunit alam niyang tiyak na wala na din itong pakialam gawin man niyang sariling puta ang dalaga.

“Christine…, you’ll be my next personal bitch. And I’m quite sure that you’re gonna love every second of it.”

*****

Pagsapit ng alas-syete ng gabi ay lumabas na si Arcelle sa kanyang opisina. Nagtuloy na siya sa loob ng bar at nakipag-usap sa kanilang supervisor. Ipinatawag nito si Dan na kaagad namang lumapit.

“Dan, sumama kay Mam at may ipapagawa siya sayo. Kung hindi mo matatapos ang task mo bago mag eleven. Okay lang na hindi ka na bumalik dito at dumiretso ka na sa inuuwian mo.”

“Opo Sir.”

“Thank you Ian. Alis na kami.” ang paalam ni Arcelle sa supervisor.

“Ingat po Mam.”

Lumakad na si Arcelle na kasunod naman si Dan. Tumango na lang si Dan kay Alex na naglilinis ng isang lamesa. At saka siya tumingin sa direksyon ni Mika na nakatingin din sa kanya. Isang kiming ngiti ang ibinigay sa kanya ng dalaga na ginantihan naman niya.

May isang oras ng nakaalis si Dan at Mam Arcelle ng isang lalake ang pumasok sa loob ng bar at agad na nagdiretso sa kaha ni Mika.

Saglit itong tumingin sa pangalan sa tapat ng malusog na dibdib ni Mika bago nito iniabot ang isang nakatuping papel.

“Para sayo Miss.”

“Kanino po galing?” ang biglang kinakabahan niyang tanong kahit parang may ideya na siya kung kanino iyon galing.

“Basahin mo na lang, napag-utusan lang ako eh.”

Tumalikod na ang lalake pagkatapos na mabilis na kinuha ni Mika ang papel. Inilagay niya ang hawak na papel sa may bandang ibaba ng kaha at ibinuka iyon.

“Nasa likod ako Mika

– Arman”

Mabilis na ibinulsa ni Mika ang papel habang malakas ang pintig sa kanyang dibdib. Narito na muli si Sir Arman, hindi para sa asawa nito ngunit dahil sa kanya. Muling nagtatalo ang kanyang isipan, hindi niya alam ang kanyang gagawin. Ilang customers pa ang pinalampas ni Mika at saka siya tumingin sa orasan. Lampas kalahating oras na ang lumipas ng natanggap niya ang pasabi ni Sir Arman. Lumapit siya sa isang babaeng staff na humahalili sa kanya sa kaha at muling nagpaalam na magtutungo lang sa banyo sandali.

Naglakad siya sa direksyon ng pinto sa likod ngunit tumingin muna kay Alex at tiniyak na hindi siya nito napapansin. Mahigpit na hinawakan ni Mika ang doorknob, kinakabahan siya dahil sa dalawang dahilan. Dahil umuusal ang kanyang puso na sana ay wala na doon si Sir Arman ngunit ninanais naman ng kanyang katawan ang muli nilang pagkikitang dalawa.

Marahan niyang binuksan ang pinto ngunit wala siyang nakitang naroon. Inilabas niya ang sarili at napapitlag siya ng may humawak sa kanyang kamay. Nagtama ang kanilang paningin ni Sir Arman at wala na siyang nagawa ng marahan siya nitong isinandal sa pader habang kusang nagsara naman ang pinto sa likod.

“Alam kong hindi mo ako kayang tiisin Mika.” ang malamyos na sabi ni Arman habang nakatingin sa dalagang nasa harap niya. Hawak pa din niya ang kamay ng dalaga na ayaw niyang pakawalan.

“S-Sir…”

Nais sanang bawiin ni Mika ang kanyang kamay ngunit hinayaan niyang hawak iyon ng lalake.

“Maari ka namang hindi magpunta dito pero narito ka ngayon. Dahil alam mo sa sarili mong nasasabik ka ding makita ako. Mali ba ako Mika?”

Iyon naman ang totoo ngunit parang hirap ang kanyang labing palayain ang katotohanan.

“Mali ba ako Mika?”

Napilitang umiling ang dalaga.

“H-Hindi pa po ako makapagdecide Sir, kailangan ka pa po ng panahon.” ang mahinang sabi ng nakatungong si Mika.

Huminga ng malalim si Arman.

“Hindi naman ako nagmamadali Mika, handa akong magbigay sayo ng panahon. Pero sana hayaan mo lang ako sa mga ginagawa kong ganito Mika. Dahil talagang palagi akong nasasabik sayo.”

“Miss na miss na kita Mika kahit kanina lang tayo nagkita. Para na akong nababaliw kapag hindi kita nakikita.”

Hinawakan ni Arman ang nakatungong mukha ni Mika at saka niya iyon itinaas.

“Mika…”

“S-Sir.., w-wag po dito…, baka po-”

At banayad na hinalikan ni Arman ang nakaawang na labi ni Mika. Hindi naman nagtagal ay kusa ng humigpit ang pagkakahawak ni Mika sa kanyang kamay at kapwa nila muling pinagsaluhan ang mainit at masarap na halik.

“Ahm..Hmm…”

At pagkatapos ay buong pagnanasang tinitigan ni Arman ang malusog na dibdib ni Mika.

“Hanggang kailan ako magtitiis Mika upang ganap ka ng maging akin. Lalake ako Mika, at kailangan ko ang lahat sayo.”

“S-Sir Arman…, nalilito pa po ako…” at saka napayukong muli si Mika dahil sa hindi niya kinaya ang pagtitig sa kanya ni Sir Arman.

Itinaas ni Arman ang baba ni Mika.

“Sa piling ko Mika, magiging maayos ang buhay mo at ng pamilya mo. Hindi ko kayo pababayaan at mamahalin kita ng totoo. Hindi ako magbabago, ikaw lang Mika.., pangako ko na ikaw lang talaga.”

