Tukso Kay Dan Season 2 Part 20

Habang mabagal na pinapatakbo ni Brandon ang kanyang magarang sasakyan ay hindi niya maiwasang hindi sulyapan si Christine na sa labas nakatingin. Nais niyang sa ganitong paraan man lang ay magtagal pa ang sandaling magkasama silang dalawa. Sandaling alam niyang nagkaroon na ng hangganan dahil sa desisyon ng kanyang ama.

Isang malalim na buntunghininga ang pinakawalan ng binata at saka niya muling ibinaling ang atensyon sa daan.

Sa isipan ni Brandon ay nagbabalik-tanaw ang mainit na magdamag kung saan buong sarap nilang pinagsaluhan ni Christine ang kaligayahang kapantay ay langit para sa kanilang dalawa. Ang langit na walang katiyakan kung kailan niya muling malalasap sa piling ni Christine.

“Christine.” ang banayad na pagtawag ni Brandon kasabay ng muling pagtingin sa dalaga.

“Just drive Brandon.” ang mahinang tugon ni Christine na hindi inalis ang paningin sa labas.

Hindi naman nagpilit pa si Brandon sa pagnanais na ipaling sa kanya ng dalaga ang atensyon nito upang makita sa kanyang mga mata ang pag-ibig na naroon. Pag-ibig na siyang dahilan kung bakit ngayon pa lang ay masidhi na naman siyang nananabik sa mapungay nitong mga mata habang mainit na nakatingin sa kanya, sa mapula at malambot nitong labi na nakaawang ng bahagya habang sabik na naghihintay sa mga halik niya, sa napakahubog nitong katawan na kaysarap lasapin ng paulit-ulit na nagbibigay sa kanya ng nakakabaliw na ligaya. Ang lahat ng mga ito ay isang masarap na gunita na ayaw niyang maglaho gaya ng kanyang pangakong binitawan sa dalagang pinakamamahal niya.

Saglit pang nilandas ni Brandon ang daan palayo sa pamantasan ng nakita ni Christine ang park kung saan sila ilang ulit na nagpunta ni Dan. Sa lugar kung saan naging saksi din naman sa kanyang mapait na pagluha at kaytamis na kaligayahan.

“Stop the car…,” si Christine na hindi pa din nag-abalang tumingin sa katabing binata.

Mabilis na tiningnan ni Brandon ang lugar kung saan naroon ang paningin ni Christine. Maingat niyang itinabi ang kanyang sasakyan ngunit hindi niya pinatay ang makina at hinayaang nakabukas iyon para manatiling malamig sa loob ng sasakyan.

“We can go to a much better and quiet place.” ang malumanay na sabi ni Brandon na ngayon ay nakatingin kay Christine.

Dito na ibinaling ni Christine ang paningin kay Brandon. “This park is fine.” at saka binuksan ni Christine ang pinto at nauna ng lumabas.

Naiwan si Brandon na walang nagawa at hindi na din tumutol pa. Dahil ang malamig na hangin na nasa loob ng sasakyan ay kasing-lamig ng boses na pinakawalan ni Christine. Malaking kaibhan sa nakalipas na unang gabi nilang dalawa.

Pagkatapos patayin ang makina ng sasakyan ay sumunod na si Brandon sa naunang naglakad na si Christine. Hindi na niya sinabayan sa paglalakad ang dalaga at hinayaan na lamang niya ang sarili sa hulihan. Sa bawat pagdampi ng hangin sa alon-alon na buhok ni Christine ay pigil ang sariling nakuyom ni Brandon ang mga palad. Narito ang dalagang iniibig niya at nais na makasama sa lahat ng araw ng kanyang buhay. Ngunit dahil sa kawalan ng lakas at sapat na kapangyarihan ay hindi niya magawang mailabas ang tunay na laman ng kanyang damdamin. Isang damdamin na nagsasabing si Christine lamang ang tanging babaeng kanyang iibigin at mamahalin ng tunay at totoo.

Naglakad pa si Christine hanggang sa matanaw niya ang phonebooth kung saan sila minsang sumilong ni Dan dahil sa malakas na pagbuhos ng ulan. Nilapitan niya iyon at marahan niyang idinampi ang kanyang palad sa salaming pintuan niyon. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at inalala ang sandaling naroon silang dalawa ni Dan. Isang makahulugang ngiti ang nasa kanyang labi ng muli din niyang naalala ang sinabi niya kay Dan ang paglalarong gagawin. Dahil bagaman naroon ang hindi mapapasubaliang katotohanan na may guilt siyang naramdaman ay tunay ang ligaya ng kanyang katawan sa buong magdamag na nasa piling siya ni Brandon.

“Christine.” ang pagtawag ni Brandon mula sa likuran ng dalaga.

Natigil sa pag-iisip ang dalaga at hinarap ang binatang alam niyang kanina pa may nais na sabihin sa kanya. Nagtama ang kanilang paningin at nakita ni Christine ang pag-ibig sa mga mata ng binata. Pag-ibig na una niyang nakilala at naranasan sa piling ni Dan. Pag-ibig na alam niyang mas nagpapahirap kay Brandon ng higit sa kanya.

Isang malungkot na ngiti ang pinakawalan ni Christine, wala siyang dahilan para magdamdam sa binatang alam niyang nahihirapan din naman.

Nilakasan ni Christine ang kanyang loob, upang itanong sa binata ang isang tanong na ang kasagutan ay kanya ng nakikita sa malungkot nitong ekspresyon habang nakatingin sa kanya.

“Do tell me Brandon, because I have to hear it from you…, is it really over?” pinakawalan ni Christine ang tanong na ito habang nasa isip ang pangako ni Brandon sa kanya , na kailanman ay hindi siya nito pababayaan o iiwan man. Mga pangakong ang katotohanan at sinseridad ay malalaman na niya ngayon.

Hindi makakuha ng lakas upang nagsalita agad ang binata sa katotohanang alam naman niyang batid na din ni Christine.

“Brandon…, naaalala mo pa ba? We made a promised never to lie to each other. ” ang patuloy ni Christine dahil sa pananahimik ng kaharap at saka siya tipid na ngumiti.

“It’s over Christine…, and I’m sorry….” sinabi ito ni Brandon na mabigat ang kanyang dibdib, dahil ang pangakong binitawan niya kay Christine ay hindi niya natupad. Nais niyang ipaglaban ang dalaga ngunit alam niyang hindi pa niya kayang harapin ang kanyang sariling ama.

Nakatingin lang sila sa isa’t-isa habang ang malamig na pag-ihip ng hangin ay nararamdaman nila. Kapwa nais na ang sandaling iyon ay mabilis na maglaho na.

“It’s alright Brandon, somehow I understand your father from thinking na hindi ako ang nararapat sayo. But you’re a wonderful person Brandon, even though it’s not me, I strongly feel na magiging masaya sayo kung sino man ang babaeng magiging future wife mo.” sinabi ito ni Christine habang hindi niya napigil ang pagbukal ng luha sa kanyang mga mata. “Am I really this foolish to expect something? Ang isang tulad ko na nasa ganitong state?” ang mga lihim niyang tanong sa kanyang sarili.

Nilapitan ni Brandon si Christine, at saka niya pinalis ang mga butil ng luha sa sulok ng mga mata ng dalaga.

“That woman would be you Christine, only you, because I can’t imagine a future na hindi ikaw ang kasama ko. Our time is not now Christine, but I’ll hold on to this love inside me until the day that you and I will be together again.”

Hinawakan ni Christine ang mga kamay ng binata na nasa kanyang magkabilang pisngi. Dinama ang init na naroon at saka niya ipinikit sandali ang kanyang mga mata upang alalahanin ang gabing naging isa silang dalawa.

“I never love you Brandon. At hindi ko din maipapangako na darating ang araw na mamahalin kita.” ang sabi ni Christine ng muli niyang iminulat ang kanyang mga mata.

“I already know that Christine and it’s alright. Because I still believe that someday…, you’ll just know in your heart that I am your destiny, and you are mine. And we’ll be back at each others arms, just like the night when we became one.”

Ang init ay muling tumakas sa katawan ni Christine, dahil ang alaala ng isang magdamag sa piling ni Brandon ay sadyang hindi na niya malilimutan.