Napakasarap sa pandinig ni Mika ang mga sinabi ni Sir Arman. Dahil iyon ang dahilan ng kanilang pagluwas sa Maynila. Ang maiahon sa kahirapan ang kanilang pamilya at mapagaling ang kanyang amang may karamdaman. Hindi man niya iniibig si Sir Arman ay alam ng kanyang katawan na magiging maligaya ang pagsasama nilang dalawa sa bawat gabi ng kanilang pag-iisa.

“S-Sir Arman…”

Hinawakan ni Arman ang batok ni Mika. “Arman na lang Mika. Tawagin mo ako sa pangalan ko.” At saka muling naghinang ang labi nilang dalawa. Matagal at mainit kaysa sa ginawa nila kanina. Masarap nilang muling nalasahan ang laway ng bawat isa habang magkayakap na silang dalawa.

“Hindi na ba ako maghihintay ng matagal Mika?” ang mainit na tanong ni Arman ng minsan pang maghiwalay ang dila at labi nilang dalawa.

“Hindi ko po alam Sir, parang hindi pa po ako handa.”

“Arman na lang Mika…, Arman…” at saka muling hinalikan ni Arman sa labi ang dalagang tumugon naman.

“Hindi na magtatagal Mika, tatapusin ko na ang pagsasama namin. Kapag nagawa ko na ba iyon, sasama ka na ba sa akin? Sa piling ko Mika, maaari mong ipagpatuloy ang pag-aaral mo. Magagawa mong mamuhay ng hindi na nagsisilbi pa sa iba. Akong bahala sa lahat ng pangangailangan mo at ng pamilya mo. Basta isa lang ang gusto kong kapalit Mika…, dapat na akin ka lang dahil ayaw ko ng may kahati sayo. Ako lang ang pagsisilbihan…, at paliligayahin mo.”

“K-Kailangan ko pa po ng panahon…, hindi din po ito madali para sa akin.” ang sabi ni Mika na hindi magawang bigkasin ang pangalan ng lalake.

“Alam ko Mika, kaya nga bibigyan kita ng sapat na panahon. Ngunit umaasa ako na kapag hiwalay na kami ni Arcelle. Ganap ka ng maging akin…, dahil hirap na hirap na ako sa pagtitiis ko. May pangangailangan din ako Mika na gusto kong ikaw ang magbigay sa akin. Alam kong naiintindihan mo ako Mika…”

“O-Opo S-Sir, a-alam ko po yun…” ang mainit na pakiramdam na sagot na lang ni Mika.

Pigil ni Arman ang sarili na hindi gawin ang nais ng kanyang laman. Dahil kanina pa niya nais na damahin ang buong katawan ni Mika. Ngunit kailangan niyang magtiis upang patunayan na hindi lamang ang katawan ng dalaga ang nais niyang makuha.

“Nasaan ang kuwintas na binigay ko Mika?” ang malumanay na tanong ni Arman ng mapansin na hindi na iyon suot ng dalaga.

“Na-Nasa bulsa ko po, hinubad ko lang muna…, para hindi po niya mapansin.”

Banayad na hinaplos ni Arman ang buhok ni Mika habang yakap niya ito. Marami pang hadlang sa kanilang dalawa ngunit alam niyang maglalaho din ang lahat ng mga iyon sa nalalapit na panahon.

“Aalis na ako Mika…, magpapahinga na din ako at may byahe pa ako bukas sa Bulacan.” Saglit na tumigil sa pagsasalita si Arman. “Nahihirapan akong nakikita ka lang Mika, nayayakap nga kita at nahahalikan, nadadama ko ang iyong katawan. Ngunit hindi naman kita ganap na maangkin. Hanggang kailan mo ako pahihirapan Mika?”

“S-Sir…”

“Hirap na hirap ako Mika sa pagtitiis ko… Sinabi mong handa ka ng bumukaka sa akin Mika? Hindot lang ba talaga ng nobyo mo ang gusto mo? Ayaw mo bang matikman ang sarap ang ugatang tite ko sa loob ng puke mo Mika?” darang na darang na talaga si Arman lalo’t yakap na naman niya ang malambot na katawan ni Mika.

Hindi na alam ni Mika ang gagawin niya. Nadadarang na siya ng tuluyan lalo’t mahalay na ngayon ang labi ni Sir Arman.

“G-Gusto ko din po Sir…, pero..”

“Walang pero Mika…, siya lang ba ang may karapatan na humindot sayo? Paano ako Mika? Paano tayong dalawa?”

Wala ng nagawa pa si Mika kung hindi maging totoo sa kanyang sarili.

“S-sa susunod po Sir, kapag nagawa na po ninyo yung sinabi ninyo sa akin.” ang wala na sa sariling naisagot na lang ni Mika.

At saka sila muling tumingin sa isa’t-isa. Minsan pa silang nagsalo sa isang matagal at mainit na halik. At saka bumulong si Arman sa dalaga. “I love you Mika. Sana kapag nagkita tayong dalawa sa susunod. Hindi lang bibig mo ang hahayaan mong pasukin ko… Sa unang pagkakataon pa lang na mayroon tayo ay dapat na naghihindutan na tayo Mika, kung hindi ka lang lumabas ng kwarto ay dapat napasok na kita. Hindi na tayo dapat nagtitiis pa Mika.” ang malamyos na pakiusap ng libog na talagang si Arman.

Namula naman ang pisngi ni Mika dahil sa sinabi ng lalake. Dahil ang malaswa nitong sinabi ay may malaking init na dulot sa kanyang kanina pa nag-iinit na katawan.

“Aasahan ko ba yun Mika? ” ang mainit na tanong ni Arman na buong pagnanasang nakatingin sa dalaga.

Ngunit hindi nakapagsalita si Mika kahit nais niyang umuoo na sa kaharap, mahirap talaga kapag puso at katawan ang dalawang naglalaban.

“Mika?”

“O-Opo Sir…”

“Opo Sir na ano? Ipahihindot mo na ba Mika yang puke mo sa akin?” darang na darang na talaga si Arman at nais na darangin din ng husto ang alam niyang bibigay ng dalaga.

Lalong namula ang nag-iinit na pisngi ni Mika. “S-Sir…”

“Ano Mika?”

“I-Ipahihindot ko na po S-Sir sa susunod…” ang mahinang sagot ni Mika na nadarang na din talaga.

Napangiti naman si Arman, nahulog na din sa kanyang kamay si Mika. Hindi na talaga ito makakatakas sa kanyang ugatang tite sa susunod nilang pagkikitang dalawa.

“Sa akin ng puke mo sa susunod Mika.”

“Opo Sir…”

Minsan pang hinalikan ni Arman ang nag-iinit na dalaga na ngayon ay mahigpit na nakayakap sa kanya.

“Yung sinabi mo Mika…”

“O-Opo Sir…”

“Mag-iingat ka palagi Mika. Babalik na lang ako ulit…”

“K-Kayo din po Sir. Ingat po kayo sa daan.” at saka sila naghiwalay na dalawa ngunit nanatiling magkahawak ang kanilang kamay.

“Una na ako Mika.”

“Opo Sir…”

At saka lumakad ng palayo si Arman habang hawak ang hindi niya nagbabagong pasya. Ngayon higit kailanman niya natanggap na si Mika ang kanyang tanging kailangan. Lalo’t may pangako na sa kanya ng kaligayahan ang dalaga. Makikipaghiwalay na siya kay Arcelle at saka niya kukunin ng tuluyan si Mika upang magsama na silang dalawa.

Hinatid na lang ng tanaw ni Mika ang paglayo ni Sir Arman sa kanya. Ngayon ay nalalapit ng dumating sa kanya ang isang malaking suliranin na magpapabago sa takbo ng kanyang buhay. Dahil kapag nagawa na ni Sir Arman ang sinabi nito sa kanya ay tiyak na kailangan na niyang magpasya kung mananatili ba siya kay Dan o ibibigay na kay Sir Arman ang pagkababae niyang naipangako na niya dito. Ang una ay pag-ibig na walang katiyakan, ngunit ang ikalawa ay may pangako ng magandang buhay na noon ay pangarap lamang niyang makamtam. Sino sa dalawa ang ganap na mabibigo sa kanya ang tanong sa kanyang isipan na wala pa siyang tiyak na kasagutan.

Ngunit may isang lamang si Sir Arman, dahil basa na naman ngayon ang kanyang hiwa at ito ang dahilan.

*****

Pagkatapos ipagluto si Dan ng masarap na hapunan ay sabay na silang kumain na dalawa.

“Nagustuhan mo ba Dan?” ang nakangiting tanong ni Arcelle.

“Wala akong maipipintas dito Arcelle. Masarap talaga, tamang-tama ang timpla.”

“So parang ako lang pala yan…” ang mainit na pagpapatuloy ni Arcelle.

Ngunit bahagyang umiling si Dan.

“Kumpara sayo…, para sa akin, mas higit kang masarap.”

Napa-giggle naman si Arcelle na binigyan ng halik sa pisngi ang binata.

“Thank you… Ang galing mo talagang mambola.”

“Nagsasabi lang kaya ako ng totoo.” ang may himig pagbibirong tugon naman ni Dan.

Pagkatapos nilang kumain ay ihinatid na ni Arcelle si Dan sa harap ng pinto ng kwarto nila ni Arman.

“So para sa special guest ko ngayong gabi. As per your request…, here it is…” ang nakangiting si Arcelle na binuksan ang pinto.

Tumambad kay Dan ang isang may kalakihang kwarto na may maayos na mga gamit sa loob. Malamig ang hanging nagmumula doon kesa sa salas at kusina.

“Tuloy ka na sa loob.”

At pumasok na si Dan sa loob ng kwarto ng mag-asawa. Gumawi sa may malaking bintana, hinawi ang magandang kurtina at saka siya tumingin sa labas.

“Maganda yung lugar nyo Arcelle.” si Dan na sa labas nakatingin.

Yumakap naman si Arcelle mula sa likuran ng binata.

“Mas may magandang view ka pang makikita mamaya Dan.”

“Makikita lang?” ang mainit na tanong ni Dan.

“Pagsasawaan sa buong magdamag…” ang mainit ding tugon ni Arcelle. “Dito ka muna Dan, pahinga ka muna at sa kusina muna ako. And after that, I’ll take a shower first para lalo mo akong ma-enjoy ng husto, okay?” ang malambing na sabi ni Arcelle.

Hinarap ni Dan si Arcelle.

“Okay.”

At saka niya banayad na hinalikan sa labi ang kaharap na masarap namang gumanti sa kanya.

“Iwan muna kita Dan…” ang may halong pagkasabik na paalam ni Arcelle.

“Sige Arcelle, antayin na lang kita dito.”

Lumabas na si Arcelle sa silid at naiwan si Dan na muling iginala ang paningin. Lumapit si Dan sa isang maliit na cabinet malapit sa may kama at kinuha sa itaas niyon ang larawan ng mag-asawa at tiningnan.

“Gaya ng sinabi ko Arman, pahihiyawin ko sa sarap ang asawa mo sa sarili ninyong kama.”

Ibinalik niya ang larawan at saka siya nahiga sa malambot na kama. Ipinikit ang kayang mga mata habang nag-iisip ng malalim. Bukas ay hindi niya alam ang eksaktong naghihintay sa kanya sa muli nilang pagkikita ni Angela at ni Christine. Hindi niya alam kung anong nangyari sa dalawa o kung saan humantong ang pag-uusap ng dalawang dalaga. Ang tanging katotohanan na kanyang nalalaman ay alam niyang labis na nasaktan si Christine dahil sa nais na mangyari ni Angela na wala naman siyang magawa.