“My feelings are true when I become yours that night. When we share my bed, that’s not me pretending Brandon, that’s me being honest to myself.”

“I know that too Christine, because I felt it too, are bodies are both honest kahit hindi ako ang nasa puso mo.”

“Then what now Brandon? Your father is against our union and everything is over between us.” si Christine na muling pumikit habang nanatiling hawak ang kamay ng binata na nasa kanyang mukha.

Nanatiling tahimik sa Brandon habang nakatingin sa nakapikit na si Christine. Buong laya niyang pinagmasdan ang kagandahang sa simula pa lang ng kanyang nakita sa isang larawan ay alam na niyang inibig niya ng totoo. Kung may magagawa nga lamang siya upang baguhin ang kapalarang nasa harapan nila. Ngunit ang suwayin ang kanyang ama ay hindi niya pa kaya. Kaya nakahanda na siyang magtiis dahil alam niyang iyon lang ang maaari niyang gawin sa ngayon, ang magtiis habang hawak niya sa kanyang puso ang tapat niyang pag-ibig kay Christine.

“Right now, I dont have the capacity nor the strength to go against my father’s will…, so I’ll have to let you go Christine…,” sinabi ito ni Brandon na napakabigat sa kanyang pakiramdam. Masakit sa kanya na palayain ang nag-iisang babaeng nagpabago sa kanyang buhay.

Muling iminulat ni Christine ang kanyang mga mata at pinagmasdan ang napakalapit na mukha ng napakakisig na binata. Nauunawaan naman niya si Brandon at alam naman niyang sa ganito din magtatapos ang pag-uusap nila. Nais lamang niyang marinig mula sa labi ni Brandon ang katotohanan na sinabi ng ama nito. Si Brandon ang nagsimula na siya ding dapat na magwakas.

“I’m inlove with another man Brandon, so it’s fair. And we are living in a different world now. What you says today might change in the future na hindi pa natin nakikita.”

“My feelings for you will always remain the same Christine.”

Isang kiming ngiti ang ibinigay ni Christine sa determinasyong nakikita niya sa binata.

“Please know this Brandon, magkalayo man tayong dalawa, there’s a special place in my heart that will always belong to you now.” at saka muling ngumiti si Christine. Inilipat ang kanyang mga kamay sa may kwelyo ng binata at marahan niya itong hinila palapit sa kanya. Kasabay ng pagpikit ng kanilang mga mata ay ang pakahinang ng labi nilang dalawa. Matagal at mainit, naroon ang hindi mapapasinungalingang alab na nagmumula sa kanilang katawan.

“Thank you Brandon for loving me…, goodbye. ” ang mahinang huling sinabi ni Christine bago niya binitawan ang binata at nagsimulang humakbang na palayo. Hindi niya minahal si Brandon ngunit nagpapasalamat siyang nakilala niya ang binata. Ang isang mainit na gabing kanilang pinagsaluhan ay mananatili sa kanyang alaala bilang isang nakalipas sa piling ng isang lalakeng hindi niya minahal ngunit alam niyang umibig naman sa kanya ng totoo. Pag-ibig na karangalan na para sa isang katulad niya.

“Even though I’m not there beside you Christine, I’m going to keep my word, keeping you safe from any harm. Darating din ang araw na magiging akin ka lang, dahil sayo lang ako.” ang laman ng isipan ni Brandon habang nakakuyom ang mga kamay na nakatingin sa paglayo ni Christine. Hindi pa tapos sa kanila ang lahat at may pinanghahawakan pa din siya kay Christine. Dahil darating din ang araw na magiging kanya lang ang dalaga. Dahil siya at wala ng iba pa ang karapat-dapat na lalake para kay Christine. Hindi man ngayon ang araw na iyon ay nakikita niyang makakamit din niya ang pinakatanging pangarap.

*****

Pagkapasok ni Angela sa kanilang tahanan ay nais niya agad na magtungo sa kanyang silid. Mabilis ang kanyang mga hakbang na lumapit sa may hagdan, ngunit saglit na natigilan ng makita ang kanyang ina naglalakad mula sa kusina upang salubungin siya. Malungkot siyang ngumiti sa kanyang ina at saka siya mabilis na umakyat.

(“tok” “tok” “tok”)

“Angela, it’s Mom…, can I come in?” ang malumanay na pakiusap ng nag-aalalang si Alice.

Ngunit hindi sumagot ang dalagang anak at tanging mga paghikbi lamang ang naririnig ni Alice mula sa labas. Hinawakan niya ang seradura ng pinto at pinihit iyon. Tumambad sa kanyang paningin ang anak na nakadapa sa kama nito habang nakasubsob sa unan ang luhaan nitong mukha.

Lumapit si Alice sa kama ng anak at naupo sa gilid niyon. At saka banayad na hinaplos-haplos ang mahabang buhok ni Angela.

“Did something happen between you and Dan?”

Ngunit nanatiling hindi sumagot ang dalaga.

“Mom is worried na Iha.”

Dahil sa narinig ay ibinangon ng dalaga ang katawan mula sa kama at yumakap sa kanyang ina na patuloy sa paghaplos sa kanyang buhok sa may likuran.

“Mom, I’m a bad person na po.” ang humihikbing sabi ni Angela.

“You’re not Iha, how come na you said that?” si Alice na patuloy na pinapatahan ang anak.

“B-Because…, I’m being selfish po.”

Natigilan saglit si Alice. “Is it about Dan?”

“Hm..” si Angela na bahagyang tumango.

Huminga ng malalim si Alice at saka marahang inilayo ang anak mula sa kanya. “Is your friend Christine involved in this too?”

“Yes po Mom.” si Angela na nagpapahid ng mga luha sa kanyang mukha.

“Hindi ko mauunawaan ng mabuti kung hindi mo sasabihin sa akin ang lahat Angela.” at saka inilipat ang paghaplos ng kanyang kamay mula sa likuran papunta sa may ulunan ng anak.

“I told Dan po na I want him to end his relationship with Christine. He agree naman po kahit alam kong parang hindi pa po sila ready. But I want Dan to be mine only na po Mom, I know na nahihirapan po sila. I can’t help it po Mom, dahil nahihirapan din po ako.” at saka niya muling inilagay ang kanyang mukha sa balikat ng ina at doon muling mahinang umiyak.

“Iha, is Christine going to be fine now? Dahil may sinabi ka sa akin dati kung bakit ganito ang relationship ninyong tatlo.”

Inilayo ni Angela ang katawan mula sa ina.

“T-There is someone po Mom, I trust him po na he will take care of Christine. He loves her naman po talaga.”

“I see.”

Habang nakatingin sa anak ay naalala ni Alice ang kanyang nakalipas sa piling ng dalawang lalakeng nagmahal sa kanya ng totoo. Dalawang pag-ibig na nanatiling nasa kanyang alaala na hindi na mawawaglit pa.

“Angela.” si Alice na hinawakan ang kamay ng anak. “Happiness is a choice Iha, if it is what you decided for the sake of your own hapiness…, then be firm about it.. We only have one life Iha, live a life kung saan alam mong magiging tunay kang masaya regardless of whatever everyone thinks or feels about it.” at saka siya ngumiti.

“Thanks po Mom.” si Angela na muling yumakap sa kanyang ina.

“I want you to be really happy Iha. Dahil kapag happy ka ay happy din kami ng Daddy mo.”

Habang yakap ang anak ay hindi na nawala pa sa isipan ni Alice ang unang lalake sa kanyang buhay. Ang unang lalake na naging dahilan upang makilala niya ang pag-ibig na naghango sa kanya sa madilim niyang nakaraan.

“Mom?” si Angela ng napansin ang luhang nasa sulok ng mata ng ina.

Isang pilit na ngiti ang lumabas sa labi ni Alice. “I’m fine Iha.” At saka niya muling hinaplos ang buhok ni Angela.

Sa kanyang damdamin ay naroon ang mapait ng kahapon kung saan si Gavino ang sandalan niya. Hanggang sa dumating ang araw na nakilala niya si Anton at doon na nagbago ang lahat. Ang laro ng tadhana ay napasa kanilang tatlo na siya ring naging kapalaran ngayon ni Angela. Ang kanyang hiling lamang ay maging katulad sana ng sa kanya ang kapalarang naghihintay sa nag-iisang anak.