Hindi alam ni Dan kung gaano na katagal ang lumipas na sandali habang nakahiga siya doon.

Nagmulat siya ng mga mata ng maramdaman ang pagdampi ng mainit na labi sa kanyang pisngi.

“Sorry ha, naka-sleep na yata kahihintay sa akin.” ang nakangiting sabi ni Arcelle.

“Saglit lang naman. Dami ko kasing iniisip sa ngayon.” si Dan na ibinangon ang katawan.

“Well ngayong gabi, wala ka bang iisipin…, ako lang Dan.” at saka tumayo si Arcelle sa harapan ni Dan at kinalas ang pagkakatali sa suot niyong robe. Hinubad iyon sa harapan ng binata at hinayaang mahulog iyon sa sahig.

Tumayo din naman si Dan mula sa kama at kaagad na lumapit sa nakahubo’t-hubad na si Arcelle. Kaagad na dinama ng isang kamay ni Dan ang isa sa mayaman nitong dibdib habang magkahinang ang kanilang labi. Mabilis na sumabay ang kanilang dila sa kanilang mainit na halikan at dalawang dibdib na ngayon ni Arcelle ang nilalamas ni Dan.

“Isara muna natin yung kurtina Dann…, para hindi tayo mapansin ng mga tao sa kabilang building.”

Ngunit hindi tumigil si Dan, bumaba ang kanyang labi sa leeg ni Arcelle. Masarap niya iyong hinalikan at dinilaan.

“Ahh… Hmm…”

Gumawi si Dan sa may likuran ni Arcelle at sa balikat at sa batok naman ngayon humahalik ang binata. Mula sa likuran ay dakot ng kanyang dalawang kamay ang magkabilang dibdib ni Arcelle at patuloy na nilalamas ang mga iyon.

“Ahnn….”

Ipinaling ni Dan ang mukha ni Arcelle papunta sa kanya at kusang hinanap ng kanilang labi ang isa’t-isa. Mainit silang muling naghalikan habang hindi tumitigil si Dan sa ginagawa niyang paglalaro sa dalawang bundok na nasa kanyang magkabilang kamay. Muling gumapang pababa ang halik ni Dan, mula sa may batok pababa sa may balakang ni Arcelle. Kiliting-kiliti naman si Arcelle sa bawat pagdila at paghalik ni Dan sa kanyang likuran. Bumaba pa ang halik ni Dan sa kanyang makinis na hita hanggang sa kanyang binti.

“Dann… Ahn…”

Pagkatapos lawayan ang likurang parte ng kanyang katawan ay muling umakyat ang mga halik ni Dan. Lumipat si Dan sa harapan ni Arcelle na agad namang itinaas ang suot na damit ng binata. Pagkatapos alisin iyon ay muling naghinang ang labi nilang dalawa. Nakayakap na sila ngayon sa isa’t-isa at kapwa ramdam sa pagkakalapat ng kanilang balat ang mainit nilang katawan. Minsan pang gumapang sa leeg ni Arcelle ang mga halik ni Dan bago nito tuluyang sinupil ang isa nitong utong. Masarap niya iyong sinupsop habang nilalamas ng banayad.

“Hmm….”

Nakakapit ngayon si Arcelle sa may ulo ni Dan habang ninanamnam ang paglalarong ginagawa nito sa kanyang dibdib.

“Ahhh…”

Napaungol na naman ng masarap si Arcelle ng maramdaman niya ang biglang paghagod ni Dan sa kanyang basang hiwa. Paulit-ulit na humagod doon si Dan habang salitan nitong nilalaro ang kanyang malaway ng dibdib. Naramdaman niya ang muling paggapang pababa ng mga halik ni Dan.

“Ahhnnn… Hmmp….”

Mas lalong sumarap ang pakiramdam ni Arcelle ng sa mismong hiwa na niya ngayon humahalik ang binata. Pinapasadahan nito ng dila ang kahabaan ng kanyang hiwa habang nilalaro ng isa nitong daliri ang naninigas niyang tinggel.

“Ahh…. D-Dann.., Da-”

Natigilan si Arcelle ng mapansin na may dalawang tao na mula sa kabilang building ang nanonood sa kanila ni Dan.

“Dann, isara muna natin yung kurtina. Nakikita nila tayo mula sa labas.”

Mula sa kanyang pagkakaluhod ay tumayo si Dan at tiningnan ang dalawang taong nasa kabilang building na parang may sinasabi sa kanila.

“See…” si Arcelle na tinakpan ng kamay ang kanyang nakalabas na dibdib.

Ngumiti naman si Dan.

“Hayaan na lang natin sila…, malayo naman…”

“D-Dann…”

“Arcelle, ikaw ba ang masusunod sa ating dalawa? O ako?”

“I-Ikaw…”

At saka inalis ni Dan ang dalawang kamay ni Arcelle sa pagkakatakip sa mga dibdib nito. Muli niyang hinalikan sa mga labi si Arcelle habang muling nilalamas ang magkabila nitong dibdib. Nang magsawa sa labi at dibdib ni Arcelle ay inilayo na ni Dan ng bahagya sa kanya ang katawan nito.

“Luhod.”

Lalong lumakas ang pagkabog sa dibdib ni Arcelle. Dahil alam niyang may nakatingin sa kanila mula sa labas at narito siyang nakaluhod sa harapan ni Dan.

“Alam mo ng gagawin mo Arcelle.” ang may diin na sabi ni Dan habang nakatingin sa maganda nilang manager na alam niyang naiilang dahil sa mga taong nakatingin sa labas. “Ayaw mo na ba?”