*****

Nakatingin si Arcelle sa teleponong nasa kanyang lamesa. Ilang araw na din ng umalis si Arman ngunit wala pa siyang natatanggap na tawag mula sa asawa. Hindi naman siya nakakaramdam ng pag-aalala o ng kahit na anuman. Isang katotohanan na ang kanyang dating nararamdaman para sa asawa ay sadyang hindi na maibabalik pa. Nagbago ang lahat sa kanya ng dumating sa kanyang buhay si Dan.

Nasa gayun siyang pag-iisip ng biglang tumunog ang teleponong kanina pa din niya pinagmamasdan. Ilang ulit pa iyong nag-ring bago niya iyon inabot.

“Hello?” si Arcelle.

“It’s me Hon.”

Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan ni Arcelle. Dahil kahit narinig na niya ang boses ni Arman ay parang wala iyong dulot sa kanyang sigla, walang init na kasama na datirati ay naroon.

“I’m glad you called, I’m thinking of giving you a call pero it’s late na at ang alam ko ay nasa flat ka na.”

“I’m sorry Hon kung ngayon lang ako nakatawag. Been so busy here, you know naman how my project works.” ang sabi ni Arman kahit na ang pagtawag niya sa asawa ay parang isang tungkulin na lamang dahil laging si Mika ang laman ng kanyang isipan sa mga nakakalipas na araw. Si Mika ang bago niyang inspirasyon sa bawat pag-iinit na kanyang nararamdaman.

“I know, kaya nauunawaan ko naman. Musta naman kayo jan ni Ed?

“Okay naman kami, trabaho bahay lang talaga.” ang sabi ni Arman kahit hindi naman iyon totoo. Dahil kahit naiiwan siyang mag-isa sa flat ay tuloy pa din ang mga paglabas ni Edward sa gabi.

“How about you?” si Arman.

“Busy sa bar as usual-”

Natigil sa pagsasalita si Arcelle ng makarinig siya ng mga mahinang pagkatok.

(“tok” “tok”)

“Mam…” si Dan.

Napangiti naman si Arcelle na tinakpan ang mouthpiece ng telepono ng marinig ang boses ni Dan. Narito na ang binatang kanina pa niya hinihintay na siyang naging dahilan kung bakit laging uhaw at sabik ang kanyang pakiramdam.

“Come in.”

Pumasok si Dan sa loob at napansin niyang may kausap sa telepono si Arcelle. Nagsalita siya ng mahina na may kasabay na senyas na babalik na lang siya sa bar. Ngunit umiling si Arcelle at sinenyasan siyang i-lock ang pinto at lumapit pagkatapos. May nais na gawin si Arcelle habang kausap niya si Arman. Hindi na siya kailanman magsisinungaling pa sa kanyang sarili. Gagawin niya ang lahat ng kanyang gusto kapag kasama niya si Dan.

“Hon, are you still there?” si Arman.

Sa halip na sagutin ang asawa ay itinapat ni Arcelle ang isang daliri sa kanyang labi habang buong pananabik na nakatitig sa maamong mukha ni Dan.

Isang mainit na halik sa naghihintay na labi ang ibinigay ni Dan sa kanilang magandang manager. Mainit na halik na hindi agad natapos hanggang hindi nila ganap na nalalasahan ang laway ng isa’t-isa.

“Arcelle?” ang ulit ni Arman.

Inalis ni Arcelle ang pagkakatakip niya sa mouthpiece at muling kinausap ang asawa.

“Sorry Hon, may ginawa lang ako saglit.” ang malamyos na tugon ni Arcelle. Napakainit ng kanyang pakiramdam dahil sa pagtatampisaw sa kasalanan na hindi niya kayang tigilan.

Si Dan naman ay katulad din ni Arcelle, mainit din ang kanyang pakiramdam lalo’t parang sadyang nais ipaalam sa kanya ni Arcelle na asawa nito ang kausap nito sa telepono. Muli siya nakaramdam ng pagmamalaki, dahil ang asawa ni Arman ay isa sa kuhanan niya ng kaligayahan.

“I miss you Hon, it’s only been a few days but-.”

“Me too.” ang mabilis na tugon ni Arcelle na hindi na pinatapos pa ang nais na sabihin ni Arman. Lumuhod siya harap ni Dan na nakangiti lang na tumango sa kanya. Iniipit niya sa pagitan ng kanyang ulo at balikat ang hawak na telepono at saka matamis na ngumiti din sa binatang alam niyang ngayon pa lang ay mainit na din ang pakiramdam. At gamit ang kanyang dalawang kamay ay ibinaba ang pantalon at brief ni Dan. Maingat na inilabas ang galit nitong alaga na lalong nagpadarang sa kanyang mainit na katawan. Nakakatakam talagang pagmasdan ang malaking alaga ni Dan lalo na ang bilugan niyong ulo na kaydaling labasan ng dagta.

Nakakaunawang hinawakan naman ni Dan ang telepono upang hindi mahirapan si Arcelle sa masarap nitong gagawin.

“How about we dine again this coming weekend?”

“Sure Hon, why not.” isang halik sa bilugang ulo upang malasahan ang mainit na dagta na naroon ang ginawa ni Arcelle. At saka nagsimulang dilaan naman ni Arcelle ang mataba at malaking laman na matikas na nakatindig sa kanyang harapan. Patuloy pang nagsasalita ang kanyang asawa ngunit wala na doon ang kanyang atensyon. Dahil ngayon ay buong sarap niyang nilalawayan ang kabuuan ng pagkalalaki ni Dan habang banayad na nilalaro ng kanyang kamay ang bayag ng binata.

Pigil naman ni Dan ang pag-ungol kahit nais na niyang dumaing sa sarap. Iba ang pakiramdam kapag ganito, yung bawal at alam mong mali. Talagang mas maalab at mas masarap sa pakiramdam. Dahil ang sensayon na naroon ay sadyang kakaiba. Pinaliligaya siya ni Arcelle habang nasa telepono ang asawa nito. Muli na naman siyang nakalamang sa lalakeng labis na nagnanasa kay Mika.

“Choose a different restaurant Hon, let’s make a some memories sa mga new places na mapupuntahan natin.” sinabi iyon ni Arman para bigyang saya lamang ang asawa.

Kung nalalaman lang sana ni Arman ang nararamdaman nila ni Arcelle ay kapwa iisa. Hindi na katulad ng dati lalo’t kapwa nila nalamatan na ang pundasyon ng pagsasama nilang dalawa.

Ngunit hindi na sumagot pa si Arcelle. Patuloy na lang niyang dinidilaan at hinahalikan ang mainit at matigas na pagkalalake ng binata. Wala ng pakialam sa kanyang asawang nasa kabilang linya ni marinig man nito ang mahalay na tunog ng kanyang ginagawa. Pagkatapos lawayan ng husto ang ulo at katawan ay isang mapang-akit na ngiti ang ibinigay ni Arcelle kay Dan. Ibinuka ang kanyang labi at isinubo ang ulo at saka iyon paulit-ulit na sinupsop. Pagkatapos niyon ay nagsimula ng maglabas-pasok sa kanyang bibig ang malaking alaga ni Dan.

“Ah..”

Pigil ang mga daing ni Dan at hindi magawa ni Arcelle ang lahat ng kanyang gusto. Kaya saglit na inilabas ni Arcelle ang pagkalalake ni Dan at sinenyasan itong ibaba na ang telepono na sinunod naman ng binata.

Sa kabilang linya naman ay saglit lang natigilan si Arman dahil sa pagkaputol ng pag-uusap nilang mag-asawa. Ngunit hindi na siya nag-abalang tumawag pa ulit kay Arcelle, wala namang dahilan pa para magpatuloy pag ang pag-uusap nilang dalawa na parang pagbibigay na lamang sa kanya. Dahil may ibang laman ang kanyang isipan, isang balak na matagal na niyang nais gawin na ang katuparan ay ngayong gabi. “Magiging akin ka na ngayong gabi Mika. Wala ng takas sa akin yang katawan mo.” ang madiin niyang nasabi habang nakatingin sa hawak na susi sa kanyang kamay.

“Ahhh…” ang masarap na daing ngayon ni Dan habang patuloy siyang pinaliligaya ni Arcelle gamit ang dila nito at bibig. Wala na ang pagpipigil sa sarap na kanyang nararanasan.

“H-Hindi kaya magtaka ang asawa mo Arcelle?” ang tanong ni Dan habang nakatingin sa kanilang magandang manager na abala sa ginagawa nito sa kanyang pagkalalake.

Saglit na muling pinalaya ni Arcelle ang matigas na pagkalalake ni Dan mula sa loob ng kanyang bibig. “Do you really think that I care?” ang nakangiting si Arcelle. At saka niya muling dinilaan ng paikot ang bilugang ulo na ngayon ay labis ng nangingintab sa pinaghalo niyang laway at katas ni Dan.

Napangiti na lang si Dan sa naging sagot kanya ni Arcelle. Hinawakan niya ang buhok nito at saka niya muling ipinasubo ang kanyang alaga.

“Tuloy mo na Arcelle, marami pa akong gagawin sa loob.”

Bahagyang tumango si Arcelle, muling ipinagpatuloy ang masarap niyang pagsubo habang hawak ni Dan ang kanyang buhok. Ngayon ay nakahawak na siya magkabilang hita ni Dan. Ilang laway na din niya ang tumulo sa sahig at bahagya ng mas maingay sa loob ng kanyang opisina.

Napakasarap kay Dan ang bawat paglapat ng balat ng kanyang alaga sa makipot at madulas na bibig ni Arcelle. Kaysarap ding pagmasdan ng nakaluhod na si Arcelle habang naglalabas-pasok ang kanyang alaga sa bibig nito.

“Malapit na ako. Hahh…”

Sinabayan na ng balakang ni Dan ang bibig ni Arcelle at hindi nagtagal ay naramdaman na niya ang napipintong pagsabog ng kanyang katas.

“Nggh…”

Ilang ulit pang umulos si Dan hanggang sa tuluyang matapos ang pagragasa ng kanyang mainit na tamod sa loob ng bibig ni Arcelle. Marahan niyang hinila ang kanyang pagkalalake mula sa bibig ni Arcelle na kusa namang ipinakita sa kanya ang napakaraming tamod na nasa bibig nito. At saka nito isinara ang kanyang bibig at buong sarap na nilunok ang mainit na tamod ni Dan na parang uhaw na uhaw doon.

Gaya ng dati ay si Arcelle na ang nagkusa na linisin ang basang pagkalalake ng binata. Muli iyong ibinalik sa loob ng brief at pantalon at nilinis din niya ang sahig.

Pagkatapos pahirin ang bahid ng lipstick sa labi ni Dan ay ang sarili naman niya ang hinarap.

“Balik na ako sa loob.” ang paalam ni Dan at saka hinalikan sa may pisngi si Arcelle.

“Go ahead.” ang nakangiting si Arcelle kahit may kulang pa. Nawala ang pagkauhaw sa kanyang bibig ngunit nanatiling uhaw ang kanyang sinapupunan. Ngunit hindi na din magtatagal ay magkakasarilinan na ulit silang dalawa ng binata. “Dan, don’t forget about what we talk last time, you made a promise to me.” ang nanabik na si Arcelle habang nagsusumamong nakatingin sa binata.

Isang tipid na ngiti ang iginanti ni Dan. “Hindi ko nakakalimutan Arcelle, basta sa place mo tayo, okay?”

“Okay.” ang masayang si Arcelle na hinatid ng matamis na ngiti ang lumabas na binata. Ilang araw na lang ang ipaghihintay niya at magiging kanya na din si Dan sa isang buong magdamag. Matutulog na katabi ang binata pagkatapos ng ilang ulit nilang pag-iisa sa sariling kama nilang mag-asawa.

*****

Kanina bago lumabas si Mam Arcelle ay nais sana itong lapitan ni Mika. Isang malaking suliranin ngayon ang nasa dalaga na ayaw niyang malaman nina Alex at Dan. Dahil pagkapasok niya kanina sa trabaho ay may isang taong nagbigay sa kanya ng nakaseal na card. Inilabas niya ang card mula sa kanyang bulsa at muli niyang binasa ang nakasulat doon habang ang matinding kaba ay nasa kanyang dibdib.

“Susunduin kita ng 9 mamaya, sasama ka sa akin o isang malaking gulo at eskandalo ang mangyayari. Hindi na lang ikaw ang damay dito Mika, pati ang mga taong malapit sayo. Isang gabi lang ang gusto ko Mika at kakalimutan ko na ang lahat na parang walang nangyari. Isang gabi lang na akin ka.”

Walang nakalagay na pangalan ngunit kilala niya kung kanino galing ang card. Sa isang taong matagal ng nagnanasa na ganap na maangkin ang kanyang katawan. Nais niyang maiyak at magsabi na kay Alex at Dan ngunit natatakot siya sa maaaring mangyari sa dalawa sa sandaling madamay pa ang mga ito. Natutuliro na siya at nais na niyang sumigaw. Alam niyang tutulungan siya ng dalawa ngunit ayaw niyang bigyan ng problema si Alex at lalong-lalo na si Dan. Tiningnan niya ang orasan, lampas alas-otso y media na ng gabi. Kailangan na niyang magpasya kung ipipikit na lang ba niya ang kanyang mga mata at hahayaan si Sir Arman na gawin sa isang buong magdamag ang lahat ng gusto nito sa kanya. Isang pagpapaubaya na siyang tatapos ng lahat ng suliranin niya.

Mula naman sa may di kalayuan ay dala ni Arman ang isang sasakyang hindi kilala ng mga gwardiya sa bar. Isang magarang sasakyan kung saan niya isasakay si Mika papunta sa isang mamahaling hotel kung saan nila idaraos ni Mika ang kanilang unang gabi.

“You’ll be mine tonight Mika, akin ang nakakabaliw mong katawan at paglalaruan kita sa buong magdamag.” ang halos wala na sa katinuang laman ng isipan ni Arman na kanina pa nasasabik sa paglabas ng dalaga.

*****

Bago pa man sumapit ang alas-nuebe ng gabi ay nakapagpasya na si Mika. Walang dapat na madamay sa isang suliranin na dapat ay sa kanya lamang. Palihim siyang nagpaalam sa kanilang supervisor at nagdahilan na lang. Isang huling sulyap ang ibinigay niya sa kapwa abalang sina Alex at Dan bago siya nagmamadaling lumabas ng bar.

Biglang uminit ang pakiramdam ni Arman ng makita si Mika na lumabas na ng bar. Agad niyang binuhay ang makina ng sasakyan at itinapat iyon sa naglalakad na dalaga.

Binuksan ni Arman ang pinto sa tapat ni Mika. “Sakay.”

Ngayong kaharap na ni Mika si Arman ay ibayong takot ang naramdaman niya. Nais niyang bumalik sa loob ngunit hindi naman siya makakuha ng lakas upang gawin iyon.

“Pumasok ka na sa loob Mika. Gusto mo pa bang lumabas pa ako?” ang madiin na utos ni Arman sa nag-aalangang dalaga.

Napilitang pumasok sa loob si Mika at ng ganap na siyang nakaupo ay nagsimulang tumulo ang mga luha niya. Mga luha ng pagsuko para sa isang gabi sa piling ng lalakeng nahahayok sa kanya.

Wala namang pakialam si Arman sa kanyang nakikita. Dahil ganap ng nilamon ng matinding libog at pagnanasa ang kanyang katawan. Tanggap na niyang wala siyang kunsensya maging kanya lamang ang katabing dalaga.

Pagkatapos ayusin ang seatbelt ni Mika ay pinalis ni Arman ang mga luha sa mga mata ng dalaga na hindi nagawang iiwas ang kanyang mukha.

“Ayusin mo ng sarili mo Mika, dahil hindi naman malayo ang pupuntahan natin.” ang sunod na utos ni Arman sa alam niyang magiging sunod-sunuran na lamang na si Mika.

“Isang gabi lang naman ito Dan.” ang buong pighating lihim na nasambit ng dalaga.