Dahil sa narinig ay biglang humawak ang dalawang kamay ni Arcelle sa may pantalon ng binata. Nakakaramdam man ng pagkailang ay mas nananaig sa kanya ang matinding libog na nakatatakas na sa kanyang katawan. Pagkatapos alisin ang pagkabutones ng pantalon ay saka niya ibinaba naman ang zipper. Marahan niyang hinila pababa ang suot na pantalon ni Dan at saka niya iyong tuluyang inalis at hinayaan sa sahig. Ngayon ay sa malaking bukol na nasa loob naman ng brief ni Dan nakapako ang paningin ni Arcelle. Hinawakan niya ang magkabilang gilid ng brief ni Dan, saglit na tumingin sa labas at nakita niyang naroon ng umiinom ng parang serbesa ang dalawang lalakeng nanonood sa kanila. Inalis niya ang kanyang paningin sa labas at saka niya marahang hinila pababa ang suot na brief ng binata. Kahit ilang ulit na niyang nakita ang malaking pagkalalake ni Dan ay sadyang lagi siyang naaakit sa mataba nitong katawan lalo na sa bilugang ulo na laging may dagta sa dulo. Hindi naman pahuhuli ang sa asawa niyang si Arman ngunit iba ang sarap ng paghagod sa kanyang lagusan ng mas mahabang ari ng binata.

“Simulan mo na…” ang malamyos na utos ni Dan.

Inilagay ni Arcelle ang isa niyang kamay sa may bayag ni Dan at nagsimulang banayad na himasin ang mga iyon. Ang isa naman niyang kamay ay nakahawak sa matabang katawan at nagsimula na siyang salsalin ang hawak na nakakapasong matigas na laman. Habang patuloy na naglalabas ng dagta ang bilugang ulo ay sinimulan muna ni Arcelle na dilaan ang ulo upang ikalat ang mainit na dagta sa palibot ng ulo.

“Hahh.. Sige lang Arcelle…, ituloy mo lang.” ang nasasarapang si Dan na ngayon ay hawak sa may buhok si Arcelle.

Pagkatapos na mapakintab ang bilugang ulo gamit ang mainit na dagta ay isinubo na iyon ni Arcelle at ikinulong sa loob ng kanyang bibig. Patuloy niyang sinasalsal ang hawak na ari habang masarap siyang sumusupsop.

“Ahh…, hahh…”

Ngayon ay ang bibig na ni Arcelle ang gamit niyang pagpapaligaya sa binata. Panay na ngayon ang pag-urong sulong ng kanyang ulo habang patuloy na sumusupsop sa mainit na dagat na hindi naaampat sa paglabas. Nakahawak na siya ngayon sa magkabilang hita ni Dan at wala na siyang pakialam sa mga tanong nanonood sa kanila. Dahil sa kanilang distansya ay tiyak niyang hindi naman siya makilala ng mga ito magkasalubong man sila sa labas.

Maingay na ang bawat pagsubo ni Arcelle na sinasabayan ng masasarap na daing ni Dan.

“Ilabas mo ulit.., dilaan mo yung bayag ko habang sinalsalsal mo ako.”

Sinunod naman ni Arcelle ang nais ni Dan. Inilabas ang matigas na laman sa kanyang bibig at gumawi ang ang kanyang labi sa may bayag ni Dan. Nagsimulang dilaan at halikan ni Arcelle ang magkabilang itlog ni Dan habang ang kanyang isang kamay ay hindi tumitigil sa pagtaas-baba.

“Hahh..”

Hinawakan ni Dan ang kamay ni Arcelle na nasa kanyang malaking alaga at muling itinutok ang kanyang ari sa bibig nito. Dahil hawak din ni Dan sa may buhok si Arcelle ay siya na ang kusang muling nagpasok ng kanyang pagkalalake sa bibig nito. Muling sumubo ng masarap si Arcelle habang tumutulo na sa sahig ang mga laway niya mula sa ari ni Dan.

Tiningnan ni Dan ang dalawang lalake sa labas at napangiti siya ng tipid. Dahil kahit nasa malayo sila ni Arcelle ay maliwanag naman ang kwarto at kita pa din silang dalawa.

“Malapit na ako Arcelle…, hahh… b-bilisan mo pa…”

At lalong pinagbuti ni Arcelle ang kanyang ginagawa. Mas mabilis na ngayon ang kanyang pagsubo habang himas ang nanlalagkit na bayag ni Dan.

Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ni Dan sa may buhok ni Arcelle habang sinasabayan niya ng pag-ulos ang pagsubo nito sa kanya.

“Agghh… Nghhh….”

At kasabay ng pag-ungol ni Dan ay ang pagsabog ng kanyang mainit na tamod sa loob ng bibig ni Arcelle na kaagad naman nitong nilunok. Walang sinayang na tamod si Arcelle na patuloy na sumusupsop hanggang sa masaid ang unang pagbugso ng tamod ni Dan.

“Masarap ba Dan?” ang nakangiting tanong ni Arcelle habang patuloy na sinasalsal ang aring bahagya lamang lumambot.

Gumanti ng ngiti si Dan sa babaeng nakaluhod sa kanyang harapan at hinaplos ang buhok sa may ulunan nito.

“Masarap…, mas masarap kesa sa ihinain mo sa akin kanina.”

Nakangiting tumayo si Arcelle na pumasok sa loob ng banyo. Naglinis ng kanyang bibig at saka siya lumabas.

“Wag mong sabihin dito pa din tayo Dan? It’s your turn na to pleasure me so mas gusto kong nasa kama na tayo.”

Tiningnan ni Dan ang mga taong nakatingin sa kanila na para bang nagnanais na doon nila gawin ni Arcelle ang pagtatalik habang patuloy na nanonood ang mga ito.

“Nag-enjoy na naman sila, kaya ikaw naman ang pagbibigyan ko.” at saka inaya ni Dan si Arcelle palapit sa kama.

Hindi na nila isinara ang kurtina dahil hindi na naman sila kita mula sa labas. Ihiniga ni Dan si Arcelle sa malambot na kama at saka niya hinalikan ang nasasabik nitong labi. Habang magkahinang ang kanilang labi ay dakot ni Dan ang katambukan ni Arcelle, masarap niyang hinahagod ang basang hiwa habang sinalsalsal naman ni Arcelle ang kanyang unti-unti na namang tumitigas na pagkalalake. Mula sa tabi ni Arcelle ay bumaba ng bahagya ang katawan ni Dan upang muling paglaruan ang magkabilang dibdib na kanina pa niya nilalawayan. Ikinulong niya ang isang utong sa kanyang bibig at sinupsop iyon habang lamas naman ng isa niyang kamay ang kabila.

“Ah..”

Ang impit na daing ni Arcelle ng banayad na kagatin ni Dan ang isa niyang utong. At saka siya muling mapapasinghap sa sarap ng pagkatapos ay muli iyong didilaan ng binata at saka patuloy na susupsupin. Piga na ngayon ni Dan ang isa niyang dibdib habang nilalaro ang utong na naroon. Himas naman niya ang buhok ng binata na parang sanggol na hindi nilulubayan ang kanyang utong.

“D-Dann… Ahh…

Sa kabilang dibdib naman ngayon ni Arcelle naroon ang bibig ng binata habang dinadaliri nito ang kanyang lagusang naglalawa na.

Pagkatapos magawa ang lahat ng nais sa magkabilang dibdib ni Arcelle ay muling bumaba ang katawan ni Dan. Hinalikan sa may tyan at puson si Arcelle na masarap na umuungol. At kusa ng naghiwalay sa harapan ni Dan ang magkabila nitong hita upang ihain ang katambukang napapalibutan ng may kakapalan ding mga bulbol. Hinawi ni Dan ang mga buhok na naroon at saka niya ibinuka pa ng tuluyan ang labi sa lagusan ni Arcelle. Malarosas ang kulay niyon at basang-basa na sa sarili nitong nektar.

“Dannnn….”

Ibayong sarap ang naramdaman ni Arcelle ng nagsimulang hagurin ng dila ni Dan ang kanyang nakabukang lagusan. Pinasadahan ng ilang ulit ng dila ng binata ang buong kahabaan ng kanyang hiwa. Nakakapit na siya ngayon sa may buhok ni Dan habang nagkikikiwal ang kanyang balakang. Lalong nawala na sa katinuan si Arcelle ng nagsimulang puntiryahin ng dila ni Dan ang kanyang naninigas na tinggel habang sinusundot ng dalawang daliri ang kanyang lagusan.

“Ahn.. Ampp….”

Patuloy ang ginagawang paglalaro ni Dan sa pagkababae ni Arcelle dahil nais niyang gantihan ng kakaibang sarap ang ginawa nito sa kanya. Nais din niyang higupin ang mainit nitong nektar bago niya pasukin ng tuluyan ang lagusang alam niyang sabik na sabik na talaga.

Ilang ulit pang nilaro ng dila ni Dan tinggel ni Arcelle habang mabilis niyang dinadaliri ang lagusang basang-basa na.

“D-Dannn… M-Malapit na ako….”

At lalo pang binilisan ni Dan ang pagdaliri sa lagusan ni Arcelle habang pinagmamasdan ang pagsasayaw ng nakahiga nitong katawan.

“Ahhh….. Ahhhnmpp… Dannnn….”

Tuluyan ng nilabasan si Arcelle at mariin niyang naiduldol sa kanyang pagkababae ang labi ni Dan na masarap na hinihigop ang kanyang mainit na sabaw.

“Daann… Ahnn…”

Ilang ulit pang napaungol si Arcelle dahil sa sunod-sunod niyang orgasmo habang patuloy naman si Dan sa pagkain sa kanyang nakabuyangyang na pagkababae.

Abot ang paghingal ni Arcelle na panaka-nakang mapapagalaw ang dalawang paa dahil sa hindi tinitigilan ni Dan ang kanyang hiwa.

Itinaas ni Dan ang kanyang katawan at itinapat ang kanyang pagkalalake sa labi ni Arcelle. Nakahigang isinubo ni Arcelle ang bilugang ulo habang umuulos si Dan. Pagkatapos ng ilang sandali ay puro laway na ulit niya ang pagkalalake ng binata. Muling bumaba si Dan at ngayon ay hawak niya ang isang hita ni Arcelle habang itinutok naman ng isa niyang kamay ang galit niyang ari sa lagusang nagmamakaawa na sa kanya.

Napapikit naman si Arcelle ng maramdaman niya ang pagbaon ng bilugang ulo sa kanyang lagusan.

“Ahhh…”

At ilang pag-ulos pa ni Dan ay tuluyan na ding naglapat ang mga bulbol nilang dalawa. Nakayakap na ngayon sila sa isa’t-isa habang muli na namang magkahinang ang kanilang labi. Muling napaawang ang labi ni Arcelle ng magsimulang umulos ng marahan ang binata. Napakasarap talaga ng malaking alaga ng binata. Mas gusto niya ang hagod nito sa kanyang laman kaysa sa asawa niyang si Arman.

“Dann… Ang sarap talaga ng tite mooo…. Ahnnn”

At saka hinaplos ni Arcelle ang maamong mukha ng binata.

“Ang sarap mo din Arcelle, hindi nakakasawang hindutin ang puke mo…”

“Kaya sana Dan…, pag-isipan mong mabuti ang mga sasabihin ko… Gusto kong tayo na talaga… Para akin ka na lang…. Hindi ka magsisisi Dan… Ahhnn…”

Hindi na sinagot ni Dan ang mga sinabi ni Arcelle na alam niyang alipin ng libog ang darang nakatawan. Sa halip ay muling sinupil ni Dan ang isang utong ni Arcelle habang muling lamas naman ang kabila.