Kinakabahang nilapitan ni Alex si Dan.

“Dan, napansin mo ba si Mika?” ang may halong pag-aalalang tanong ni Alex sa kaibigan.

Tumingin muna si Dan sa may direksyon ng kaha at nakita niyang ibang kahera na ang naroon.

“Hindi eh, baka nasa CR lang, tiningnan mo na ba sa likod?”

“Nag-abang na ako sa CR at nagtanong sa lumabas na staff doon, sinilip ko na din sa likod, pero di ko talaga makita si Mika.” si Alex na talagang kinakabahan na.

Iginala ni Dan ang kanyang paningin.

“Dyan ka muna Lex, tanungin ko lang si Sir tungkol kay Mika.”

Nilapitan ni Dan ang kanilang supervisor at dito nagtanong. Dito na nakaramdam ng kaba si Dan. Dahil may emergency daw si Mika kaya napilitan itong umuwi ng maaga. Walang sinayang na sandali si Dan, mabilis itong lumapit kay Alex at hinila ang kaibigan palabas. Walang pakialam sa mga staff na naroon maging sa pagtawag sa kanila ng kanilang supervisor. Umalis si Mika ng hindi nagpaalam sa kanilang dalawa ni Alex. Isa lang ang alam niyang dahilan, ang hayop na asawa ni Arcelle na matagal ng naghahangad kay Mika.

“Tara Alex!”

Tumigil muna si Dan sa may gwardiya at nagtanong tungkol sa paglabas ni Mika. Pagkatapos sabihin ng gwardiya na nakita niyang may sumundong kotse sa dalaga ay magkahalong galit at takot ang naramdaman nina Alex at Dan. Umalis na si Mika at tiyak na kasama nito si Arman. Pagkatapos alamin mula sa gwardiya ang klase at kulay ng sasakyan ay nagmamadaling nag-abang ng masasakyan ang dalawa.

“Paano to Dan? Tang-ina! Saan natin hahapin yung sasakyan na yun sa laki nitong Maynila.” ang galit at tensyonadong na si Alex. Labis siyang nag-aalala para kay Mika na alam niyang sadyang inilihim sa kanila ni Dan ang totoo. “Tang-ina mo Arman! Mapapatay kitang hayop ka kapag binaboy mo si Mika!”

Wala din namang nakikitang malaking pag-asa si Dan ngunit hindi sila maaaring manatili lamang ni Alex sa iisang lugar. Kailangan nilang subukang hanapin sina Mika at Arman bago pa tuluyang magawa ni Arman ang matagal na nitong gusto.

Hinawakan ni Dan sa balikat si Alex. “Alex, makinig kang mabuti, isang suntok sa buwan ang gagawin nating paghahanap ngunit kailangan tayo ni Mika ngayon. Hindi tayo titigil hanggang hindi natin nakikita si Mika, abutin man tayo ng umaga, hindi tayo titigil.” ang madiin na sabi ni Dan, matalim ang kanyang paningin at nangangalit ang kanyang dibdib.

Lalong nakaramdam ng galit si Alex. “Isa lang ang pakiusap ko sayo Dan, kapag nakita natin sila, putang-ina! Pakiusap lang wag mo akong pigilan sa gagawin ko sa hayop na yun.”

“Gawin mo Alex, pero hanapin muna natin si Mika.”

Isang taxi ang dumaan na agad nilang pinara. Sinabi nila sa driver na puntahan ang bawat alam nitong motel sa Maynila, mula sa malapit palayo. Wala mang kasiguraduhan ay nais nilang gawin ang lahat ng kanilang makakaya alang-alang kay Mika. Kay Mika na naging bahagi na ng buhay nilang dalawa.

Sa loob ng isang mamahaling motel sa Maynila. Nakatingin si Mika sa labas ng salamin mula sa mataas na bahagi ng gusaling iyon. Pinagmamasdan niya ang mga munting ilaw na nasa malayo na parang mga alitaptap sa malalim na gabi. Malamig ang kanyang pakiramdam na katulad ng lamig na nagmumula sa aircon. Dahil narito siya ngayon sa loob ng isang mamahaling kwarto kasama ang isang lalakeng magiging pangatlong karanasan niya.

Mula naman sa likuran ng dalaga ay nagsimula ng maghubad ng damit si Arman. Pagkatapos hubarin ang polong suot ay inilaglag na lang niya iyon sa sahig. Lumapit siya kay Mika at nagtama ang kanilang paningin mula sa haliging salamin na nasa harap nila.

Niyakap ni Arman si Mika mula sa likuran at nagsimulang halikan ang leeg at batok ng dalaga.

Sa bawat pagdampi ng labi ni Arman sa balat ni Mika ay ibayong alab ang nasa kanya. Kaysarap sa pakiramdam ang ganitong yakap niya ang malambot nakatawan ng dalaga.

Nanatili namang nakapikit lang si Mika ng magsimulang isa-isang alisin ni Arman ang pagkabutones ng suot niyang uniform habang dinidilaan ang kanyang leeg.

“Isang gabi lang Mika…” ang malamyos na pakiusap ni Arman sa dalagang aangkinin niya.

Pagkatapos tanggalin ang lahat ng mga butones ay marahang ipinihit ni Arman paharap sa kanya ang nakapikit pa ding si Mika. At saka niya tuluyang ibinagsak sa sahig ang naalis na damit ng dalaga. Ngayon ay malaya niyang napagmamasdan ang dalawang katakam-takam na malulusog na dibdib ni Mika.

Hinawakan ni Arman sa may baba ang nakapikit pa ding si Mika at saka niya ito siniil ng mainit na halik. Banayad ang halik na iyon ngunit walang naging tugon sa dalagang nagsimula na namang lumuha.

“S-Sir Arman…”

Muling pinalis ni Arman ang mga luha ng dalaga. Alam niyang hindi pa ito handa ngunit walang makakapigil sa kanyang pagkasabik sa dalaga ngayong gabi. Pagkatapos palisin ang luha sa mga mata ni Mika ay saka niya niyakap ito ng mahigpit. Lalong sumiklab ang apoy na nasa kanyang katawan ng ganap na lumapat sa kanyang hubad na katawan ang malulusog na dibdib ni Mika na natatakpan na lamang ng isang munting saplot.

Mabilis niyang inalis ang pagkahook ng bra ni Mika na naging dahilan upang muling mapapikit ang dalaga. At saka humakbang ng isa paatras si Arman upang buong pagnanasang pagmasdan ang ngayon ay nakabilad ng hubad na dibdib ni Mika. Napakalusog talaga ng dalawang bundok na bahagyang nakatayo.

Dahil nasa kanyang harapan ang nakakatakam na pagkain ay lalong nagalit ang kanyang pagkalalaking kanina pa nagnanais na makalaya sa suot niyang pantalon. Mabilis na hinubad ni Arman ang kanyang suot na pantalon at saka isinunod ang kanyang brief.

“Mika…”

Napilitang magmulat ng mata ang dalaga at nasa kanya ngayong harapan ang galit na pagkalalake ni Sir Arman. Nag-iwas siya ng tingin sa halip na muling ipikit ang kanyang mga mata.

“Huwag kang umiwas Mika…, tingnan mo.” madiin ang pagkasabi ni Arman.

Kinakabahang tiningnan ni Mika ang galit na pagkalalake sa kanyang harapan. Hindi iyon kasing laki ng kay Dan ngunit hindi naman din pahuhuli. Sa haba at katabaan niyon ay pansin na niyang mas higit iyon sa nauna niyang nobyo. Sa sandaling ito siya nakaramdam ng kakaiba. Kakaibang init na nagmumula sa kanyang katawan na kusang tumatakas kahit kanyang pigilan.

At nagsimula ng muling halikan ni Arman ang leeg ni Mika, paakyat hanggang sa marating nitong muli ang pakay na nakatikom na labi. Alam niyang maibubuka din niya mamaya ang mga labing iyon kaya ayaw niyang magmamadali. Bumaba ang kanyang halik sa punong dibdib ni Mika at nagsimulang dilaan at supsupin ang utong at palibot niyon habang ang isa niyang kamay ay nagsimula ng imasahe ang isang malusog na dibdib ng dalaga. Kakaibang damdamin ngayon ang nasa kanilang dalawa. Ang kay Arman ay labis na kasiyahan dahil ngayon ay ganap na niyang nalalasahan ang batang katawan ni Mika na noon pa niya pinagnanasaan. Ang kay Mika naman ay pagkamuhi sa sarili, dahil sa halip na itulak palayo ang lalakeng nagpapasasa sa kanya ay narito siyang nagpapaubaya.