Sa bawat pagbayo naman sa kanya ni Dan ay halos tumirik ang mga mata ni Arcelle sa sarap. Lalo pa ng sinabayan iyon ng binata sa paglalaro sa kanyang magkabilang dibdib. Yakap niya ngayon ang matipuno at mainit nitong katawan habang umuusal na sana ay maging kanya na ng tuluyan ang binata. “Sana akin ka na lang Dan…”

Muling naghinang ang labi nilang dalawa at maingay na ang bawat pagbayo ni Dan.

Pagkatapos ng mahaba ding sandali ay itinigil ni Dan ang kanyang pagbayo at hinugot ang kanyang ari sa lagusan ni Arcelle.

“Tuwad Arcelle.”

Sinunod naman ni Arcelle ang gusto ni Dan. Bumangon siya sa kama at humarap sa ulunan. Itinukod ang kanyang dalawang kamay sa kama habang naghihintay sa masarap naman nilang paghuhugpong ng binata.

“Ahhh….”

Napaungol na naman si Arcelle ng mahaba ng bigla na lang ipinasok ni Dan ang malaki nitong alaga sa kanya. Bagaman nasaktan siya ng bahagya ay wala siyang maramdamang pagkasuya dahil sanay na siya sa ganitong pagpapaligaya sa kanya ni Dan. Lalo pang lumakas ang pag-ungol ni Arcelle ng nagsimulang laruin ni Dan ang kanyang tinggel habang umuulos ito sa kanya.

“Ano? Masarap ba Arcelle?”

“Shit Dannn… Mababaliw na yata akoooo…. Ahhn…”

Pagkatapos paglaruan ang tinggel ni Arcelle ay lumipat naman ang isang kamay ni Dan sa isang dibdib na ngayon ay nilalamas niya.

Ngayon ay dalawang kamay na ni Dan ang mahigpit na nakahawak sa magkabilang balakang ni Arcelle habang mabilis at marahas na siyang umuulos. Mas maingay na ngayon sa silid na siyang saksi sa kahalayang ginagawa nina Dan at Arcelle.

“I’m cumming na ulit Dannn.., b-bilisan mo paaa…”

At hindi nagtagal ay mahigpit na napakapit si Arcelle sa kumot at ibinagsak ang kanyang mukha sa unan.

“Ahh…. hahh…. Ahhh…”

Ilang ulit na namang narating ni Arcelle ang langit sa piling ni Dan.

Hindi naman nagtagal ay si Dan naman ang pilit na humabol kay Arcelle na nakatuwad na lang nagkikisay sa ibabaw ng kama.

“Aghh… Aghh..”

Ilang ulit pang umulos si Dan upang sairin ang tamod na nais niyang muling ipunla sa sinapupunan ni Arcelle. At saka siya humiga sa nakadapang si Arcelle, hinawakan niya ang kamay ni Arcelle na humawak din naman sa kanya. Muling naglapat ang labi nilang dalawa habang ninamnam ang kanilang katatapos lamang na pag-iisa.

*****

Malalim na ang gabi at dapat ay kanina pa nagpapahinga si Arman. Hindi muna agad lumabas ng sasakyan si Arman na nanatiling nasa loob. Ang plano niya ay matulog dapat sa isang hotel at bukas na siya babalik ng Bulacan. Ngunit hindi mawala sa kanyang isipan ang salitang binitawan sa kanya ni Mika. Huminga siya ng malalim , dapat ay Sabado pa niya kakausapin si Arcelle ngunit parang kailangan na nilang mag-usap na dalawa.

“Fuck Arman, just do it already!”

Pinatay na niya ang makina ng sasakyan at saka siya lumabas. Pumasok sa isang magandang building na hindi naman kalakihan at saka niya nilandas ang daan patungo sa kanilang apartment nila ni Arcelle. Ipinasok niya ang susi sa may pinto at marahang binuksan iyon.

“Ahhh… Fuck Dannn.. Hmmpp….”

Ang mga masarap na daing ni Arcelle ang sumalubong sa kanya mula sa loob ng kanilang kwarto. Nakaramdam siya ng galit ngunit pinigilan niya ang sarili habang nakakuyom ang kanyang dalawang kamao. Dahil nagtataksil pa din pala sa kanya ang asawa na akala niya ay natapos na. Ibang pangalan na ngayon ang lumalabas sa bibig ni Arcelle habang sarap na sarap itong nakikipagtalik sa iba.

“Tang-ina Arman, may karapatan ka bang magalit eh si Mika ang dahilan kung bakit narito ka ngayon?”

Sa loob naman ng kwarto ay nakasandal si Arcelle sa may dingding habang nasa sa baywang ni Dan ang isang niyang hita. Magkayakap silang dalawa habang muli naman nagpapakalunod sa sarap na kapwa nila ayaw na matigil pa.

“Sige pa Dannn… Bilisan mo pa… Ahh… Ahnn….”

“Ganito ba Arcelle ha. Ganito ba?” ang madin na tanong ni Dan na lalong binilisan ang kanyang ginagawang pagbayo.

“Y-Yes… Ganyaannn Dannn… Ahhh…”

Bumukas ang pinto sa may kwarto at kapwa napatingin doon sina Dan at Arcelle.

Nagulat si Arman ng makilala ang lalakeng katalik ng asawa. Biglang kumulo ang kanyang dugo na parang balewalang hindi siya nito pinansin at ipinagpatuloy lamang ang pag-ulos nito kay Arcelle.

“Fuck Arman! Why come home at this moment? Ahhn… Hahh…” ang nasabi na lang ni Arcelle na inalis na ang tingin sa kanyang asawang nakatayo sa may pinto. Huli na para humingi pa siya ng tawad o patigilin niya si Dan.