Dahil sa patuloy na ginagawa ng lalake sa kanyang katawan ay unti-unting bumibigay ang depensa ng katawan ni Mika. Nais niyang mamuhi kay Sir Arman ngunit ang isang gabi na magkapiling silang dalawa ay nagsimula na. Ramdam na niya ang kanyang pagkabasa kahit pinipigil niya ang sarili na hindi masarapan. Sa sandaling ito wala ng nagawa pa si Mika kung hindi ang umungol ng mahina.

“Ahn..”

Napangiti naman si Arman ng lihim dahil alam niyang bumibigay na din si Mika ng paunti-unti sa kanya. Hindi niya itinigil ang ginagawa at salitang pinagsawa ang bibig at kamay sa magkabilang malusog na dibdib ni Mika. Paulit-ulit niyang pinaglaruan ang mga iyon na parang batang sabik na sabik sa paborito nitong pagkain. Ilang ulit niyang dinilaan ang korona at saka susupsupin ng mariin ang naninigas na utong sa tuktok ng napakalusog na dibdib. Habang salitan niyang pinaglalaruan ang magkabilang dibdib ni Mika ay ibinaba niya ang isang kamay, at saka niya inalis ang pagkabutones ng skirt ni Mika, ibinaba ang zipper at hinayan iyong bumagsak sa sahig.

Itinigil ni Arman ang paglalaro sa basang-basa ng malulusog na dibdib ni Mika at tiningnan niya ito sa mga mata. Nais niyang makita ang ekspresyon sa maganda nitong mukha sa sandaling ganap niyang mahawakan ang hiwa nito sa unang pagkakataon.

Marahan niyang ipinasok ang kamay sa bukana ng panty ni Mika. Agad namang humawak ang dalawang kamay ni Mika sa kanyang braso upang pigilan iyon.

“S-Sir Arman, w-wagg….” ang nawawalan ng lakas na pakiusap ni Mika.

Ngunit nanatiling bingi si Arman na patuloy pinagapang ang kanyang isang kamay pababa. Alam niyang hindi tunay ang pagpigil sa kanya ng dalaga kahit wala itong pag-ibig sa kanya. Nilandas ng mga daliring iyon ang may kakapalan ding bulbol ng dalaga hanggang sa marating ng gitnang daliri ang pakay na hiwa. Ang hiwa na ngayon ay basa na sa sarili nitong katas.

“Ahh… Sirr…”

Nasa magandang mukha ni Mika ang hindi nito maitagong sarap na naramdaman dahil sa pagbaon ng isang daliri ni Arman sa kanyang basang hiwa.

Dahil sa nakitang ekspresyon sa dalaga ay lalong nasiyahan si Arman. Babae lang si Mika, babaeng nadadarang at nagiging alipin din ng laman.

“Magsisinungaling ka pa ba sa sarili mo Mika? Basang-basa ka na dito.” ang mainit na bulong ni Arman sa tenga ng namulang dalaga.

Nagsimulang hagurin ng isang daliri ni Arman ang hiwang basang-basa na habang nasa loob ng kanyang bibig ang isang utong na muli niyang masarap na sinusupsop.

Wala ng nagawa pa si Mika kung hindi kumapit sa mainit na katawan ng lalake at magpakawala ng mga masarap na ungol na ayaw na niyang pigilan. Dahil huli na ang lahat para magkunwari pa siya, dahil sa sandaling ito ay ipinagkanulo na siya ng sarili niyang katawan.

“Ahh… S-Sirrr….”

Dahil sa masarap na pagdaing ni Mika ay muling gumapang ang halik ni Arman pataas. Mula sa dibdib ng dalaga, sa may leeg hangang sa muling nagtama ang kanilang mga nangungusap na mga mata. Dahan-dahan na inilapit ni Arman ang kanyang labi at kusa ng pumikit ang mga mata ni Mika. Muling naghinang ang kanilang labi ngunit ngayon ay nakaawang na ang labi ng dalaga na mainit ng tumutugon sa mapusok na halik ni Arman. Kung noon ay parang mabangis hayop ang turing ni Mika bawat paghalik sa kanya ng lalake ay hindi na sa ngayon. Dahil banayad ang bawat paglapat ng labi nito sa kanya. Naroon ang alab ng pagnanasa na may kasamang ibang damdamin.

Muling nagpatuloy sa paghagod si Arman sa naglalawang hiwa ni Mika habang magkalapat ang labi nilang dalawa. Napasinghap naman ang dalaga ng sa mismong tinggel na niya nanatili sa paglalaro ang lalakeng umaalipin sa kanya.

“Ahh…”

Saglit lang natigil ang kanilang mainit na halikan at kusang muling naghinang ang mga iyon. Hinawakan ni Arman ang isang kamay ni Mika at Dinala niya iyon sa kanyang pagkalalakeng nag-aapoy na sa init na parang bakal na sa tigas. Hindi na naman tumanggi pa si Mika sa nais mangyari ng lalake at agad niyang hinawakan ang matigas na laman na iyon. Kusa ng nagtaas-baba ang kamay ni Mika sa nakakapasong laman na nasa kanyang kamay. Dito na naging pangahas si Arman at ipinasok na niya ang kanyang dila sa loob ng bibig ni Mika. At lalo pa siyang nag-alab ng kusa ng sinalubong ng dila ni Mika ang kanyang dila at nagsimulang mag-espadahan ang mga ito. Masarap na palitan ng laway ang kanilang ginawa habang nilalaro ang kanilang mga kasarian.

Pagkatapos ng matagal ding palitan ng laway ay inilayo ng bahagya ni Arman ang mukha ni Mika sa kanya.

“Ngayong gabi, magiging sa akin ka ba Mika?”

Hindi na tumugon si Mika sa katotohanang nakikita niya at napayuko na lang. Dahil nanatiling hawak niya sa kanyang kamay ang nakakapasong ari ni Sir Arman habang dakot naman nito ang kanyang pagkababae.

Iniangat ni Arman ang magandang mukha ng dalaga. “Kusa bang maghihiwalay sa harapan ko ang dalawang hita mo Mika?”

“O-Opo Sir.”

Napangiti si Arman at muling naghinang ang labi nilang dalawa.

Isinandal ni Arman si Mika sa haliging salamin at saka siya lumuhod sa harapan ni Mika. Ngayon ay sa pagkababaeng natatakluban ng isang manipis na panloob nakatutok ang kanyang paningin. Sa bakat na hiwang naroon dahil sa labis na pagkabasa. Isang tagumpay na naman para sa kanya. Dahil ang mainit na pakiramdam ng dalaga at ang basa nitong pagkababae ay siya na ang dahilan.

Napapikit naman si Mika ng maramdamam ang paghawak ni Sir Arman sa magkabilang gilid ng kanyang suot na panty. Ayaw na niyang magsalita upang makiusap dahil alam niyang darang na ang kanyang katawan. Isang gabi lang naman kaya hahayaan na lang niya ang lalake at kusa na siyang magpapaubaya. Kapalit ng lahat ng naibigay nito sa kanya na naging malaking tulong din naman sa pangangailangan ng kanyang pamilya. Pagpapaubayang alam niyang ngayong ay kinasasabikan na din naman niya.

Marahang hinila pababa ni Arman ang sedang panty ni Mika habang hindi inaalis ang paningin sa katambukang nakahain sa kanya ngayon. Napakislot si Mika ng bahagya ng maramdaman ang paglapat ng labi ni Sir Arman sa hiwa ng kanyang pagkababae.

Ilang ulit na pinasadahan ng dila ni Arman ang basang hiwa ni Mika na kahit hindi pa nahuhugasan ay kaysarap na sa kanya. Nang maramdaman niya ang banayad na pagkapit ni Mika sa kanyang buhok habang kinain niya ang dalaga ay muli siyang napangiti. Itinaas ang isang hita ni Mika at ibinuka pa niyang mabuti ang magkabilang pisngi ng pagkababae ng dalaga habang dinidilaan ang hiwa at tinggel na naroon.

“Ahhnn…. Hmm…”

Napakapit na si Mika ng mahigpit sa buhok ni Arman dahil sa masarap nitong pagkain sa kanyang wala ng tigil na pagkatas na pagkababae.

“Sirr Armann…”

Nang ganap na niyang nalasahan ng husto ang pagkababae ng dalaga na ilang ulit ng nagpakawala ng mainit na nektar ay saka siya tumigil. Pinagapang ang kanyang halik pataas patungo sa magkabilang dibdib ng dalaga at muling naglaro doon. Pagkatapos ay muli pang naglakbay ang kanyang labi paitaas. Kusa nang hinanap ng labi ni Mika ang labi ni Arman upang paghinangin ang mga iyon.

Kapwa nila muling nilalaro ang kasarian ng bawat isa habang patuloy sa pagpapalitan ng laway ang kanilang dila.

Dahil ramdam na ni Arman ang tuluyang pagkadarang ni Mika ay dito na siya huminto, itinigil ang kanilang marubdob na halikan ngunit nanatiling dakot ang katambukan ng dalaga.

“Sir…?” si Mika na nakaramdam ng pagkabitin dahil sa pagtigil nila ni Sir Arman sa kanilang masarap na ginagawa. Nakatingin siya sa lalake ngunit nanatiling hawak niya sa kanyang kamay ang matigas nitong pagkalalake na parang ayaw na niyang pakawalan.

Lihim na nasiyahan si Arman dahil nakikita niya kay Mika ang masidhi nitong pagnanais na magpatuloy na ulit sila. Alam niyang wala na itong magagawa kung hindi sumunod na lang sa lahat ng gusto niya. Kaya inalis niya ang kamay ng dalaga mula sa kanyang galit na pagkalalake at inilapit ang kanyang labi sa tenga nito.

“Naranasan mo na bang sumubo Mika?” ang mainit na bulong ni Arman sa dalaga.

“O-Opo Sir..” ang nahihiyang pag-amin naman ni Mika.

“Good…” at saka niya hinalikan sa labi ang nakatayong hubo’t-hubad na dalaga na mainit namang tumugon sa kanya.

Ang akala ni Mika ay luluhod na siya o pupunta na sila sa malambot na kamang naghihintay sa kanila. Ngunit lumakad si Arman sa direksyon ng banyo at binuksan ang pinto. Tumingin muna kay Mika ng buong pang-aakit habang ang galit nitong pagkalalake ay nasa harapan ng dalaga. Nais niyang sabikin ng husto si Mika na alam niyang saglit lang ay narito ng kasama niya sa loob ng banyo. Dito niya paluluhurin sa harap niya si Mika, at mamaya sa magandang kama niya ito papaligayahin ng husto. Sa kama kung saan kusang maghihiwalay ang dalawang hita ni Mika upang ihain ang pagkababae nito sa kanya.

Narinig ni Mika ang pagbagsak ng tubig sa sahig ng banyo. Na para bang nag-aanyaya sa kanya na pumunta din doon upang gawin ang nais ni Sir Arman na ipagawa sa kanya, ang paligayahin ang pagkalalake nito gamit ang kanyang dila at bibig. Ngunit ngayong nag-iisa na siya at wala na sa kanyang paningin si Sir Arman ay para siyang biglang natauhan. Hindi na niya magawang ihakbang ang kanyang mga paa papunta sa lugar kung saan naghihintay sa kanya si Sir Arman. Sa sandaling ito niya naalala si Dan, kaybilis naman niyang nadarang at napahiya siya sa kanyang sarili.

Minsan pa siyang napatingin sa direksyon ng banyo na parang nang-aakit talaga sa kanya. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at buong lakas na kumuha ng tapang habang nasa isipan niya si Dan. “Kaya mong labanan ang libog Mika. Alam mong hindi ito tama, kung gagawin mo ito. Wala ka na ding pinagkaiba sa mga babaeng bayaran.” ang sinabi ng kanyang puso’t isipan kahit matinding tumututol ang kanyang katawan.

Hindi pa huli ang lahat, nalawayan man siya ni Sir Arman at saglit siyang nawala sa katinuan ay hindi pa din naman nito ganap na nakuha ang kanyang kayamanan. Mabilis niyang isinuot ang mga naalis niyang saplot habang muli na namang siyang lumuhang mag-isa. Kailangan niyang makaalis bago pa mahuli ang lahat, bago pa manaig ang pagnanasa ng kanyang katawan na sundan si Sir Arman sa loob ng banyo.

Natigil naman sa pagsasabon sa kanyang katawan si Arman ng marinig niya ang pagsara ng pintong kanilang pinasukan. Isang matalim na paghinga ang kanyang pinakawalan. Alam niyang lumabas na si Mika sa kwarto at nag-iisa na siya ngayon. Nagkamali siya ng akala at masyado siyang nagtiwala na ganap na niyang nasupil ang katawan ng dalaga.

“Shit Arman! Ano ba talagang problema mo? Bakit iniwan mo pa eh bumigay na sayo? Malapit na kayo sa kama, nagpunta ka pa sa banyo?” ang galit niyang naitanong sa sarili.

Mabilis siyang lumabas ng banyo. Hindi niya hahayaang makalayo sa kanya si Mika. Hindi sa ngayon at hindi kailanman. Mabilis siyang nagbihis at saka nagmamadaling lumabas. Kailangan niya si Mika tulad ng naramdaman niyang pangangailangan nito sa kanya.

Mula naman sa loob ng taxi ay labis na kinakabahan ang magkaibigang sina Alex at Dan. Sa unang mumurahing motel na kanilang pinuntahan ay walang nakaparadang sasakyan na tumutugma sa deskripsyong sinabi sa kanila ng gwardiya. Ngayon ay papunta na sila sa ikalawang motel na higit na mas mamahalin kaysa sa una. Biglang nabuhayan ng pag-asa si Dan ng makita si Mika na naglalakad palayo sa motel na kanilang pupuntahan sana.

“Boss para!” ang sigaw ni Dan na agad lumabas ng sasakyan at patakbong sinalubong ang dalaga.

Tahimik na nagpapahid ng mga luha sa kanyang mukha si Mika habang mabilis na naglalakad palayo sa motel na iyon. Sa lugar kung saan kamuntik nang bumigay ang kanyang katinuan kung hindi nga lamang niya naalala ang pag-ibig niya kay Dan. Pag-ibig na malapit ng tuluyang madungisan

“Mika…” si Dan na ngayon ay malapit na sa dalaga.

“D-Dan…” ang naluluhang si Mika habang malungkot na nakatingin sa binatang alam niyang labis na nag-aalala sa kanya. Sa pawisan nitong mukha ay alam niyang kanina pa ito naghahanap sa kanya.

Nilapitan ni Dan si Mika at saka niya ito niyakap ng mahigpit.

“Ang dumi-dumi ko na Dannn….” ang umiiyak na sabi ni Mika habang nakayakap din ng mahigpit kay Dan. Kahit wala namang nangyari ng tuluyan sa kanila ni Sir Arman ay sapat na ang namagitan sa kanilang dalawa sa loob ng kwartong iyon para ituring niya ang sariling marumi.

“Mika!” ang sigaw ni Arman mula sa likuran ng dalaga. “Hindi pa tayo tapos.”

Muling sumiklab ang galit sa dibdib ni Dan. Bibitawan sana niya si Mika upang salubungin si Arman ng mabilis na nakalapit sa lalake si Alex. Isang malakas na bigwas ng suntok ang ibinigay ni Alex kay Arman na napalugmok na lang sa semento.

“Hayop ka! Pati si Mika, may asawa ka ng tao, napakasiba mo pa din.” ang galit na si Alex na muling binigyan ng isa pa ang kinapopootang lalake.

Dahil sa kanilang nakikitang galit kay Alex at maging sa reaksyon ng gwardiya sa motel na iyon ay mabilis na inawat nina Dan at Mika ang kaibigan.