At ilang mararahas pang pag-ulos at halos na magkasunod na nilabasan sina Dan at Arcelle. Ibinaba na ni Arcelle ang kanyang nakataas na hita ngunit hinalikan muna sa labi si Dan.

Pagkatapos lasapin ang labi ni Arcelle ay bumitaw na si Dan sa kanilang manager. Hinugot ang kanyang malaking alaga sa lagusan ni Arcelle at saka siya tumingin sa direksyon ni Arman.

Sa harapan naman ni Arman ay nakita pa niya ang pagtulo ng pinaghalong likido ng dalawa mula sa pagkababae ng kanyang asawa na hindi na din nag-abala na takpan ang sarili nito mula sa kanya.

“Let’s talk alone Arcelle.” ang madiin na sabi ni Arman ngunit matalim na nakatingin kay Dan. Dahil ang lalakeng nagpapakasawa kay Mika ay siya din palang umaasawa kay Arcelle.

Sumara na ang pinto at naiwang nakatayo ang kapwa nakahubo’t-hubad na sina Dan at Arcelle.

“Magbihis ka na Dan.” ang sabi ni Arcelle na nililinis ang sarili.

Sinunod naman ni Dan ang nais ng kaharap at nagsimulang linisin din ang kanyang sarili at saka siya nagbihis.

“Okay ka lang ba ditong mag-isa Arcelle? Pwede naman kitang samahan?”

Ngumiti ng tipid si Arcelle na yumakap sa binata.

“I’ll be fine, remember, ako ang may gusto nito.”

At muli nilang nilasap ang labi ng isa’t-isa.

“Go home Dan, bukas na lang tayo ulit mag-usap okay?”

“Okay.”

“Halika na sa labas.”

Nakaupo si Arman sa sofa ng lumabas ang dalawa. Nagtungo ang mga ito sa may pinto at doon na nagpaalaman. Nakita pa ni Arman ang huling pagsasalo sa halik ng dalawa bago tuluyang umalis ang lalake.

Pagkasara ng pinto ay saka huminga ng malalim si Arcelle. “Moment of truth Arcelle, you always know na it’s bound to happen at some point. So just face it and be honest to yourself.”

Naupo si Arcelle sa harapan ni Arman at nakatingin lang sila ngayon sa isa’t-isa.

“Go ahead Arman, tell me what you have in mind.”

“Ganun na lang yun Arcelle?”

“Kung nag-e-expect ka ng apology sa akin, you won’t get any. Alalahanin mong ikaw ang nagsimula. Ipinagpatuloy ko lang.”

Nasasaktan pa din si Arman kahit hindi niya gusto. Masakit pa din pala talaga kapag alam mong ikaw ang iiniputan ng wala kang alam.

“I thought na fresh start na tayo Arcelle.”

“Yun din ang akala ko Arman, but I’m wrong so here we are. Moment of truth.”

“Maghiwalay na tayo.” si Arman.

“I understand, let’s process the annulment kapag ready ka na. Lagi namang available ang sched ko sa umaga.”

“So this is it huh?” ang mapaklang sabi ni Arman.

“It’s not working anymore Arman and you know that now. Hindi na tayo makakabalik sa dati, so it’s better na we end it here.”

Galit na sinuntok ni Arman ang lamesitang nasa harapan nila. Wala naman siyang dapat na ikagalit ngunit iyon ang nararamdaman niya. Ayaw ma niyang aminin, mahal pa din niya si Arcelle kahit ang mas batang si Mika ang nais niyang makasama.

“Fine Arcelle, since nagmimilagro ka naman pala. Malaya na ako mula ngayon.”

“Fine Arman, malaya ka na. So go ahead and find the right woman for you.”

“Nahanap ko na. And very soon, ihaharap ko siya sayo.”

Ngumiti na lang si Arcelle sa asawang nakikita niyang nagagalit talaga.

Tumayo si Arman, binuksan ang pinto at malakas na ibinalabag iyon.

Nagtuloy na siya sa kanyang kotse na mapansin niyang nakatayo sa may poste si Dan malapit sa parking lot na parang naghihintay sa kanya. Muli niyang nakuyom ang kanyang dalawang kamao. Nilapitan ni Arman ang binata at hinarap ito ng mukhaan.

“May asawa na si Arcelle pero pinatulan mo pa din. Anong gusto mong gawin? Pagsabayin sina Mika at Arcelle?” ang mga galit na tanong ni Arman. Pigil ang sarili na gumawa ng hindi dapat lalo’t tapos na naman sila ni Arcelle at kapwa sila malaya na ngayon.

“Hindi ako ang nagsimula nito, itanong mo yan kay Arcelle. Nagpadala lang ako sa agos dahil lalake lang ako. May asawa ka din naman diba? Pero gusto mo pang bababuyin si Mika.” ang madiin na sabi ni Dan.

Napangiti naman si Arman. May alas na siya laban sa binata na gagamitin niya kay Mika.

“Tingnan natin Dan kung anong kalalabasan nito? Huwag kang magpakakampante, dahil malaki din ang tite ko!”

At saka tumalikod si Arman at pumasok na sa kanyang sasakyan. Binuhay ang makina at saka matalim na tumingin kay Dan. Umalis na siya sa lugar na iyon at nilandas na ang daan pabalik sa Bulacan. Malapit ng maghatinggabi at alam niyang nakauwi na si Mika. Kung napaaga lang siya ng punta sa apartment nila ay maabangan pa sana niya si Mika upang sabihin sa dalaga ang natuklasan niya. Tiyak na ang pagsama sa kanya ni Mika sa sandaling malaman nito ang relasyon ni Arcelle at Dan. Wala ng balakid na anuman sa pagsasama nilang dalawa.

“Akin ka na ngayon Mika, akin lang.”

(Ipagpapatuloy…)