“Tama na Alex. Tama na…” si Dan na pigil-pigil ang nagpupumiglas na kaibigan.

“Please Alex, tama na…” ang sunod na pakiusap ni Mika.

Dito na kinalma ni Alex ang sarili at saka matalim na tumingin kay Arman na nagpipilit na tumayo.

Nang makabawi si Arman ay pinahid niya ang dugo sa kanyang labi gamit ang kamay. Tiningnan niya si Mika na ngayon ay nakahawak sa lalakeng nakita niyang kasama nito ng huli.

“Mika…, makinig ka sa akin. Hindi na ito isang laro para sa akin… handa ako Mika…, handang kong iwan si Arcelle para sayo. Hindi ka makakapagsinungaling sa akin Mika. Ramdam ko kanina ng magkasama tayo, kaya mo akong tanggapin. Please Mika, just give me a chance….”

Uminit naman ang pakiramdam ni Mika dahil sa mga sinabi ni Sir Arman na hayag na narinig nina Alex at Dan. Dahil isang katotohanan na dapat ay masarap silang nagtatalik ngayong dalawa kung sa kama siya agad dinala.

“D-Dan, pakiusap, i-ilayo mo na ako dito.” ang nag-init ang pisngi na si Mika, lalong hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ni Dan habang nakikiusap. Nais niyang malayo agad kay Sir Arman.

Naramdaman ni Dan ang mainit na palad ni Mika, may mga tanong sa kanyang isipan na kailagang bigyan ni Mika ng kasagutan.

Inilabas ni Dan mula sa kanyang wallet ang perang kasing halaga ng naibigay ni Arman kay Mika. Ipinakita iyon kay Arman at saka niya ihinagis iyon sa paanan ng lalake.

“Alex, tara na.” ang yakag ni Dan sa kaibigang galit pa ding nakatingin kay Arman.

Habang naglalakad palayo ang tatlo ay nasa tabi na ni Arman ang isang gwardiya.

“Sir, okay lang po ba kayo? Kailangan nyo po ba ng police assistance?”

Umiling na lang si Arman. “Don’t bother, ayos lang ako.” ang sabi ni Arman habang nakatingin sa papalayong si Mika. Kailangan nilang muling magkita ni Mika ngunit si Arcelle muna ang kakausapin niya. Masaktan na ang dapat masaktan ngunit si Mika ang kailangan niya at hindi ang kanyang asawa.

*****

Nasa loob ng kwarto ni Rhian si Jessica na kasalukuyang nagsusuklay ng buhok. Hindi naman ito ang unang pagkakataon na kasama niyang nasa kwarto ang pinsan ngunit dahil sa alam na niya ang lihim na relasyon nina Dan at Jessica ay alam niyang hindi sa kanyang tabi nais na gumising ng kanyang pinsan.

“Rhian, alam kong kanina ka pa panay ang tingin sa akin. Kung may gusto kang itanong, go.” ang nakangiting si Jessica na muling sinuklay ang mahaba nitong buhok.

“Okay, since ikaw ang nag-insist. Jessica, alam mo bang ginagawa mo?”

“Be specific Rhian, dahil madami akong ginagawa.” ang nagbibirong tugon naman ni Jessica.

Huminga muna ng malalim si Rhian. “Alam kong it’s been a year na since nag-break kayo ni Phillip, okay lang na mag start ka ulit ng panibagong relationship. Pero my God naman Jessica, alam mo namang may girlfriend na si Dan diba. It’s not like you kasi eh, kilala kita Jessica, serious type ka tapos makikipagrelationship ka sa isang alam mong may GF na. Hindi ko sinasabing Dan is a bad catch, mabait naman at okay siya sa tingin ko. Kaya lang, magiging dalawa kayo at ikaw ang nakikita kong dehado.”

Itinigil ni Jessica ang kanyang ginagawa at hinarap ang kanyang pinsan. Tama naman ang mga sinabi nito ngunit ayaw makinig ng kanyang puso.

“Alam ko Rhian… alam kong nagte-take ako ng risk. Mahirap intindihan sa part mo… hindi mo siguro ako mauunawaan kahit ipaliwanag ko sayo. Pero sana, andyan ka pa din, okay? Ito ang gusto ko Rhian, please give your support na lang, like always.”

“Hay naku, ano pa nga bang magagawa ko eh itinuring na kitang kapatid. Ang sa akin lang, ayaw ko ng maging shoulder for you to cry on gaya ng kay Phillip. Pero buhay mo iyan for you to decide. Support na lang ako.” ang wala na ding nagawang si Rhian.

Napangiti na lang si Jessica, super close talaga silang dalawa ng kanyang pinsan. Alam naman niyang tama ang kanyang pinsan ngunit ayaw na niyang iaasa sa chance ang kapalaran nila ni Dan. Nasa first step na siya, kaya na niya ang ikalawa at ikatlo at umasang baka ang tadhana ay ngumiti sa kanya at dumating ang araw na silang dalawa ni Dan ang maiwang magkasama.

*****

Mabigat ang hakbang ni Miguel habang naglalakad. Panay ang punas niya ng pawis sa kanyang mukha habang nasa tabi ng isang lalakeng naka-uniforme ng maganda. Nasa loob siya ng isang cruise ship na nakadaong sa pantalan ng Maynila.

“This way please.” at saka binuksan ng staff ang salaming pinto papunta sa isang pribadong lugar na nasa hulihang parte.

Nagtuloy si Miguel sa labas at kinakabahang napatingin sa lalaking nakatalikod sa kanya na nakahawak sa may barandilya.

“S-Sir…” ang mahinang pagtawag ni Miguel.

Pumihit ang lalake paharap kay Miguel. “Have a seat Miguel.”ang may awtoridad nitong utos.

Sinunod naman iyon ni Miguel, at pagkatapos ay lumapit ang lalake sa may magarang lamesa at kumuha ng isang baso. Naglagay ng ilang munting yelo at saka sinalinan iyon ng alak. At saka nagsimulang lumapit ang lalake sa kanya.

“Here…”

Medyo nanginginig na inabot ni Miguel ang baso mula sa lalake at bahagya siyang uminom ng kaunti.

Umupo ang lalake sa harap ni Miguel habang nakatingin ito sa kanyang mga mata.

“Do you have any idea why I called you here Miguel?”

“N-No Sir…” ang hindi maitagong kaba ay nasa kanyang tinig.

“What is your plan about your family?” ang sunod na tanong ng lalake.

“W-We’re moving to a different place S-Sir…, and start over with what have. ”

“Listen to me very carefully Miguel, you and your family will still stay in your house, the same situation din pagdating sa company. No one will come to replace you, ang lahat ay mananatili sa dati na parang walang pagbabago.”

“S-Sir?” si Miguel na labis na nagulat sa narinig.

“You’re still the CEO Miguel but I’m the one in-charge so you’ll report to me. All the critical decisions in regards to the company’s future will be mine alone to take. Do you understand that Miguel?”

“Y-Yes Sir.”

“One thing lang na dapat mong tandaan Miguel.” ang madiin na sabi ng lalake. “Christine must never know anything about this.”

“Yes Sir B-Brandon.”

Tumayo si Brandon at muling tumalikod. Lumapit sa may barandilya at mahigpit na humawak doon habang nakatingin sa madilim na karagatan.

“Christine is not a game for me Miguel, your daughter will be my future and no one will be an obstacle to that when the right time has come.”

“Thank you Sir. ” ang naluluhang si Miguel dahil sa liwanag ng pag-asa na kaniyang nakikita para sa kanyang pamilya.

“Be thankful to your daughter. It’s only for her sake that I’m doing this. Do remember that Miguel, always.” ang madiin na sabi ng binata.

“Y-Yes Sir.”

Para lamang sa kanya si Christine. Hindi niya papayagan kailanman na maghirap o magdusa ang nag-iisang babaeng inibig niya ng ganito. Tapos na silang mag-usap ni Miguel, ngunit may isa pa siyang dapat na harapin. Kailangang magharap din sila ni Dan alang-alang sa kinabuksan ni Christine. Si Christine na alam niyang hanggang ngayon ay umiibig pa din kay Dan.

“You’re mine to have Christine, and mine alone.”

(Ipagpapatuloy…)

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *